Kiedy w telewizji pojawiają się te dziwne kolumny ludzi, którzy przechodzą przez niegościnne przestrzenie, pomiędzy fikcyjnymi granicami, które wznoszą się jak fizyczne ściany, w naszych domach wykonujemy jakieś ćwiczenie z abstrakcji, które powinno powstrzymać nas od myślenia o potworności sprawy, w niewiele, że jesteśmy daleko od jakiejkolwiek poprzedniej epoki, która, jak sądziliśmy, została przekroczona i znacznie ulepszona. A może chodzi o założenie, że dobrobyt niektórych musi być zrekompensowany niewygodą innych. Ciekawe zadanie wyobcowania, które komuś udaje się wrzucić na nasze sumienia.
Książki takie jak ta Witamy na zachodzie powinny być oznakowane w razie potrzeby. Jeśli rzeczywistość nie robi na nas wrażenia, być może dogoni nas fikcja. To musiał być pomysł pakistańskiego pisarza mohsin hamid kiedy zaczął wyobrażać sobie historię swoich bohaterów, Nadii i Saida.
Są zakochaną parą, której idylliczny obraz rodzącej się miłości jest zniekształcony przez okoliczności, w których żyją. A jednak to zauroczenie służy im i służy czytelnikowi, aby nadać alegoryczny akcent okrutnej rzeczywistości. Miłość w niesprzyjających okolicznościach zmienia się z tragicznej sprawy, literackiego argumentu, w pretekst, by próbować wciągnąć w naszą wyimaginowaną tę okrutną rzeczywistość, do której obiektywność wiadomości nie do końca dociera.
I tak, można powiedzieć, że historia kończy się dobrze, umiarkowanie dobrze. Nadia i Said docierają do San Francisco, innej części świata, w której nie słychać echa bomb ani godziny policyjnej. Ale najważniejszą rzeczą jest podróż, odyseja, jakkolwiek chcesz nazwać, co to znaczy podróżować bez wiedzy jak daleko, poruszać się po świecie bez miejsca, w którym możesz myśleć o przyzwoitym życiu, iść naprzód, pozostawiając swoją ojczyznę za sobą, i na pewno na zawsze, ponieważ ci go ukradli.
Prawa migracyjne jako uzasadnienie prawne i ostatnia moralna ochrona, którą można zasłonić oczy...
Możesz teraz kupić powieść Witamy na zachodzie, nowa książka Mohsina Hamida, tutaj:
1 komentarz do „Witamy na Zachodzie, autorstwa Mohsina Hamida”