Historia i historia w końcu osiągnęły swój zasłużony szczyt literacki w 2013 roku Literacka Nagroda Nobla tego roku oddał się Alice Munro, wszystkie te opowiadania, w połowie drogi między rzeczywistością a fikcją, w zależności od ich tendencji, są większe niż sama historia lub opowieść, właśnie zdobyły to uznanie tak niezbędne dla wszystkich tych zsyntetyzowanych opowieści, że w tym skrócie nabierają magii Wszechświat osiągnął swoje ostatnie granice, dzięki mistrzostwu autora.
Pisanie opowiadania lub opowiadania to sugerowanie i skłanianie czytelnika do medytacji po ostatniej stronie lub akapicie…, dobrze wiedzieli od Czechowa w górę Poe o Cortazar.
Ale wracając do tej kanadyjskiej pisarki, oprócz tej magii syntezy, która trwa jak transcendentalne echo pod koniec czytania, wnosi bezcenny ludzki temat rozdrobniony na tak wiele krótkich kompozycji. Każda antologia tego autora staje się esejem filozoficznym z lekkością fabuły, ulotnymi postaciami, smakowitymi dialogami…
Top 3 najlepsze powieści Alice Munro
taniec cieni
Na krótkich dystansach odkrywamy ostateczną wolę każdego autora. W krótkim czasie cały repertuar, próbka zainteresowań, a nawet impulsy, które poruszają w tym przypadku pisarkę Alice Munro, zostają paradoksalnie rozszerzone. Powody, dla których warto zacząć pisać, ciągną się w nieskończoność.
Od najmłodszych lat, w których wszystko wybucha, od fantazji po najbardziej egzystencjalne historie, które przyprawiają o mdłości, cóż bym powiedział Sartre, kiedy przebyło się już sporą część życia. Rzecz w tym, że w tym tomie, jak to bywa przy wielu innych okazjach, zbierane są różne chwile ucieleśnione w postaciach zerkających w życie między ich światłami i cieniami...
Magia Alice Munro, na którą powoływało się tak wielu pisarzy i krytyków literackich, którą wypełniała światłem codzienność, uczucia i dialogi, i dzięki której stała się najlepszą autorką opowiadań we współczesnej literaturze, laureatką nagrody Nobel and the Booker był już w pełni zakorzeniony w pierwszej ze swoich czternastu książek: Taniec cieni.
Piętnaście historii — niektóre z nich wyraźnie autobiograficzne — które ujawniają wielorakie niuanse ludzkiej natury: młoda kobieta odkrywa, jak wiele nie wie o swoim ojcu, kiedy towarzyszy mu w jego trasie dostawczej jako sprzedawca dla Walker Brothers; zamężna kobieta wraca po śmierci matki do domu i stara się wynagrodzić siostrze czas spędzony na opiece nad nią, publiczność na dziecięcym recitalu fortepianowym dostaje zaskakującą lekcję, gdy „rzadki” uczeń przekazuje nieoczekiwane emocje. wykonanie utworu.
Kluczowa książka w dziele Munro, nieopublikowana do dziś w języku hiszpańskim, która zdobyła Nagrodę Generalnego Gubernatora i uświęciła ją jako wielkiego gawędziarza, jakim miała być.
Widok z Castle Rock
Być może nie jest to historia najbardziej ceniona przez krytyków. Bardziej osobisty aspekt zalewa ten zestaw historii. Ale zawsze warto spotkać się z autorem, który wychodzi na spacer po własnych fikcjach, aby z pełną wiedzą zmierzyć się z każdą kolejną pracą.
Alicja to bez wątpienia dziecko, które akurat mieszka w imponującym zamku w Edynburgu. Między fantazjami chłopca a iluzjami jego rodziców odsłania się wspólna przestrzeń tego, kim zawsze jesteśmy, dziećmi, które niosą ze sobą coraz więcej czasu.
W późniejszym rozwoju, który osiąga poziom snów, otwierają się nowe równoległe historie, które opowiadają nam o wielu innych snach wspólnych po jednej i po drugiej stronie oceanu, snach, które można zobaczyć z Castle Rock w dni, gdy niebo jest czyste .
Postęp miłości
Miłość, nasze najbardziej potrzebne uczucie, a jednocześnie najbardziej niestabilne ze wszystkich możliwych emocji. Postacie poruszające się między miłością z całą mocą, brakiem miłości w wyniku kruchości tego, co najpiękniejsze.
Formy miłości to nie tylko romantyczne tradycje kochanków bez wspólnej przestrzeni. Miłość, która jest najbardziej skondensowana, to ta, która pojawia się jako jedyne rozwiązanie konfliktu.
Wszystkie postacie w tej powieści dzielą to uczucie miłości jako pomieszane uczucie, że czas w końcu je zabierze. Nieśmiertelność byłaby jedynym rozwiązaniem, aby móc całkowicie otworzyć się na miłość bez warunków, tymczasem możemy cieszyć się tylko chwilami miłości, abstrahując od tego, że nic z niej prędzej czy później nie pozostanie.
Inne polecane książki Alice Munro…
Księżyce Jowisza
Albo dziwność nieprzynależności do tego świata. Alice Munro w swoich historiach wnosi to dziwne uczucie depersonalizacji, które czasami pojawia się, gdy patrzymy na zdjęcie tego, kim byliśmy.
Nasze wspomnienia to te zdjęcia w sepii, na których dziecko uśmiechało się szczerze, a teraz wydaje się mieć melancholijny dotyk. W tej książce przyglądamy się duszom bohaterów, którzy konfrontują się ze swoją przeszłością. Zastanawianie się nad tym, kim byliśmy, może w końcu dać wgląd w to, co wydarzyło się między wyidealizowanym a zniekształconym.
W myśleniu tych postaci jest rozczarowanie, ale jest też wiele niezbędnej uniwersalnej empatii. Przeszłość jest w końcu taka sama dla wszystkich, suma subiektywnych wspomnień, które gromadzą się w bibliotece, w której nie ma miejsca na tyle starych książek i albumów ze zdjęciami.
