Lipsk to miasto z wyraźnymi reminiscencjami NRD, do których należał. Dziś ryzykownie jest powiedzieć, że mieszkańcy takiego dużego miasta są bardziej hermetyczni i powściągliwi, ale prawdą jest, że wieczorny spacer o zachodzie słońca ukazuje ci ciche miasto, w którym wszyscy ludzie zamknęli się w swoich domach, jakby dzień nie miał już nic do zaoferowania. Ciekawy dla bardziej południowego podróżnika…
Dlatego zainteresowałam się tą powieścią. Chciałem zagłębić się w historię osadzoną w tym mieście, które spotkałem podczas podróży po starej Europie. I prawda jest taka, że nie zawiodłem się.
Poza stereotypami, które sam wam przedstawiłem, każde współczesne miasto przedstawia scenariusze i kręgi dla wszelkiego rodzaju zainteresowań, nawet tych najbardziej niejasnych...
Susana Olmos, studentka Erasmusa, nawiązuje bliską przyjaźń z Bruno, nauczycielem muzyki, który zabierze ją w te miejsca, gdzie dla Lipska wciąż żyje noc.
W tych samych dniach w mieście miało miejsce makabryczne wydarzenie. Pięć dziewczyn zostało znalezionych martwych. Pomniki upamiętniające Bitwę Narodów, która była największą jak dotąd klęską Napoleona, 19 października 1813 r., przedstawiały nagie ciała hieratyków.
Tą sprawą zajmuje się policjant Klaus Bauman, co niewątpliwie wskazuje na zaskakujący i ponury rytuał, który poprowadzi go do desperackich poszukiwań bezwzględnych morderców.
Perspektywa dwóch postaci, Susany i Klausa, dopełnia i zmienia noc w Lipsku. Fabuła dodaje powiązania z Berlinem i wkracza w świat sztuki i erotyki, pokrewieństwa i ezoteryki.
Cichą nocą Lipska, gdzie ludzie spokojnie gromadzą się w swoich domach, rządzą ekscesy, narkotyki, zbieżność z nazistowskimi wspomnieniami, by zdegenerować się do niebezpiecznego półświatka, który porusza się ukradkiem w mieście tak sprzecznie spokojnym i beztroskim.
Susana i Klaus również staną się częścią tego złowrogiego nurtu i na własnej skórze poniosą konsekwencje swojego zbliżenia się do przerażającego kręgu zła.
Możesz kupić książkę mgły strachu, najnowsza książka Rafaela Ábalosa, tutaj:
Prawda jest taka, że mnie to nie przekonało.
To nie haczy. Skomplikowane postacie.
Już w połowie książki chciałem ją zostawić, ale dotarłem do końca bez bólu i chwały.
Nie wiem… może to było coś subiektywnego. Lipsk to miasto, które znam i może dobrze mi tam było...