Paul Newman urodził się 26 stycznia 1925 roku w Shaker Heights w stanie Ohio. Był synem Arthura S. Newmana, właściciela sklepu spożywczego, i Theresy F. (z domu O'Neil) Newman. Paul miał dwóch starszych braci, Arthura i Davida, oraz młodszą siostrę Joyce. Innymi słowy, bycie aktorem przyszłoby mu cudem, a może by móc zarabiać na życie grając… mniej więcej to, co wszyscy robiliśmy w wielodzietnych rodzinach. Tylko Paweł doprowadził go do ostatecznych konsekwencji.
Newman uczęszczał na Kenyon University, gdzie specjalizował się w dramacie. Po ukończeniu Kenyon w 1949 Newman dołączył do United States Marine Corps. Służył dwa lata w Marine Corps i został zwolniony w randze sierżanta.
Po opuszczeniu piechoty morskiej Newman przeniósł się do Nowego Jorku, aby kontynuować swoją wymarzoną karierę aktorską. Studiował w Actors Studio i szybko stał się odnoszącym sukcesy aktorem. Jego pierwszym dużym filmem był „Srebrny kielich” (1954). Newman zagrał w wielu innych filmach, które odniosły sukces, w tym w "The Hustler" (1961), "Cool Hand Luke" (1967), "Butch Cassidy and the Sundance Kid" (1969), "The Sting" (1973) i „Werdykt” (1982).
Newman był także odnoszącym sukcesy reżyserem. Ponieważ gdy tajemnice, sztuczki i zasoby są znane przed kamerami, zwykle łatwiej jest się za nimi dostać. Wyreżyserował filmy „Rachel, Rachel” (1968), „Wpływ promieni gamma na nagietki człowieka z księżyca” (1972) i „Brak złośliwości” (1981).
Paul Newman został nagrodzony w dwóch aspektach, jako aktor i jako reżyser. Zdobył trzy nagrody Akademii, dwie nagrody Emmy, nagrodę Tony i nagrodę Grammy. Był także nominowany do 10 Złotych Globów, uważając go za legendę Hollywood, przypisuje mu się altruizm typowy dla zwycięzców w aspektach kreatywnych, zdolnych do największej empatii. Jeśli więc spojrzymy na tę sławę, można powiedzieć, że był to człowiek o wielkim talencie i hojności. Jasne jest, że jego filmowa spuścizna przetrwa.
Oto jego trzy najlepsze filmy, a przynajmniej te, które w większym stopniu łączą specjalistyczną krytykę i popularny gust:
- Naciągacz (1961)
Eddie Felson (Newman) to arogancki i amoralny młody człowiek, który z powodzeniem bywa w salach bilardowych. Zdeterminowany, by zostać okrzykniętym najlepszym, szuka Fat Mana z Minnesoty (Gleason), legendarnego mistrza bilarda. Kiedy w końcu udaje mu się stawić mu czoła, jego brak pewności siebie powoduje, że zawodzi. Miłość samotnej kobiety (Laurie) może pomóc mu porzucić takie życie, ale Eddie nie spocznie, dopóki nie pokona mistrza, bez względu na cenę, jaką przyjdzie mu za to zapłacić.
- dwóch mężczyzn i jedno przeznaczenie (1969)
Grupa młodych bandytów zajmuje się napadem na banki stanu Wyoming i na pociąg pocztowy Union Pacific. Szefem gangu jest charyzmatyczny Butch Cassidy (Newman), a jego nieodłącznym towarzyszem jest Sundance Kid (Redford). Pewnego dnia, po napadzie, grupa się rozpada. To wtedy Butch, Sundance i młody nauczyciel z Denver (Ross) tworzą trio romantycznych banitów, którzy uciekając przed prawem docierają do Boliwii.
- Hit (1973)
Chicago, lata trzydzieste. Johnny Hooker (Redford) i Henry Gondorff (Newman) to dwaj kanciarze, którzy postanawiają pomścić śmierć drogiego starego kolegi, zamordowanego na rozkaz potężnego gangstera imieniem Doyle Lonnegan (Shaw). W tym celu opracują genialny i skomplikowany plan z pomocą wszystkich swoich przyjaciół i znajomych.
Ciekawostki o Paulu Newmanie
- Newman był świetnym pokerzystą. W swoim życiu wygrał ponad 200,000 XNUMX $ w turniejach pokerowych.
- Newman był kierowcą wyścigowym. Brał udział w kilku wyścigach samochodów sportowych, w tym w 24-godzinnym wyścigu Le Mans w 1979 roku.
- Newman był filantropem. Założył organizację charytatywną Newman's Own, która zebrała ponad 300 milionów dolarów na cele charytatywne.
Newman zmarł na raka płuc 26 września 2008 roku w wieku 83 lat. Był wspaniałym aktorem, reżyserem i filantropem, który zostanie zapamiętany ze względu na swój talent, hojność i dziedzictwo.
1 komentarz do „3 najlepsze filmy Paula Newmana”