Nie ma nic bardziej hiperbolicznego i makabrycznego niż rozważanie zabicia ojca. Ale Águeda taki jest. To nie jest rola, którą musiał grać. To tylko kwestia monotonii i nudy, źle prowadzonej ciąży, nudy marnego życia i dziwnej i potężnej potrzeby pełnego zemsty za fakt istnienia.
Debiutancki film Roberto Osy, który nie przebiera w słowach i nie jest letni. Czasem już pierwsza powieść skłania do pewnego rodzaju autocenzury (z własnego doświadczenia i rozmów z innymi autorami). Być może dlatego Roberto zrobił coś odwrotnego, uciekł przed strachem przed pieprzoną pustką. strona. I wyszło to wyjątkowo dobrze, co do tego nie ma wątpliwości. Świadczy o tym nagroda za powieść Felipe Trigo.
„Águeda ma trzydzieści kilka lat, jest w ósmym miesiącu ciąży i mieszka samotnie w mieszkaniu wyposażonym w kartony. Od lat nie ma lewego oka na twarzy. Ma niemal idealnego chłopaka i ojca, którego nie widziała od wielu lat. Jego życie jest dość monotonne: pracuje w nocy, mało śpi, mniej mówi i powstrzymuje swój gniew, jak tylko może. Ale rutyna eksploduje z powodu rozmowy telefonicznej.
Kobieta postanawia i obwieszcza to już od pierwszego zdania powieści, że zabije ojca. Nie będzie czekać z porodem i nie będzie prosić o pomoc, zrobi to sama i zrobi to teraz. Akcja rozgrywa się w nieco ponad jeden dzień. Desperacka podróż z Madrytu do La Manchy, z miasta z ulicami zawalonymi śmieciami do jałowego i surowego krajobrazu płaskowyżu, w poszukiwaniu przeszłości pełnej przemocy, której kulminacją będzie bezpośrednie spotkanie ojca i córka. .
Absolutnie nieprzyjazna geografia – niezamieszkane domy, puste laguny, domy publiczne o niskiej porze, cmentarze w budowie i kamienie, mnóstwo kamieni – jest scenerią dla mocnej historii o zabarwieniu wiejskiego dramatu, w której potężna, swoista estetyka zachodnia i ponadczasowe tło klasycznej tragedii.
Możesz kupić książkę Będziesz gryzł pył, pierwsza powieść Roberto Osy, tutaj: