El włoski noir, więc zgodnie z hiszpańskim w swoich łacińskich korzeniach z korupcyjnymi pogórzami i mafiami zainstalowanymi na wszystkich poziomach, zawsze będzie brakowało postaci takiej jak Camilleri.
A jednak dzięki autorowi takiemu jak Maurice'a de Giovanniego, że zamiłowanie do literatury kryminalnej w jej policyjnym aspekcie dochodzeniowym pozostanie nadal aktualne, co pod swoją szczególną pieczęcią podtrzymuje te wzorce wielkich pisarzy policyjnych drugiej połowy XX wieku.
Aby uzyskać ten przenikliwy efekt we wszystkich sferach społecznych i politycznych w kierunku korupcji, która może przerodzić się w przestępstwa, de Giovanni przedstawia nam również swoje fetyszowe postacie, które powieść po powieści przedstawiają nam ten podziemny świat, w którym podtrzymywana jest rzeczywistość. Prawie zawsze ze sceną Neapolu, miasto pełne równie uroków, co mitów i czarnej historii.
Wspólne przestrzenie we wszystkich warstwach społecznych, w których ambicje, pasje, chęć zdobycia jakiejkolwiek części władzy i zdrady sprzysięgły się, by w końcu okresowo wyłaniać się wraz z zarzutem prymitywnego paralelizmu z prawdziwymi kronikami, które od czasu do czasu pojawiają się w wiadomościach.
Nie wszystkie jego powieściowe produkcje dotarły do naszego kraju. Ale każda z nowych historii, które się pojawiają, potwierdza go jako podstawowego autora dla miłośników policji z tym twardym posmakiem, który budzi intensywne emocje.
Top 3 polecanych powieści Maurizio de Giovanniego
Jesień komisarza Ricciardiego
Czwarta powieść z serii o chwalonym już komisarzu. Podróżujemy do Neapolu w 1931 roku. Dziwne i zmieniające się miasto, z którego wielu mieszkańców wyemigrowało w poszukiwaniu lepszego szczęścia, podczas gdy król Wiktor Manuel III, pochodzący z tego miasta, próbował zabiegać o większy dobrobyt dla stolicy.
W tej rzadkiej atmosferze komisarz Ricciardi zajmuje się ponurą sprawą biednego dziecka, które, gdyby nie jego chęć zbadania sprawy, zostałoby uznane za śmierć naturalną. Sama śmierć chłopca w dzień Wszystkich Świętych budzi trudne uczucie czułości wśród okrucieństwa panującego w czasach, w których takie aberracjonalne morderstwo można z jakiegokolwiek powodu ukryć.
Ale Ricciardi ma już cierń takiej dehumanizacji wbity w serce. Jego podróż ulicami miasta w poszukiwaniu prawdy zaprowadzi nas w niepokojącą podróż, w której komisarz będzie jedynym celem w kierunku potrzebnej sprawiedliwości i prawdy, zanim cienie potworów pochłoną miasto. .
A wszystko w półmroku
Znowu Neapol i jeszcze raz Ricciardi w swojej szóstej powieści. Makabryczna opowieść o dawnych namiętnościach, sekretnych miłościach, sentymentalnych zniewagach i sztuczkach wyjątkowej kobiety ulicy, która została zamordowana w łóżku, gdzie pracowała dla wielu różnych postaci w mieście.
Ślady dotyczące jego śmierci kierują sprawę w stronę szanowanego Sergio Ventrone i Giuseppe Coppoli, całkowicie oddanych urzekającym śpiewom prostytutki. Ale niczego nie można wyrzucić, wielu innych mężczyzn przeszło przez ręce Rosarii. I bez wątpienia niektórzy z nich stracili rozum, zakładając, że mogą rządzić całym życiem młodej kobiety.
Powieść naznaczona dwoma obliczami konieczności, wyzysku i oszustwa. I oba powody splatają się, aż w końcu rozwiązanie sprawy pęka w szwach od jego niezwykłej wizji ciężkiego życia.
Metoda krokodyla
Wraz z tą powieścią rozpoczyna się saga o innej wspaniałej postaci Maurizia de Giovaniego. mam na myśli Inspektor Giuseppe Lojacono. Najgłębszy Napolés przemierza zapach zatrzymanego czasu.
Pomiędzy wąskimi uliczkami wydaje się, że wszystko się zatrzymało, z tą melancholijną autentycznością nierzeczywistości. Inspektor Lojacono, o znacznie większym ciężarze egzystencjalnym niż Ricciardi, staje w obliczu potrójnego morderstwa trzech chłopców, egzekucji, która wkrótce zostanie powiązana z modus operandi El Cocodrilo. Jeśli prześladowanie przestępcy zakłada pierwszorzędną motywację czytelnika, określenie jego motywów nie będzie mniejsze…
