włączam Juan Francisco Ferrandiz a la pléyade de grandes narradores actuales de novela histórica made in Spain. Me refiero a autores de varias generaciones como Chufo Llorens, Ludwik chodak o Jose Luis Corral. Bo wszystkie na swój sposób, mniej lub bardziej kronikarskie lub fikcjonalne, olśniewają nas przeglądem scenariuszy, którymi możemy podróżować jako turyści czasu.
W szczególnym przypadku Ferrándiza, przy wielu okazjach jego upodobanie do legendarnego tła budzi uczucie intrygi z nieznanego, przekraczającego wszelkie historyczne miejsca. Ponieważ poza faktami, najdalsza przeszłość pokryta jest patyną magii, mitów przodków, religii jako fundamentu tego, co społeczne i wojownicze.
Zbliżanie się do historii w przypadku Ferrándiza ma budzić atawistyczne wyobrażenia przepełnione przesądami i wierzeniami, aby zająć się nieznanym. Postacie, które poruszają się pośród tych odległych cieni naszej cywilizacji, gdy tajemnica była częścią wierzeń i gdzie pierwsze światła wiedzy próbowały rozwiać ciężkie mgły, które wisiały nawet na sumieniu dla lepszej służby panów, królów i opatów…
3 najlepsze polecane powieści Juana Francisco Ferrándiza
Przeklęta ziemia
W dzisiejszych czasach pisanie powieści historycznej, której akcja toczy się w Barcelonie, wiąże się z ryzykiem wzbudzenia wszelkiego rodzaju podejrzeń, z jednej lub drugiej strony. Ale w końcu dobra literatura jest odpowiedzialna za niszczenie uprzedzeń.
Juan Francisco Ferrándiz opowiada nam historię z połowy stulecia Normanów. IX był czasem fałszywej jedności imperialnej utrzymywanej w chrześcijaństwie, którego jedynym zagrożeniem teoretycznym byli Wikingowie, mało skłonni do zjednoczenia i mniej na podstawie instytucjonalizacji przekonań i skłonności podatkowej.
Jaka byłaby wtedy Barcelona? Na początek musimy logicznie przemyśleć obecny wygląd stolicy Katalonii. W tamtych czasach Barcelona była małym, odizolowanym miastem, narażonym na ataki z południowego wybrzeża Morza Śródziemnego czasami, a czasami z północnej Europy.
Biskup Frodoi przybył do miasta w 861 r. bez ducha, uważając, że było to odejście od cesarskich ośrodków nerwowych. Jednak sam Frodoi przedłużył swój pobyt aż do śmierci prawie trzydzieści lat później.
Kilka powodów skłoniło go do pozostania na tej ostatniej granicy imperium, bez zamiaru rozkwitu w innych miejscach o większym popycie wśród jego własnych. Przede wszystkim urzekła go szlachetna Goda i zaangażowała go w sprawę miasta. Bo Goda kochała Barcelonę i oczekiwała dla niej lepszego miejsca docelowego niż obecna.
A historia staje się wtedy przygodą. W obliczu ataków różnych narodów i nadużyć własnych szlachciców, bardziej zorientowanych na własną chwałę niż na rewitalizację miasta, Frodoi, Goda i inni wyłaniający się sojusznicy będą nalegać na gloryfikację miasta, na zapewnienie lepszego losu za to.
W sprawę zaangażowane są różne sfery miasta, od Isembarda de Tenes o szlachetnych początkach, które wydają się bardziej zaangażowane w utrwalanie w danym momencie zamożnych klas, po Elisię, inteligentną i wizjonerską karczmarz, kobietę przekonaną, że Barcelona rzeczywiście zasłużyła inne władcy i inne względy.
Sąd wodny
Złowieszczy rytuał biblijnego poczęcia jako punkt wyjścia dla opowieści, która właśnie zanurza nas w tych mętnych wodach moralności zdolnej do przekręcania najlepszych zasad, by oddać je przypadkowi, zgodnie z kaprysem tych, którzy rządzą…
W mroźny poranek 1170 r. okrutny proces przypieczętowuje losy dwóch rodzin zmagających się z chciwością i feudalnymi obyczajami. Zgodnie z tradycją pierworodny z dwóch domów, mający zaledwie kilka miesięcy, musi być zanurzony w lodowatej wodzie. Ten, kto tonie, będzie wybranym przez Boga, a to dowodzi, że jego rodzina ma rację.
Po tym żałosnym wydarzeniu zostaje wybrana Blanca, córka szlachcica Ramóna de Corviu, a Robert de Tramontana, Skazany, musi przez lata przyglądać się, jak zwycięzcy przejmą cały jego dobytek. Ale w tych chwilach, gdy obaj walczyli o przetrwanie, narodził się między nimi szczególny i nierozerwalny związek. A jednocześnie w duszy przegranego kiełkowało pragnienie dotarcia do świata bardziej sprawiedliwego, z dala od przesądów.
Po latach młody Robert porzuca swoje ziemie, by poświęcić się studiowaniu prawa w Barcelonie i odległej Bolonii, walcząc z nienawiścią i zdradami wrogów. Odkrycie starożytnej księgi czyni go pionierem wielkiego remontu i nie jest sam w walce; W jego sercu zawsze krąży pamięć o Blance, młodej kobiecie, z którą dzielił niesławny sąd o wodzie.
Płomień mądrości
El siempre soterrado papel de la mujer hasta tiempos bien recientes. Una trama que bruñe con mimo ese esplendor del detalle, de la voluntad firme, del empeño de una mujer por salir adelante como objetivo vital pero de gran peso simbólico en su mayor definición.
Valencia, 1486. Tras la muerte de sus padres en extrañas circunstancias, la joven Irene Bellvent se pone al frente de En Sorell, el hospital al que su familia ha dedicado la vida, con la intención de seguir atendiendo a los más desfavorecidos de la ciudad. Las leyes, sin embargo, conspiran en su contra: como mujer, se la considera incompleta e incapaz de hacer nada por sí sola, de modo que está obligada a encontrar un marido para poder llevar adelante sus planes.
Ale krótkowzroczność i panująca mizoginia to nie jedyne problemy, z którymi Irene będzie musiała się zmierzyć. Podobnie jak ogromne długi, które nękają szpital. Jej główną przeszkodą jest niebezpieczeństwo, które czai się wokół jej ukochanego En Sorell, złowrogiego i śmiertelnego zagrożenia, które postanowiło zniszczyć to miejsce i jego mieszkańców. Owoc zemsty, której początki sięgają wielu lat wstecz… do tajemniczej żeńskiej akademii, która broniła tak rewolucyjnych koncepcji, jak godność kobiet oraz ich równość moralna i intelektualna.
