Dla mnie istnieje rodzaj powieści drogowych, które nabierają szczególnego blasku. W tym wyjątkowym podgatunku, wielokrotnie przenoszonym do filmu, pełna przygód podróż rodziców i dzieci uciekających przed przeszłością staje się transcendentną fabułą z różnych perspektyw.
Ponieważ te historie mogą służyć do rozwikłania relacji rodzic-dziecko, w których wszyscy możemy znaleźć odbicie. Tam, z jedynym horyzontem drogi, bez przeszkód na drodze, bez głupich pudełek i gier cyfrowych, to, co się dzieje, to życie i nie ma innego wyjścia, jak tylko spojrzeć na to z góry.
Ale prawdą jest również, że w powieściach drogowych zawsze jest element transgresji. Ojciec to zazwyczaj napad na bank, alkoholik, płatny zabójca lub były płatny zabójca, który szuka przebaczenia u syna i świata... Przygoda na bocznych drogach potrzebuje fundamentu.
Nie ulega wątpliwości, że hiperbola skrajnych postaci budzi w nas wielość wrażeń. Bo w rzeczywistości syn w samochodzie na samotnej drodze, podczas gdy jego ojciec prowadzi, służy do odsłonięcia wielu autentycznie ważnych pojęć: winy, chwil szczęścia, idei utraconej miłości, a nawet możliwego wybuchu przemocy…
W przypadku Dwunastu kul Samuela Hawleya sam Samuel jest najbardziej udręczonym z ojców świata. W swojej skórze dosłownie ukrywa ślady najbrutalniejszej przeszłości.
Kiedy już wyruszy z córką na tę szczególną drogę donikąd, po każdym tankowaniu chciałby zostawić przeszłość za sobą... Jednak mała Loo ma do niego wiele pytań na temat swojej matki, tego, co ich tam doprowadziło.
I poza wątpliwościami Loo i jego naturalną potrzebą wiedzy, Samuel w końcu odkryje, że przeszłość jest jak słońce towarzyszące jego zachodom słońca za kierownicą, obraca się i zawsze znajduje świt, aby obudzić cię w swojej surowej rzeczywistości.
Teraz możesz kupić powieść „Dwanaście pocisków” Samuela Hawleya, nową książkę Hannah Tinti, ze zniżką na dostęp z tego bloga, tutaj: