Pisanie o córce dyktatora Franco to akt odwagi. Śnieżny kowal Zaczął to robić z chęcią zaangażowania zainteresowanej strony. I w końcu tak się stało, Carmen wzięła udział i zakończyła aktualizację dziennikarza o faktach i anegdotach nieznanych do tej pory.
Zanim przejdziemy do szczegółów, musimy zacząć od niepodważalnego argumentu: nikt nie jest niczyim synem. To, co zrobił dyktator Franco, nie jest kwestią związania swojego jedynego potomka. Narodziny są faktem mimowolnym, a być może dorastanie obok zdeterminowanego ojca kończy się skłanianiem się ku niemu, ku jego przebaczeniu i przyjęciu swojej figury.
Ponieważ Carmen, dziewczyna, dorastała całkowicie odizolowana od wszystkiego. Rzeczywistość odkryje później... Nikt nie może być w Carmen, tylko ona. Możliwe, że to, co zostało ujawnione, gdy nabył wiedzę o wszystkim, byłoby częścią wewnętrznego konfliktu, ale nie pomyl się, każdy z nas nadal czciłby ojca i matkę. To kwestia emocjonalnego przetrwania...
Ponadto Carmen była dziewczyną wychowaną w strachu, zgodnie z tym, co czytamy. Przypuszczam, że byłaby to kwestia lęku jej matki przed okolicznościami, w których musiała żyć, z ciągłym zagrożeniem wiszącym nad jej ojcem, nad nią, a także, dlaczego nie, nad jej ukochaną córką.
Ale poza tymi szczegółami pierwszej Carmen, Nieves Herrero wkracza także w dorosłe życie córki Franco, a może tylko Carmen, jak sam przyznaje, że lubi być nazywany już w tym momencie i przez wiele lat.
A czasem jest zwięzły, bez możliwości dalszego pogłębiania. Ale innym razem swobodnie rozwija o swoich konkretnych doświadczeniach. Bez wątpienia intensywne życie Carmen, kobiety, która ma coś do powiedzenia zawsze kwestionowanemu cieniowi swojego genetycznego dziedzictwa.
Na szczęście w końcu zwycięża osoba, kobieta. Etykiety umieszczane są zawsze z zewnątrz. A to, co ostatecznie pozostaje w osobie, w jej sercu, jest obroną przed kruchością życia i bardzo osobistymi okolicznościami, jak również przed unikalnymi prawdami i wielkimi kłamstwami.
Możesz teraz kupić Carmen, nową książkę dziennikarza Nievesa Herrero, tutaj: