Kobieta obdarzona mądrością długich lat spędzonych między podróżami a książkami, Elena Pniatowska życie poświęcone sprawie kobiet w społeczeństwie. Pisarka i kronikarka realiów, które obserwowała na całym świecie, przedstawia nam tutaj esej, który przedstawia żywotną walkę wielkich kobiet. Sumienny i sumienny narrator. Niezbędne do zrozumienia nieuchronnie wyłaniającej się postaci kobiety od XX wieku.
Dzisiejsze społeczeństwo toczy różne walki, w tym kobiety, które podnoszą głos ze swoich okopów i nie są świadome idei kapitulacji. Wśród tłumu można wyróżnić tych, którzy idą pod prąd: matki, kombatantki, pisarki, gospodynie domowe; kobiety przed i po.
nieokiełznany oddaje hołd anonimowej twarzy kobiet, które walczyły w rewolucji, niepowtarzalnemu Jesusowi Palancares i milczeniu kobiet w służbie. Jest w nim esencja Nellie Campobello, Josefiny Vicens i Rosario Castellanos, które przebiły się w literackiej epoce zdominowanej przez mężczyzn. Podczas gdy zniknięcie Alaíde Foppa przedstawia trudną rzeczywistość Ameryki Łacińskiej, trwająca walka Rosario Ibarra de Piedra daje głos matkom zaginionych, a feministyczna sprawa Marty Lamas ponownie zastanawia się, co to znaczy być kobietą w XXI wieku wiek.
Dzięki temu zbiorowi esejów czytelnik zanurza się w życie niezłomnej, często zapomnianej, ale nigdy nie uciszonej: „Elena Poniatowska, jak niewielu innych pisarzy, przyczyniła się do nadania kobietom centralnej roli, ale nie sakramentalnej, w naszym społeczeństwie” , Carlosa Fuentesa.