Co z czego? Borys Izaguirre Rozbieranie się przed publicznością nie jest niczym nowym. Kto jeszcze lub kto najmniej pamięta, jak uwolnił się ze spodni z tym momentem wykroczenia, którym ten autor zawsze się afiszował.
Ale nagość jako metafora nigdy nie była tak kompletna jak aż do teraz, wraz z wydaniem tej książki, która ma więcej niż tylko podtekst autobiograficzny.
Bo to, co Borys opowiada w tej książce, obejmuje historię od początków jego czasów do czasów współczesnych, ściśle chronologicznie, ale także emocjonalnie i zawodowo.
Sama postać Borisa Izaguirre'a składa się z różnorodnych elementów autentycznych, bezwstydnych, humorystycznych i głębokich.
W tej książce znajdujemy przyczyny tej mieszaniny, konfiguracji osoby i charakteru, które w tak szczególny sposób tworzą całość bez fałd, nawet w naturalnych sprzecznościach istoty ludzkiej.
W głębi duszy Boris wie, że miał szczęście, że urodził się w łóżeczku, w którym się urodził. Przede wszystkim dlatego, że w przeciwieństwie do tego, co wielu innych mogłoby pomyśleć w tamtym czasie, jego homoseksualizm był standardem, nie mającym nic wspólnego z tępą ideą, że wyzwoleni rodzice mogą doprowadzić do dziecka o orientacji seksualnej mniejszości (czy coś w tym rodzaju, Bóg jeden wie co). będzie schronić tego typu olśniewające umysły dotyczące natury i losów innych...)
Borys opowiada nam o nich, o swoich rodzicach. Belén, słynny tancerz i Rodolfo, filmowiec. Jego życie składa się dzięki nim z tego blasku celuloidu i reflektorów stołów... Jakże nie widzieć świata jako tej tragikomedii, w której życie jest rolą, którą należy interpretować i dostojnie?
Ale w obliczu wspomnianych tępych umysłów, prawda jest taka, że jego matka Belén szczególnie musiała działać jako ten pierwszy bastion obronny przeciwko światu nastawionemu na wskazanie różnic, aby traktować je jako nienawistne anomalie w ich chorych ideologiach.
Poza doświadczeniami tak bardzo związanymi z rodzicami, Borys opowiada nam także o swoich pierwszych krokach we wszystkim, w miłości iw seksie, włączając w to niefortunne wspomnienia; o swoim czasie jako pisarza i przybyciu do Hiszpanii; o jego wspaniałym czasie spędzonym w telewizji, przedstawiając swój atak na literaturę; wielu doświadczeń i wrażeń na temat tego pełnego pasji świata, który Boris skrywa w swoim prostym spojrzeniu.
Powieść interesująca, bo – jak każdemu z nas – wspomnienia składają się na powieść o subiektywnym świecie, w którym żyjemy.
Możesz teraz kupić powieść Burzowa pogoda, nowa książka Borisa Izaguirre, tutaj: