Wszechstronność to wielka zaleta, która pozwala dobremu pisarzowi poruszać się między różnymi gatunkami i obszarami twórczości. Andreu Martin Jest wzorem wszechstronnego twórcy. Andreu można wyróżnić jako scenarzystę, reżysera, felietonistę i pisarza. Ale w swojej twórczości literackiej odważył się także sięgnąć po komiksy, gatunek młodzieżowy, narrację erotyczną i powieści kryminalne.
Niewątpliwie umiejętność zmiany rejestrów, która ujawnia różnorodne twórcze obawy i przepełnioną wyobraźnię do jej realizacji. Jeśli w dodatku autor zmonopolizuje nagrody w różnych gatunkach, to dlatego, że również robi to dobrze.
A co do gustów to kolory, aspekt, w którym praca Andreu Martina pociąga mnie najbardziej, to ta wyprawa w świat czarna płeć. Kryminały Andreu mają zazwyczaj bardzo specyficzne wątki, jakby w głębi duszy zajmował się karykaturą gatunku. Punkt satyryczny i inny humoru, przeniesienie gatunku z miast w inne miejsca, gdzie ludzie również są zabijani i dobrze robieni, oprócz znacznie bardziej wykwintnych powodów.
Widzisz więc, że mój wybór najlepszych powieści Andreu Martína będzie zapośredniczony przez mój większy zamiłowanie do jego czarnej narracji gatunkowej, ale kto wie, nadal możesz być zaskoczony kolejnością moich upodobań ...
Top 3 najlepsze powieści Andreu Martín
Jeśli musisz zabijać, zabijasz
Jak już przewidywałem, bardzo spodobały mi się poszukiwania przez autora nowości, nowego scenariusza, argumentacji generującej nowe aspekty w czarnym gatunku pełnym stereotypów po dziesięcioleciach na szczycie sprzedaży...
Detektyw Ángel Esquius wyrusza z Barcelony na sam koniec świata (miasto w Pirenejach), aby zbadać sprawę wymuszenia na biednej wdowie po milionerze, która mieszka w tym miasteczku pośród lubieżnych spojrzeń, zazdrości (jeśli nie jawnej nienawiści). Sąsiedzi wiedzą, że wdowa nie jest tak niewinna, jak sądzi, wszyscy domyślają się w niej najbardziej fałszywych interesów.
Z rozmowy o życiu i pracy młodej wdowy i jej zmarłego męża Ángel uczy się, prowadząc śledztwo w sprawie szantażu. Niczym spokojna chicha w czarnej Hiszpanii, żywotna przestrzeń historii wydaje się grozić burzą.
A kiedy otoczenie staje się gwałtowne, jak zapowiada tytuł: jeśli musisz zabić, zabij się, jak zawsze, gdy sąsiedzkie konflikty o granice i inni za bardzo się zaogniają.
Czarne społeczeństwo
Ścięcie jest bardziej powszechną demonstracją niż nam się wydaje. Odcięcie głowy to jeszcze jedna modalność kolumbijskiego krawata.
Surowa procedura zwykle kończy się rozliczeniem z punktem pomiędzy makabrą a plemieniem. Jeśli nie zapłacisz mafii, możesz stracić rozum… Od najbardziej złowrogich przypadków naszej rzeczywistości po tę powieść, w której kobieta pojawia się ze ściętą głową na Calle Güell w Barcelonie.
Prawda w tej powieści jest ukryta między łacińskimi mafiami, rabunkami i tymi typowymi rachunkami w toku, które zamiast ustalać odsetki za zwłokę, ustanawiają doraźną sprawiedliwość życia jako wszystkich płatności na konto ...
Tylko przemoc
Kiedy można uciekać się do przemocy, by bronić czegoś swojego? Co to jest, co bezwzględnie wymaga rychłej egzekucji? Wszyscy mamy coś do obrony za wszelką cenę.
Alexis Rodón też to miał. Chyba że ta nadmierna przemoc, poza wszelkimi intencjami zinstytucjonalizowanej sprawiedliwości, jest cudowną przykrywką, aby ukryć inne rodzaje mniej moralnie uzasadnionych usprawiedliwień.
W tej powieści kryminalnej tasuje się niezwykle aktualne karty, takie jak władza policji i jej zdolność do wykonywania egzekucji przed dotarciem do sądów, przemoc ze względu na płeć lub zdolność podziemia do pociągania za sznurki na najwyższy poziom. Prawdopodobnie powieść, która najbardziej realistycznie patrzy na gatunek noir jako zwierciadło tego, co dzieje się w podziemnym świecie.
