Twórczość José Luisa Peralesa wydaje się nie mieć granic. Jeśli jako kompozytor dostarczał wspaniałe pieśni wszelkiego rodzaju śpiewakom w języku hiszpańskim, oprócz własnych interpretacji, jego skok w literaturę czyni go tym faktotum. Facet zdolny do wykonania każdego zadania, które wymaga niektórych z najbardziej skomplikowanych cnót, wskazanej kreatywności i potężnej wyobraźni, aby wszystko rozwinąć.
Będzie to kwestia poszukiwania nowych scenariuszy, w których można by wylać te artystyczne troski, które atakują niespokojne duchy. Chodzi o to, że zbliżenie się do pisarza Peralesa zakłada absolutne odkrycie na nowo. Jego narracja przychodzi do nas z podobnym punktem intymny którzy już napisali swoje teksty do świetnych piosenek. Ale najpełniejsza sceneria powieści odsłania wszystkie te konsekwencje, które można wyczuć tylko w piosence.
Dusze, które przechodzą przez tę ewolucję istnienia, która swoją improwizowaną melodią naraża nas na szczęście lub dramat w nieregularnie powtarzanych chórach. Bez wątpienia wspaniałe odkrycie.
Top 3 polecane powieści José Luisa Perales
córka garncarza
Skok do prozy José Luisa Peralesa to przygoda, która przynosi owoce. W tym Książka Córka Pottera, druga powieść już po Melodia czasu wchodzimy w życiową melodię, w niezgodną symfonię postaci, które poruszają się między wolą, przeznaczeniem, zasadami, pragnieniami, winą i żalem.
Brígida i Justino mają dwoje dzieci: Carlosa i Franciscę. Jego życie płynie z lekkością czasu w małym miasteczku w La Mancha. W tym rodzinnym jądrze klasyczny paradoks skacze na temat tego, co dla jednych jest rajem, a co dla innych piekłem. W końcu jesteśmy trudną równowagą między tym, co mamy, a tym, czego nie mamy, a czasami to, czego nam brakuje, waży więcej niż otaczająca nas rzeczywistość.
Francisca w końcu buntuje się z tym życiem, które powoli kapie na sekundy, ale wydaje się pożerać lata. W końcu ucieka z domu, by wyrzeźbić tę przyszłość, za którą tęskni każda młoda i niespokojna dusza.
Istnieje pewna poetycka sprawiedliwość w rodzicach, którzy widzą, jak ich dzieci zderzają się z rzeczywistością, kiedy zostały wcześniej ostrzeżone. Ale jest też część smutku, gdy widzi się nieszczęście tych, którym nie pozwala się swobodnie latać.
Rodzina, dzieci, przeznaczenie i ta cienka czerwona nić (odniesienie do Książka Ogrodu Sonoko), który się plącze i plącze, aż będziesz mógł sam cofnąć bałagan i przejść dalej.
Dla rodziców zawsze przychodzi czas, kiedy odkrycie przeznaczenia ich dzieci jako czegoś zupełnie obcego może być traumatyczne. Czerwona nić dziecka oddala się, rozplatając to, co utkane i szukając czegoś nowego do utkania. Życie staje się wtedy napięte, czasami bolesne. Pozwolenie dziecku na pójście na nowe ścieżki jest częścią życia, ale nie rozumu rodziców.
melodia czasu
Pierwsza powieść José Luisa Peralesa opowiada historię narodu kastylijskiego na przestrzeni trzech pokoleń. Hołd dla życia na wsi poprzez chóralną powieść o miłości, korzeniach i relacjach między rodzicami a dziećmi.
El Castro to tradycyjne kastylijskie miasteczko, które przez długi czas opierało się zapomnieniu. Mieszkańcy marzyli, żyli i kochali na jego brudnych ulicach, w cieniu starych wiązów, przed starym kościołem San Nicolás lub na wysokim punkcie widokowym z widokiem na rzekę. Ale chociaż lata mijają i najstarsi w tym miejscu widzą, jak ich potomkowie opuszczają domy, w których się urodzili, zawsze jest ktoś, kto wraca, by zmierzyć się z nostalgią i przypomnieć sobie każdą z ich historii. Jako pierwsza miłość Evaristo Salinasa, głuchoniemego zegarmistrza; lub długa podróż Victorino Cabañasa balonem na ogrzane powietrze; czy namiętność Claudio Pedrazy przerwana przez wybuch wojny; lub legendarne piękno Cyganki Gíngara i jej miejsce wykopane w jaskini…
Historie będące jednocześnie historią XX wieku w Hiszpanii z El Castro jako świadkiem i głównym bohaterem książki, która trafi do serc czytelników.
Druga strona świata
Autobiografia zawsze prowadzi nas w sugestywne wizje świata, w taki przypadek, który sprawia, że czujemy empatię. W przypadku tej pracy Peralesa ciekawość odwiedzenia jego czasu nabiera innego wymiaru.
Nadchodzi najbardziej autobiograficzna powieść José Luisa Peralesa. Emocjonalna i czuła historia, w której piosenkarz i pisarz zagłębia się poprzez fikcję w swoje dzieciństwo, trening, pragnienia i początki swojej pasji do muzyki.
Marcelo to siedmioletni chłopiec niespokojny jak ogon jaszczurki. To, co najbardziej lubi na świecie, to spędzanie lata z dziadkami, José i Valentiną, w mieście: El Castro. Razem chodzą na spacery wzdłuż rzeki, łowią ryby, bawią się i trochę pogadają o wszystkim. W ich rozmowach dziadek opowiada wnukowi historie o swojej rodzinie io tym, jaki był El Castro, kiedy się urodził.
Za ich pośrednictwem José opowie o swoim dzieciństwie, nagłym wyjeździe z miasta w wieku czternastu lat, trudnym pobycie w internacie i odkryciu muzyki, która przeprowadziła go przez najbardziej skomplikowane chwile młodości i dała mu cel. w życiu życie: bycie kompozytorem, piosenkarzem i spełnieniem marzenia o nagraniu swojego pierwszego albumu.
