3 najlepsze książki Laury Gallego

W pewnym momencie, jeszcze w młodym wieku, kto najmniej doświadczył wrażenia pisania czegoś istotnego, wspaniałej historii lub historii. Jakkolwiek efemeryczna jest wola, chodzi o to, że cieszy ją podbijanie nowych przestrzeni wyobraźni między dzieciństwem a dorastaniem. Chodziło o pisanie o emocjach lub wymyślanie historii, ale wynik był znacznie bardziej transcendentny…

Wielu jest takich, którzy po pierwszej lub drugiej próbie zwracają ten ołówek z powrotem do etui (aby nadać sprawie pewien romantyzm, choć tutaj cały Bóg już pisze na klawiaturze). Wielu innych go lubi i nadal pisze, i pisze... i pisze.

To było co Laura Gallego Garcia już ugruntowany jako wielki pisarz literatura dziecięca i młodzieńczy. Tak sądzę, zgodnie z jego pierwszymi oficjalnymi notatkami biograficznymi, które pojawiają się tu i tam.

Inny wielki twórca literatury dziecięcej, którego kiedyś w to miejsce przyniosę, powiedział mi kiedyś, że pisanie literatury dziecięcej i młodzieżowej jest trudniejsze niż robienie tego w jakimkolwiek innym gatunku. I całkowicie się z nim zgadzam. Utrzymanie tej świeżej, transformującej empatii, zdolności poruszania się przez krystaliczne emocje wcale nie jest łatwe. Jeśli pisarz nie poradzi sobie dobrze w tym ćwiczeniu mimikry, trafienie jest pewne.

Laura Gallego utrzymuje to szczególne uczucie wśród dzieci i młodzieży, być może z powodu tej wierności pisarstwu urodzonej już w jego delikatnych 11 latach. Oczywiście, aby to się urzeczywistniło, nie wystarczy tylko lubić, wyobraźnia musi być standardem, aby móc stworzyć magnetyczny wszechświat, za pomocą którego można złapać tak wielu młodych ludzi z całego świata.

Najlepsze polecane powieści Laury Gallego

Wspomnienia Idhuna

Gatunek fantasy nabiera ogromnego bogactwa i płodności w połączeniu z młodzieńczym wyglądem. W rzeczywistości wszystko fantastyczne ma niezaprzeczalny aspekt narracji dla młodych duchów.

Zgodnie z tym założeniem, trylogię Idhún Memories należy oceniać jako harmonijny zestaw fantastycznego gatunku z odcieniami pomiędzy epopeją a życiową przygodą, w której zanurza się czytelnik towarzysząc Jackowi, Victorii i wielu innym postaciom, które podejmują misję skompensowania naturalnej równowagi między Ziemia Limbhad i Idhún.

Każdy z tych światów może wejść w stan najwyższej gotowości, gdy zło, reprezentowane w tym przypadku przez jego największego przedstawiciela Ashrana, zbliża się do niego w złych celach. W całej trylogii przygoda toczy się dalej z emocjami typowymi dla fantastyki, bohaterów oddanych sprawie dobra pośród złowrogich proroctw, wróżb, mocy przodków i wyroczni, w których można konsultować niepewną przyszłość...

Dwie świece dla diabła

Laura Gallego żyje nie tylko z literatury młodzieżowej. W tej powieści pokazuje, że jego narracyjny geniusz można również rozszerzyć na propozycje bardziej skoncentrowane na dorosłym czytelniku.

Nie chodzi o porzucenie własnej wyobraźni, ale o przedłużenie tych światów ciemności, lęków, przygód i walk dobra ze złem ku psychice bardziej wytrawnego czytelnika. Fantazja zachowuje także punkt egzystencjalny.

Uczucia takie jak samotność lub porzucenie mają tę refleksję między duchowością a ezoteryką, którą można znaleźć w dobrej powieści fantasy. Kot jest córką martwego anioła. Zemsta skłania ją do transcendentalnej walki o powstrzymanie demonów zdolnych do wszystkiego, aby zasadniczo rządzić naszym światem.

Kiedy mnie widzisz

Jedna z ostatnich powieści Laury Gallego, która w jakiś sposób była mi bardzo bliska. Niektórzy chłopcy przed magazynem instytutu, który wyciągają, jak tylko mogą, aby pielęgnować swoje środowisko najświeższymi wiadomościami.

W „Głosach”, bo tak nazywa się publikacja, dowiadują się o pewnych paranormalnych zdarzeniach. Jakaś niewidzialna obecność atakuje ludzi w ich cichym do niedawna Instytucie.

Z instynktem śledczym i strachem w ciele, czeladnicy dziennikarzy zmierzą się z najdziwniejszymi wiadomościami, najciemniejszą rzeczywistością, jaką mogliby sobie wyobrazić…