kiedy dziennikarz lubi Juan Ramon Lucas, z długą karierą, a także nagradzany za występy w różnych mediach radiowych i telewizyjnych, wkracza w świat literacki, zawsze oczekuje się przejścia w stronę narracji, naznaczonej tym powołaniem do komunikacji, przekazywania historii, zainteresowania w kronice. Coś takiego dzieje się z innymi, takimi jak Argentyńczyk Jose Pablo Feinmann a nawet z byłym ministrem Maksymalna Huertawśród wielu innych.
Tak więc pojawienie się debiutanckiego filmu Juana Ramóna Lucasa czerpie z chęci otwarcia się na konkretne wydarzenia, na życia, które składają się na opowieść o ewolucji społecznej i politycznej, ale także o wnętrzach życia, tego aspektu, którego dziennikarstwo nie zna. może dotrzeć, aby zaprezentować widzom, słuchaczom lub czytelnikom prasy.
Pogłębienie postaci na koniu między XIX a XX wiekiem, takiej jak Miguel Zapata Sáez, obfituje w owe dziennikarskie zainteresowanie, które narracja pozwala rozwijać poprzez przywołanie mitu, postaci przekraczającej, ale i szczegółu, człowieczeństwa w esencja, która destyluje ambicje i pasje, nieporozumienia i konfrontacje.
Tío Lobo, jak Miguel Zapata stał się znany z konfrontacji z wilkami, które oblegały bydło, którego sam strzegł, był tym, ranczerem, który wiedział, jak poddać recyklingowi w czasach, gdy proces ten był dostępny tylko dla uprzywilejowanych przez kołyskę lub jednego z najbardziej odważny wśród wszystkich innych.
Od ranczera po sprzedawcę likierów, a stamtąd, dzięki pierwszym oszczędnościom, zdobywał miejsce w biznesie wydobywczym, kwitnącym pod koniec XX wieku w regionie Murcji. Wizjoner, jak niewielu innych, Miguel Zapata dostosowywał wydobycie tego obszaru do największych postępów w Europie, tworząc imperium w wydobyciu, ale także w dystrybucji i dostawach wszelkiego rodzaju elementów górniczych.
Ale poza znanymi, oficjalnymi faktami, jak mówię, Juan Ramón Lucas zagłębia się w postać, w Tío Lobo, a także w okolicznościach wyzyskiwanej społeczności górniczej, gdzie kobiety stały się obiektem nadużyć ze zbyt dużą wytrwałością, gdzie skażenie było rozprzestrzenia się w niekontrolowany sposób.
Kobiecy głos Maríi Adry łączy szczegóły fabularyzowanego życia z dwoma bardzo różnymi twarzami i kontekstem nędzy, a nawet przemocy. Rezygnacje i nieprzespane noce Tio Lobo oraz jego pasje i tragedie (zapowiadane tytułem o klątwie wielkiego domu). Intensywne życie we wszystkich aspektach, które kończy się posypaniem historii całego kraju ekscytującymi i tragicznymi kronikami.
Możesz teraz kupić powieść The Curse of the Big House, interesującą książkę Juana Ramóna Lucasa, ze zniżką na dostęp z tego bloga, tutaj: