Pewnego razu odważyłam się napisać drugą część Portretu Doriana Graya autorstwa Oscar Wilde. Może któregoś dnia wrzucę wynik na ten blog. Oczywiście skromność wystarczająco mnie ogranicza w obliczu pretensjonalności zadania...
W przypadku John Banville, konsekrowany geniusz, który potrafił znaleźć historie do opublikowania pod swoim nazwiskiem lub pod pseudonimem Benjamin Black, zachęcił panią Osmond do sporządzenia zaktualizowanej wersji „Portretu damy”, wielkiej powieści Henry James.
I oczywiście w jego przypadku wynik, jak mogłoby być inaczej, jest w pełni zadowalający. Isabel Osmond to Isabel Archer czytana i przekształcana przez irlandzkiego geniusza.
Zbiegi okoliczności między dwojgiem bohaterów są niezwykłe w tle, pod względem okoliczności, z jakimi się spotykają, tego rodzaju porzucenia, złośliwości i goryczy, które mogą wzbudzić w każdej parze, która wie, że zostaje zastąpiona w łóżku przez kochanka na służbie.
Z Rzymu do Londynu Isabel Osmond wyrusza w podróż do chwili, zanim zostanie oszukana przez Gilberta Osmonda. Odzyskanie młodości może oznaczać rozpoczęcie melancholii niemożliwego w poczuciu regresu, który wydaje się śmieszny w swojej niemożliwej materializacji.
Tymczasem między frustracją a odrobiną szczęścia płynącego z początkowo narzuconej i ostatecznie zdobytej w najlepszym celu wolności unosi się poczucie koniecznej zemsty.
Kiedy Isabel zostaje zmuszona do powrotu do Rzymu, Gilbert będzie nadal na nią czekać z łatwością kogoś, kto popełnił tylko błąd, który można było łatwo naprawić. I tu dowiemy się, czy Isabel podczas ucieczki do Londynu zdołała się nawrócić, znaleźć siłę, by narzucić swoją wartość, przelatując nad wszystkim, co reprezentuje Gilbert: niewiernością, amoralnością i całkowitym lekceważeniem każdej kobiety.
Możesz teraz kupić powieść Pani Osmond, nową książkę Johna Banville, tutaj: