Daniel Defoe musiał być pisarzem i tylko pisarzem. Ponieważ prawda jest taka, że jego inne aspekty polityczne i biznesowe doprowadziły go do złego zachowania. Zarówno on, jak i jego dalsza rodzina. Ale może to wszystko jest częścią tego samego. Być może właśnie z powodu swojej pasji pisarskiej podchodził do swoich działań społecznych z tą samą bohemie i fantastyczną skłonnością. (bezpłatna interpretacja historyczna tego, kto tu pisze).
Chodzi o to, że wielki pisarz, jakim był, został wtedy pogrzebany przez upośledzenie swojej osoby publicznej na wielu innych płaszczyznach… ale jak bym powiedział Michael Ende, «To inna historia i trzeba ją opowiedzieć przy innej okazji» ...
W czysto literackim Defoe zostawił doniosłe dziedzictwo dla innych pisarzy, którzy przybyli później, i oczywiście dla milionów czytelników, którzy dzisiaj przeglądali niektóre z jego najznakomitszych stron.
3 najlepsze polecane książki Daniela Defoe
Robinson Crusoe
Do dziś echa tej wielkiej powieści rozbrzmiewają w każdej dziedzinie twórczości literackiej czy filmowej.
Świetny pomysł rozbitka jako postaci w każdej twórczej propozycji rzuca czytelnika, widza czy widza w egzystencjalne założenia pod przesłanki kojarzące się z przygodą, wolnością… i ryzykiem.
Ponieważ Robinson Crusoe uwielbia przygodę z jej nieodłącznym ryzykiem i jak mówi cytat: «Tutaj amat periculum, in illo peribet »(Kto kocha niebezpieczeństwo, zginie w nim). Tylko Robinson nie ginie, bo towarzyszy mu symboliczne szczęście, z którym będzie mógł przezwyciężyć samotność i tysiąc nowych przygód, które czynią tę powieść jedną z najwspanialszych w gatunku.
Robinson i jego bezludna wyspa, Robinson Crusoe, król samotności, właściciel najpiękniejszych zachodów słońca, ostatni człowiek na samotnej powierzchni Ziemi. Po prostu koniecznością.
Pamiętnik roku zarazy
W latach 1664-1666 zaraza ukarała Londyn niezwykle surowo, zamieniając je w wyobcowane miasto bezprawia, w którym ludzkość nabrała naturalnej ambiwalencji od miłosierdzia do ruiny.
W tamtym czasie i do dziś ta kronikowa powieść poruszyła tysiące czytelników, którzy odkryli wszystkie krańce okrutnej epidemii.
Ten agresywny nurt śmierci zniszczył wszystko z subtelnością niepowstrzymanego wirusa, z przemocą niewidzialnego wroga, któremu nikt nie może się przeciwstawić. Desperacja generowała sceny, które czasami były przerażające, a czasami ekscytujące. Mrożąca krew w żyłach relacja z tego, przez co przeszedł Londyn w tym mrocznym roku.
Moll Flanders
W Anglii Defoe pozostało jeszcze wiele lat, zanim się urodził Connana Doyle'a a gatunek detektywistyczny zostanie oficjalnie przebudzony. Ale, jak przy wielu innych okazjach, każde ostateczne wydarzenie zawsze znajduje swoje dowody, swego rodzaju potyczki.
Defoe uznał, że upodobanie do fikcyjnej opowieści kryminalnej jest rodzajem lekarstwa na coraz bardziej złą rzeczywistość w umyśle prawdziwego przestępcy niż pisarza.
I oczywiście, ponieważ sam gatunek nie został jeszcze ustalony, Defoe wykorzystał rodzaj popularnej propozycji między łotrzykiem a przestępcą, zaskakujący pomysł, który nie został do końca dobrze przyjęty w najbardziej krytycznych sektorach.
