Spotkania międzypokoleniowe zawsze wzbogacają. A na polu literackim to owocna przestrzeń, w której może zaistnieć bogactwo człowieka, rodzaj syntezy przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Chociaż tak naprawdę przeszłość i przyszłość to zawsze ten sam cień. Elisabetta ma długą przeszłość, miniony czas goryczy, smutku i samotności. Pola, młoda tancerka ma cały czas przed sobą, licząc na kruchość tego, czym w istocie jesteśmy, tak...
Teraźniejszość splata wspólną historię Elisabetty i Poli.
Pola przychodzi do życia starszej Elisabetty jako lokatorka jednego ze swoich pokoi. Intymność między nimi wykuta jest w szczegółach, od małych serdecznych rozmów po głębię egzystencji. Tęsknoty jednego i wspomnienia drugiego poruszają historię na ścieżce wspomnień i emocji.
Elisabetta przez resztę swojego życia przeżywa liturgię obyczajów. Jej słoik z dżemem, z owocami zebranymi z drzewa morelowego w ogrodzie, wiąże się z jej długą egzystencją zawsze w tym samym domu. Dom, w którym oprócz Poli zamieszkiwała też miłość i tragedia, zajmując z równym natężeniem każde z pomieszczeń. Od tych mieszkańców duszy przychodzą wspomnienia, które zapach kompotu morelowego próbuje złagodzić.
Z drobnych szczegółów czasami wyłaniają się idealne podpisy, aby zacząć pokazywać pełny album życia każdego z nich. Proces jest powolny, nie wszystkie zdjęcia są pokazywane od razu komuś, kto wejdzie w twoje życie, ale stopniowo mnożą się zwierzenia, w końcu ujawniają się migawki z przeszłości w obliczu obu ...
I tam Pola wyznaje też, że w swoim jeszcze niewielkim przejściu przez ten świat ma też zdjęcia do pokazania, lęki, traumy i poczucie winy, które wyłaniają się z młodzieńczego blasku jej oczu, aż zamieniają się w krystaliczne łzy.
Przeznaczenie składa się też z małych historii (a może w końcu zostanie do tego sprowadzone, do sumy małych jako podstawa, by wszystko działało) Elisabetta i Pola czynią ze swojego spotkania czystkę z emocji, która ich łączy. skomponować ostateczny portret transcendentalnie ludzkiego spotkania.
Możesz teraz kupić powieść czas moreli, nowa książka Beate Teresy Haniki, tutaj: