Podążając w odległym śladzie Tom ostrzy a jego gryzący humor, Amerykanin David Sedaris, czyni angielski humor swoim własnym i podnosi stawkę mieszanką satyrycznej i autobiograficznej. Pozostawianie fikcji w poszukiwaniu refleksji, by definitywnie zaatakować rzeczywistość. Bo w subiektywnej kompozycji wszystkiego jest wystarczająco dużo materiału narracyjnego i dużo więcej tego humoru, który przez lata wymyka się melancholii.
Niewątpliwie inny autor, opowiadający własne eposy, które są bardzo bliskie. Wszyscy, którzy przeżyli ten sam wrak statku, mogą znaleźć to dziwne koło ratunkowe komiksu. Chociaż plansza znajduje się na środku oceanu, jak pokazuje nam również autor...
Nic nie jest tak paradoksalne, a jednocześnie prawdziwe, aby opowiadać o życiu, jak wielka tragikomedia. Zależy to tylko od pryzmatu, przez który spojrzysz, aby odkryć, co jest w nas zabawnego, goniąc za cieniami pomiędzy przewidywaną przyszłością a utraconymi pragnieniami. Sedaris czyni nas widzami swojego życia. Sedaris staje się postacią i zaprasza nas, abyśmy postrzegali nasze przejście przez ten świat jako postacie, którymi również jesteśmy. Mimo wszystko nie pozostaje nic innego, jak tylko się śmiać.
3 najlepsze polecane książki Davida Sedaris
Calypso
Obdarowanie introspekcji działaniem jest jedną z wielkich cnót Sedarisa. Prawdą jest, że być może bez osoby publicznej stojącej za tą historią, być może sprawa nie miałaby takiego znaczenia. Ale nie zawsze nasze celebrytki rozbierają się nago. I nawet kiedy publiczny aspekt Sedarisa zaskoczy nas z daleka, można odgadnąć ten akt skruchy przepełniony odwagą i zaangażowaniem.
Sedaris udaje się na plażę na wybrzeżu Karoliny, aby spróbować odłączyć się od wszystkiego, ale nie może uciec od siebie. Nawet od jego rodziny. Nawet jego praca. Ani jego uzależnienia od bransoletki, która liczy jego kroki. Albo samobójstwo jego siostry. Nawet jego prawicowy ojciec. Nie Donald Trump. Jedyne rozwiązanie? Śmiech z siebie i jego nieszczęść jako niezbędnego katharsis do dalszego życia.
Według The Guardian, najbardziej prestiżowej brytyjskiej gazety, „David Sedaris jest niekwestionowanym królem literatury humorystycznej”. A Kalipso jest jego ostatecznym dziełem, tym, które zawiera cały jego śmiech, całą jego melancholię. Eschatologiczne dowcipy z prozą godną Dorothy Parker, samoświadome zwierzęta, duchy alkoholików i cała czułość świata. Książka o tym momencie, kiedy zdajesz sobie sprawę, że Twoje życie ma znacznie więcej przeszłości niż przyszłości. I patrzysz wstecz, kiedy się uśmiechasz.
niedzielna sukienka
Życie Sedarisa to te sceny, które pamiętamy w retrospekcji przez nas wszystkich. Dzień, w którym nasz wujek się upił lub złość, jaką wywołała nas matka, gdy nie poszliśmy na zajęcia. Wszystko skupione na opowieściach bohatera codzienności, tego, który wszyscy nosimy w sobie.
Nie jest łatwo być Davidem Sedarisem. Dorastając w rodzinie, która wierzy, że telewizja to diabeł. Z matką zdolną zamknąć cię z domu w środku opadów śniegu. Grając w rozbieranego pokera, gdy jesteś jeszcze dzieckiem. Troszczyć się o tę bogatą ciotkę. Udając preteen hipisa. Wyrzucenie z własnego domu za bycie gejem. Albo ostro skrytykowany za uczynienie twojej rodziny, wszystkimi jej zabawnymi i tragikomicznymi nieszczęściami, tematem tego, co piszesz. O powodach bycia najbardziej utytułowanym żyjącym autorem humoru na świecie. Nie jest łatwo być Davidem Sedarisem.
Ale skomplikowaną rzeczą byłby świat bez niego, bez autobiograficznych historii, takich jak te 22 klejnoty, które pokazują nam, że śmiech jest najważniejszą odpowiedzią na nieoczekiwane, absurdalność życia, strach przed najbliższymi i, oczywiście, mimowolnie. śmieszne.
Kiedy płomienie cię ogarną
David Sedaris ma niezwykłą zdolność przekształcania małych nieszczęść dnia codziennego w zabawne i szalone sytuacje. W tej nowej książce zawierającej historie autobiograficzne przekracza samego siebie i przenosi swoją charakterystyczną ironię na nieoczekiwany poziom komedii.
Opowiada nam zatem o możliwych zastosowaniach rekreacyjnych, jakie oferuje tak wyrafinowany instrument jak cewnik, o tym, jak można uzyskać ludzki szkielet, o fascynującym pasożytniczym robaku, który przez pewien czas żył w nodze jego teściowej czy o osobliwa metoda rzucenia palenia poprzez podróż do Tokio.
Sedaris wyjaśnia, że granie zapałkami może spowodować niszczycielski pożar, a on sam podąża śladami Groucho Marxa i Woody Allen, jest najbardziej utalentowanym z graczy. Jak zawsze to nowe arcydzieło literatury komiksowej, pełne zjadliwej i dzikiej satyry na amerykańską klasę średnią, doskonale potrafi odtworzyć codzienny wymiar absurdu i – jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki – rozśmieszać najsmutniejszych.
