Zacznijmy od tła tej powieści. I to jest to, że udręczone postacie zawsze dostrajają się do tej części czytelnika, która łączy ich z własną przeszłością; z błędami lub urazami, które w mniejszym lub większym stopniu zdają się intensywnie naznaczać losy istnienia. Przed dobrymi decyzjami i pomyślnymi konsekwencjami.
W końcu wszystko ogranicza się do poczucia imperatywu, jedynej możliwości podejmowania decyzji. Coś, co ostatecznie generuje tę egzystencjalną wagę ograniczonego czasu.
Mówienie o prequelu triumfu może zabrzmieć zbyt doniosło Saga Baztan de Dolores Redondo, ta praca, która służyła popularyzacji czarnego gatunku z większą intensywnością, jeśli to możliwe, w Hiszpanii.
Ale to dlatego, że postać Amai Salazar pozostawiła osobiście tak wiele luźnych zakończeń, tak wiele soku z dzieciństwa i młodości usianej najbardziej destrukcyjnymi wydarzeniami egzystencjalnymi, że powrót do sagi z początków bez wątpienia wskazywał na wszystkich tych. majaczące cienie wokół błyskotliwego inspektora.
Znajdujemy się w 2005 roku i wkrótce rozpoznajemy Aloisiusa Dupree, badacza, z którym Amaia kontaktowała się przy niektórych okazjach w początkowej trylogii. Odpowiada za przeprowadzenie spotkania sił policyjnych z całego świata pod auspicjami FBI w mieście Quantico, gdzie mieści się wydział szkolenia tej amerykańskiej organizacji.
Amaia wyróżnia się bardzo podczas instruktażu i jest włączana w śledztwo w prawdziwym przypadku. Jego szczególny związek z modus operandi kryminalnych umysłów (którego mogliśmy się już domyślać w trylogii) ujawnia się tutaj ponownie.
Jednak jej inicjacyjna podróż zawodowa, która w pełni zanurza ją w sprawie przestępcy znanego jako „kompozytor” (z najbardziej makabrycznych powodów, jakie możemy sobie wyobrazić) zostaje wywrócona do góry nogami, gdy imperatywna potrzeba wymaga jej od jej oryginalnego Elizondo.
Ale Amaia jest już na pokładzie (nigdy lepiej nie powiedzieć o Nowym Orleanie praktycznie zanurzonym pod wodą po przejściu huraganu Katrina) i pozostawia swoją najbardziej osobistą rzeczywistość zaparkowaną, zawieszoną, zatrzymaną. Postać ojca przenosi ją między sprzecznymi uczuciami porażki a szczątkową miłością. Bo to on, Juan Salazar, nie wiedział, jak uratować ją od jej najgłębszych lęków, które trwają do dziś.
Chociaż prawdą jest, że Amaia i jej traumy mają nieprzezwyciężone przeznaczenie, nie wiem. I to szczególnie łączy ją z Dupree, jej szefem badań w Stanach Zjednoczonych. Ponieważ on też przeszedł przez swoje szczególne piekła, jeśli to możliwe, bardziej makabryczne, na amerykański sposób, w którym wszystko zawsze wydaje się większe.
Fabuła rozwija się z kilkoma otwartymi frontami, od teraz odległego Elizondo do upiornego miasta, takiego jak Nowy Orlean, mrocznego i duszącego się między totalną złowrogą Katriną a jej ezoterycznym dziedzictwem.
Ponieważ poza mordercą nazywanym kompozytorem, hekatomba huraganu wydaje się usuwać wszystko, aż dociera do skrzyżowanych bytów Amaia i Dupree. Bez uznania kompozytora za aktora drugoplanowego, nowe problemy z przeszłości wyłaniają się z wznoszących się wód, jak koszmary, które wielki huragan odzyskał, aby wyprowadzić czytelnika z równowagi w ciągłej zmianie szalonych scenariuszy.
The Story of Man to opowieść o jego lękach na całym świecie, zapewnia nas Dupree w niektórych scenach tej powieści, potwierdzając to dokładnie w momencie, w którym fabuła zrównuje Elizondo i Nowy Orlean.
Postacie z cienia, czary, voodoo, klęski żywiołowe. Narracyjna propozycja, która rozwija się pod symfonią złowrogich skrzypiec, które mogą wywołać tak wiele nierozstrzygniętych kwestii po obu stronach Oceanu Atlantyckiego. Ekstaza powieści kryminalnej wyłania się jak horyzont, który uniemożliwia przerwanie czytania.
Totalna powieść w stylu noir, z przebłyskami grozy, które nawet zbliżają nas do tej wspaniałej postaci, którą już jest Amaia Salazar. Ma teraz dopiero 25 lat, ale już czerpie z determinacji inspektora, że zostanie. Tyle że cień wytworzony z głębokich lasów jej serca, niczym telluryczna siła, która łączy ją z Baztánem, nadal budzi te same dreszcze chłodu u tych, którzy próbują uciec od lęków. I co ciekawe, w tym strachu kryje się jego niezwykła zdolność do dochodzenia. Bo ona jest igłą w stogu siana...
Możesz teraz kupić powieść The North Face of the Heart, powieść autorstwa Dolores Redondo, tutaj: