Ciekawe, w jaki sposób thriller zwrócony w stronę tematu sądowego może zapewnić bardziej intensywną lekturę do tego stopnia, że oferuje nam perspektywę na sprawiedliwość jako na coś bezbronnego i mniej ślepego, niż się wydaje. Nie chodzi o to, że jesteśmy na tyle naiwni, aby w dalszym ciągu zakładać bezstronność zapośredniczonej sprawiedliwości, na którą wywierana jest presja i w którą ingeruje struktura samego systemu „demokratycznego” pełniącego obowiązki. Jednak świadomość, w jakim stopniu można zmusić sędziego za pomocą niezwykle odstraszających środków, sprawia, że włosy stają dęba.
Sędzia Sampson zachowuje się wzorowo, a swoje procesy i wyroki godzi w w pełni zadowalające życie rodzinne. Dzięki żonie i dzieciom znajduje przyjazną przestrzeń, dzięki której może uciec przed systemem sądowniczym, który nie zawsze przynosi satysfakcję.
Ale oczywiście Sampson ma władzę decydowania o zbyt wielu interesach, legalnych i fałszywych. I to właśnie ci sekundanci mogą być gotowi zrobić wszystko, aby uzyskać zgodę wymiaru sprawiedliwości, który wspiera ich działania poza prawem.
Ojciec i sędzia przygotowują się do wniesienia oskarżenia przeciwko sobie. Od pozytywnego wyroku w sprawie obrony haniebnej sprawy zależy życie tych, których kocha najbardziej. Ma trochę czasu na medytację, jeśli uda mu się to zrobić pośród szaleńczego uczucia paniki, które ogarnia go seriami.
A może, czemu nie, można znaleźć złoty środek. Kiedy sędzia bierze sprawiedliwość w swoje ręce, takie działanie może mieć istotne powody. Tak naprawdę jego własne życie staje się wątkiem wtórnym w przypadku ratowania żony i dzieci.
Ale ta historia idzie dalej, prowadzi nas do niezwykłego rozwiązania pomiędzy zwrotami akcji i niespodziankami otaczającymi enigmatyczne zniknięcie jego rodziny. Wciągająca lektura jednego z mistrzów czarnego gatunku, bardzo zgodna z John Grisham ciemniejszy.
Możesz teraz kupić powieść Nic nie mów, nowa księga Parki Brada, tutaj: