Filozofia klasyczna i jej postacie, zaczerpnięte z mitologii greckiej lub rzymskiej, są nadal aktualne. Nic nowego pod słońcem. W istocie istota ludzka jest teraz taka sama, jaką była tysiące lat temu. Te same motywacje, te same emocje, ten sam powód, dla którego istnieje ewolucyjna przewaga gatunku.
Dionizos lub Bachus wydaje się być Bogiem, który najsilniej przetrwał do dziś. Od Velázqueza jako przedsmaku nowoczesności i jego przedstawienia w „Triumfie Bachusa” czy Tycjana w „Bachusie i Ariadnie” po Nietzschego, który wyniósł go w filozofii na Boga, w którym mieści się wszelka mądrość – pamiętamy jego zamiłowanie do cytat: „In vino veritas”.
Współczesne społeczeństwo opiera się na filarach tego Boga hedonizmu, seksualności i zamętu, poszukiwania duchowości pomiędzy najpełniejszą wolną wolą a zgiełkiem nowoczesności.
Bez wątpienia stajemy przed Bogiem, który zawsze towarzyszył sztuce i myśli, duchowości i oddaniu przyjemnościom jako najlepszej odpowiedzi na ból. Właśnie tego desperacko szuka współczesny człowiek w społeczeństwie podbitym przez indywidualizm.
Dionizos uratował Ariadnę, porzuconą przez Tezeusza na odległej wyspie. W ten sam sposób Bachus przychodzi nam dzisiaj na ratunek w towarzystwie swoich satyrów i menad w dionizyjskiej procesji, która przybliża nas do ekstazy spełnienia jako jednostki. Bez myślenia o jutrze i innych.
Książkę Przebudzenie duszy, najnowszą książkę Davida Hernándeza de la Fuente, możesz teraz kupić tutaj: