Zawsze docenia się, że autorka różowego gatunku, taka jak Brenna Watson, przedstawia nam swoje wątki historyczne ze znajomością faktów, które zapewnia szkolenie ad hoc. Bo Brenna jest tą absolwentką historii, która pewnego dnia postanowiła wykorzystać swoją twórczą żyłę, zaczynając od doskonałego przestudiowania przestrzeni swoich wątków.
To nie jest tak, że inni autorzy, którzy łączą różowy i historyczny jako Nora Roberts, by zacytować kolejną znakomitą mieszankę narracji, muszą być niedoceniane. Bo przy takich wyjątkowych okazjach kreatywność i dobra dokumentacja czynią cuda. Ale Brenna ma tę wiarygodność z wyróżnieniem, jak absolwent historii.
Być może właśnie z tego powodu tempo publikacji jest wolniejsze w przypadku Watsona dla nurtu gatunku różowego. Nie ma wątpliwości, że w każdej z jego działek cieszymy się drobiazgową oprawą, a nawet punktem informacyjnym na temat czasów, zastosowań i zwyczajów. Jeśli dodatkowo wątki są rozdarte w kierunku tego punktu romantyzmu, który w dziwny sposób graniczy z mściwością, to miód na płatki.
Top 3 polecanych powieści Brenny Watson
krainie śniegu i ognia
Daleki Zachód miał również historie miłosne do opowiedzenia między podbojami terytoriów, a wynikającymi z tego prześladowaniami biednych Indian. Odkładając na bok małe szczegóły, które zostawiamy na boku, aby przeżyć wspaniałą przygodę, która wykracza poza różowy gatunek, aby zająć się bardzo żywą fabułą z intensywnym feministycznym cięciem.
Chicago, rok 1887. Życie Violet Montroe to pasmo twarzy i imion, ludzi, którzy mijają jej rodzinny pensjonat, nie pozostawiając po sobie śladu. Do czasu, gdy farmer z Kolorado, Christopher Anderson, zostaje tam i po zrządzeniu losu oświadcza się jej. Violet zgadza się z iluzją posiadania własnego domu oraz sprzątania i gotowania tylko dla męża.
Jednak na ranczo czeka ją nieprzyjemna niespodzianka: Christopher mieszka w domu z sześcioma innymi mężczyznami i ożenił się z nią tylko dlatego, że potrzebował pokojówki.
Podczas gdy Violet zastanawia się, czy wrócić do domu, czy zostać w Kolorado, odkryje mężczyznę, którego poślubiła, zwiąże się z mieszkańcami miasta i rancza oraz znajdzie się w krajobrazie, który zachęca do strachu, ale także przygody. Wkrótce zda sobie sprawę, że Violet, która poślubiła Christophera, jest nową osobą zdolną do przezwyciężenia cieni swojej przeszłości, a także nieznajomego, który jest teraz jej mężem.
Przyszłość ma twoje imię
Una fuerte contradicción del amor embarga estas páginas. Marian Fillmore todavía transita en la incredulidad por el repentino fallecimiento de su mardi el barón Hamilton. En lo más profundo de su ser el alivio supera al duelo con holgura. Toda una vida sometida a desprecios y malos tratos parece ahora abierta a la felicidad, más allá de las ataduras de costumbres y de la lacerante moral a interiorizar.
Ale nawet po jej śmierci mąż wiedział, jak utrzymać ją dobrze związaną. Jeśli Marian nie spełni określonych w testamencie warunków, straci wszystko, stając się bezdomną kobietą. Dopiero pojawienie się syna barona, od którego prawie nigdy nie słyszał, bo mieszkał w Ameryce, daje mu pewien spokój.
Współczująca osobowość chłopca, zrozumienie i otwarty duch czynią z niego człowieka kompromisowego. Jego porywająca obecność jest kulminacją całości idealnego człowieka. Marian szybko odczuwa do niego wielkie emocje, nad którymi ledwo może zapanować. Minęło wiele lat, aby trzymać serce na dystans, aby w tym momencie mogło ono również wytrzymać wyraźne uderzenia każdego uderzenia.
Kiedy Marian odkrywa, że jej młody pasierb w pełni się jej odwzajemnia, wewnętrzny konflikt narasta. Obaj wiedzą o niestosowności ich związku w fałszywym i cynicznym społeczeństwie. Ostatecznie spotykasz się również z niezgodnością z postanowieniami testamentu.
Ale nie zawsze należy brać pod uwagę konsekwencje miłości, jeśli znajdujesz w nich tylko utratę wspaniałej okazji do szczęścia. Niezwykli kochankowie zmierzą się ze wszystkim dla swojej miłości. Spotkają się z chwilami odrzucenia i słabości, zaostrzonej krytyki, a nawet osobistego niebezpieczeństwa. To, co zdecydują, będzie oznaczało ich kroki w kierunku pełnej nadziei przyszłości lub w kierunku mroku podporządkowania się obyczajom i rzekomym dobrym obyczajom.
Róża Hereforda
Z biegiem czasu jesteśmy innymi ludźmi. Tym bardziej, gdy odzyskujemy młodego mężczyznę, którym byliśmy, i stawiamy mu czoła z mężczyzną lub kobietą, którymi w końcu się stanie. Pytanie polega na tym, aby zastanowić się, w jakim stopniu możemy się zmienić, aby zaprezentować się przed kimś ważnym z naszej przeszłości, całkowicie zmieniając perspektywę.
W środku kampanii przeciwko Napoleonowi i po śmierci brata Nicholas Hancock opuszcza armię, by zostać nowym hrabią Sedgwick. Wraz z nim niesie ze sobą obietnicę, którą będzie zmuszony złamać, gdy młoda Madeleine Radford stanie na jego drodze. Zmuszony do poślubienia jej, by uniknąć skandalu, Mikołaj postanawia zesłać ją do swojej najskromniejszej posiadłości daleko od Londynu.
Jedenaście lat później, po spotkaniu na przyjęciu, król wyrazi chęć poznania swojej żony Madeleine, a Mikołaj nie będzie miał innego wyjścia, jak tylko wrócić na jej poszukiwania. Ale kobieta, którą spotka w Hereford, nie jest już przestraszoną i nieśmiałą młodą kobietą, którą zostawił. Nawet ta skromna własność nie jest tą samą, którą jej pozostawił.
Czy miłość może narodzić się wśród popiołów urazy? A czas leczy rany złości? Nicholas i Madeleine będą musieli zmierzyć się ze swoją przeszłością, aby ją odkryć.
