Nie ma to jak literatura odkrywająca te wyjątkowe istoty, które niewątpliwie żyją wśród nas.
Myślenie o Olivierze Messiaenie jako o postaci literackiej może być bliskie wyobrażeniu sobie Grenouille'a z powieści Perfumy, odkrywającego przed nami tajemnicę jego daru węchowego, tej zdolności sensorycznej znacznie przewyższającej jego szary świat.
Tyle że to, czego dokonał Olivier Messiaen, to dar słuchu. Co do reszty, z podobnymi podobieństwami w całym świecie, szarym lub bardziej szarym niż obskurna sceneria genialnej powieści Patrick Suskind.
II wojna światowa wysłała Oliviera na front bitwy we Francji w 1940 roku. Tam dostał się do niewoli. Najbardziej paradoksalne było to, że podczas pobytu w niewoli hitlerowskiej skomponował swój słynny Kwartet na koniec czasu. A to, co tragiczne, surowe, żałosne i złowrogie, również może znaleźć pewnego rodzaju sublimację na linie odporności lub rozpaczy.
Mario Cuenca Sandovala porusza tę dobrze znaną cechę autora, ale ostatecznie nie przestaje on fikcjonować swojego życia, ponieważ zasługuje na to, aby przydarzyć się tej klasie wielkich postaci historycznych, które w tym momencie fikcji osiągają poziom największej wielkości, jaki osiąga prymitywny realizm nie zawsze pozwala..
Autor komponuje więc błyskotliwą narrację, w której miesza ornitologiczną pasję Oliviera, jego religijność, a przede wszystkim muzykę. Dla wrodzonego geniusza, jakim jest Olivier, muzyka jest najlepszym kanałem komunikacji. Język ma swoje mankamenty, muzyka nie, dźwięk potrafi być pełny i nabrać nowych barw, które ubarwiają nasze emocje.
Kiedy muzyk ma tę umiejętność rozszyfrowania szczególnej magii dźwięków, wystarczy posłuchać jego muzyki, tego śladu boskości, który porusza się pomiędzy falami powietrza, wstrzymując emocje i doznania, konfrontując się z rozumem i inteligencją, przepełniając ją cnota abstrakcji, nieuchwytności...
Możesz kupić książkę Dar gorączki, nowa powieść Mario Cuenca Sandovala, tutaj: