Prawda jest taka, że uważając ją przede wszystkim za poetkę, proza jest czymś więcej niż dobrą Sylvia Plath. I tak, przepraszam za rozczarowanie wielu fanów tej autorki, ponieważ sprowadziłem ją tutaj, aby opowiedzieć o jej bardziej narracyjnej stronie.
W możliwościach i różnorodności Plath ujawnia się piętno autorki kompletnej, której powieściowe lub opowiadawcze wyprawy nie zapełniają jej bibliografii, ale zatruwają tę kronikę pełną urzekającego lub bezdusznego liryzmu, w zależności od dotyku. Ponieważ każde działanie, scena, a nawet decyzja nabiera znaczenia transcendencji na dobre i na złe, na każdym kroku sięgając nieba lub piekła.
Wielką cnotą poetów jest to, że nadanie większego znaczenia anegdocie, narzucenie chwili i jej słowom zorzy polarnej, nadanie rymowi rytmu życia. I nic na to nie mogą poradzić. Sylvia Plath nie może przestać tkać swoich fabuł tą poetycką, kruchą, lśniącą srebrną nicią. Ozdoba, która kończy wszystko zagęszczając, dając poczucie, że nic innego nie osiąga.
3 najlepsze polecane książki Sylvii Plath
Słoik z dzwonkiem
Zdarzyło się Virginia Woolf i zdarza się to również Sylvii Plath. Mam na myśli to zmęczenie tym, co społeczne, ten aspekt niewygodnego współistnienia z równymi, a nawet pewną wrogość... Szczególne odczucia dotyczące życia w społeczeństwie, które sprzyjają u Plath możliwości odzwierciedlenia w jej bohaterach tego wyobcowania, które czasami rządzi nami między co nam się wydaje, że wiemy.
To historia dziewczyny, która ma wszystko, czego młoda kobieta mogła sobie życzyć w Nowym Jorku w latach XNUMX.: obiecującą karierę, zalotnik studiujący medycynę i całe życie przed nią. Esther Greenwood zdobyła stypendium na pracę w magazynie modowym w wielkim mieście i czuje, że w końcu będzie mogła spełnić swoje marzenie o byciu pisarką.
Ale między koktajlami, imprezowymi nocami i stosami rękopisów odkrywa społeczeństwo, które odrzuca aspiracje kobiet, a jego życie zaczyna się rozpadać. Estera – alter ego autorki – zamyka się w sobie, jakby była uwięziona w szklanym kloszu: wciąż oddycha tym samym zatęchłym powietrzem i bez możliwości ucieczki.
Ponad pięćdziesiąt lat po jej pierwotnej publikacji, Słoik z dzwonkiem Stał się nowoczesnym klasykiem, a słowa Platha w nowym tłumaczeniu Eugenii Vázquez Nacarino zachowują cały swój wpływ. To ikoniczne dzieło, jak mówi Aixa de la Cruz w prologu, „wędruje do teraźniejszości jak prąd elektryczny i rzuca nam wyzwanie od was do was, bez pośrednictwa”.
Córki ulicy Blossom
Niczym niespokojni mieszkańcy świata, który im nie odpowiada, muzy poruszają się niespokojnie wśród przeciętności naszego świata. A gdy tylko trzepoczą, rozprzestrzeniając swoje światło, dręczą dusze autorów takich jak Plath.
Córki Kwitnącej Ulicy Jest częścią zbioru opowiadań, esejów i fragmentów jego pamiętników, które wyróżniają się zaciekłym skupieniem na sztuce, żywotnością jego inteligencji i tęsknotami wyobraźni. W tych pismach docenia się wczesne zaabsorbowanie Platha problemami wywodzącymi się z chorób psychicznych; złożone procesy kreatywności, a zwłaszcza różnorodność tematów, których centralną osią jest kobiecość.
Johnny Panika i Biblia snów
Wątkowanie znacznego zestawu historii, powiedzmy trzydziestu, nie jest czymś łatwym do osiągnięcia bez wplątania się w trudne do rozwiązania schematy i haczyki. Ale poezja może wszystko, muzykalność orkiestruje różnice tematyczne wszystkich tych historii. Podobnie jak w przygotowaniu do koncertu, każdy instrument brzmi inaczej, zaznaczając swoje nuty. Całość fascynuje od zamieszania po ciszę kończącą się i rozpoczynającą koncert, który pozostaje później w wyobraźni czytelnika…
Po raz pierwszy ukazało się ono w 1977 roku jako zbiór trzydziestu jeden opowiadań, w tym opowiadanie tytułowe. Jak wiele dzieł Płaski zostały odkryte przez lata, opublikowano drugie wydanie z różnymi nowymi historiami. Druga edycja jest podzielona na cztery części i zawiera nowe historie, z których niektóre były bardzo osobiste dla Plath. Podobnie jak mąż Plath na łożu śmierci w 1963 roku, przyjaciel poeta i pisarz Ted Hughes zajmował się publikacją i dystrybucją wszystkich jej niepublikowanych dzieł, w tym jej poezji.
