Tłumacz tworzy literaturę już od momentu, gdy zgromadzi w innym języku to, co inny autor zamierza przekazać w języku dnia. Może dlatego ktoś lubi Menchu Gutierrez jest ukształtowana jako narratorka własnych historii z tego nieustannego sprzężenia zwrotnego, dzięki któremu możemy dotrzeć do wielkich pisarzy w historii.
I choć kwestia zmiany liter bardziej łamie się w przypadku Menchu we własnej twórczości poetyckiej, to w jego twórczości pojawiają się również powieści sugestywne, nasycone tym liryzmem, który graniczy z egzystencjalny w tym samym tonie, co wersety, które swoją muzykalnością i głębią wskazują na transcendencję.
Bohaterowie Menchu wynikają z samego ich pojawienia się w narracji. Mogą to być ludzie lub po prostu miejsca, przestrzenie, budynki. Wszystko budzi się do życia, gdy masz dar rewitalizacji, umiejętność przekształcenia bezwładu w inną manifestację człowieka w zwykłym tarciu czasu lub bliskości skóry.
Top 3 polecane powieści Menchu Gutiérrez
Utajony
Pożądanie nadaje spójność naszemu przejściu przez ten świat. Z dala od najistotniejszych odpowiedzi płomień, popęd seksualny przebrany za zmysłowość lub erotyzm, prowadzi nas przez przyszłość, która powraca, by szukać innych odpowiedzi tylko wtedy, gdy ta stara tęsknota za tym, co fizyczne, za pośrednictwem rozumu, kończy się tak nisko. fala życia.
Czy pragnienie może być ucieleśnione w perfumach, w dźwięku? Czy pragnienie jest gwiazdą stojącą między sercem a światłem, księżycem zdolnym spowodować zaćmienie rzeczywistości? Czy pragnienie może przekroczyć linię oddzielającą świat żywych od świata umarłych? Ile języków może stać się pragnieniem?
Moc nieznanego, Ukryta jest afirmacją wszystkich możliwych serc. Menchu Gutiérrez zaprasza nas do prześledzenia najgłębszych i najbardziej nieoczekiwanych rejonów pożądania, jego mocy metamorfozy. Wyposażona w język o niezwykłej zmysłowości autorka przeprowadza w Latencie oryginalne i mocne ćwiczenie z erotycznego postrzegania rzeczywistości.
Rozbiór burzy
Tytuł, który wskazuje na niemożliwe, na ludzką próżność, na lirykę jako jedyny sposób na dopasowanie języka, który nie jest w stanie poradzić sobie ze wszystkim, by zanurzyć się w niemal sennych koncepcjach, symbolach tak nierzeczywistych, jak wreszcie podstawach, które podtrzymują tę drugą stronę, gdzie są burze nie przeprowadzać sekcji.
Budynek obok zamarzniętego jeziora, otoczony górami. Dom Wypoczynkowy Ostatnia stacja pielgrzymki duchowej? Dyrektor placówki wysłuchuje snów i obsesji osadzonych i proponuje terapie, które przyjmą najbardziej nieoczekiwane formy. Gra się muzykę, czyta książki, analizuje życie w laboratorium symboli, wśród których włosy stają się opowieścią o czasie. Instytucja mówi o nadejściu burzy, a goście przygotowują się do ostatecznego szturmu. Ale koniec zawsze nadejdzie. Przecinanie burzy zachowuje się jak kryształowa kula w kryształowej kuli.
Połowa domu
Niewłaściwy powrót do miejsc, w których był szczęśliwy. Przeszłość jako namacalny aromat, który budzi obrazy, duchy, hałasy i tęsknoty. Ale zwracają też niektóre dawne lęki lub dylematy z dzieciństwa podjęte bez możliwości rewizji.
Penetruj w przeszłość starego domu, po życiu spędzonym w zapomnieniu: tajemnice, zakamarki, szuflady, klucze, drzwi, okna, ogród, mówiące przedmioty... Anonimowy bohater Połowa domu wraca do rodzinnej letniej rezydencji, zamkniętej od lat, by uczestniczyć w inscenizacji misterium i decyzji, której nigdy nie prześcignął: „W rzeczywistości bardzo trudno jest stwierdzić, czy przyjechałem zachować tajemnicę, czy wręcz przeciwnie, przyszli otworzyć skrzynię, w której przechowywany jest sekret.
Nowe dzieło Menchu Gutiérreza, które rozgrywa się w formie powieści, w duchu poezji i spojrzeniu uważnego malarza, splata historię głębokiego psychologicznego suspensu i zaprasza nas do gry debel, z której nie będzie mógł uciec.
