Niewielu aktorów na świecie lubi DiCaprio. Aktor, który przekonuje nas wszystkich swoimi zdolnościami aktorskimi, znacznie przewyższając jakikolwiek inny, bardziej fizyczny dar lub jakikolwiek rodzaj oczywistej charyzmy. W każdej roli ten aktor wie, jak wykorzystać najdziwniejsze niuanse swojej chłopięcej twarzy. Nieustanny młodzieńczy ryk, z którego wypływają sprzeczności i paradoksy zwykłych pozorów. A to wymaga umiejętności, które tylko ktoś taki jak on potrafi wykorzystać.
Dla każdego innego aktora występ w Titanicu byłby szczytem jego kariery. Ale dla obecnego DiCaprio pozostaje to niemal anegdotą. Ponieważ zarówno to, co nastąpiło później, jak i to, co odkryto przed Titaniciem, emanuje jakością i pomysłowością. Uważaj, to samo dzieje się z Kate Winslet, która jest bardziej aktorką w innych niskobudżetowych filmach.
Ale wracając do DiCaprio, nie ma innego wyjścia, jak tylko zdjąć kapelusz, aby uzyskać charakterystykę, która jest dla niego idealną mimikrą i absolutną empatią dla publiczności. Odnoszę się do tego uczucia całkowitego zapomnienia o aktorze (coś, co kosztuje więcej w obliczu przytłaczającej obecności, takiej jak ta Brad Pitt), aby dostać się do duszy postaci. Bez wątpienia, gdybym był reżyserem i nadawał priorytet przekazowi i znaczeniu filmu, zawsze wybrałbym Leonardo DiCaprio.
3 najlepsze filmy o Leonardo DiCaprio
Kogo kocha Gilbert Grape?
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Co ciekawe, to nie w tym filmie DiCaprio odgrywa główną rolę. A jednak wszystko kręci się wokół niego. Oczywiście ze względu na samą fabułę filmu, ale także dlatego, że wie, że jego obecność jest stała. Jeden z tych filmów, które nie są tak pamiętane, ale które wyrażają rzadko spotykaną intensywność interpretacyjną.
To Arnie, brat Gilberta (również doskonale stracony przez Johnny'ego Deepa). Oboje mieszkają w domu z matką, która nie może zapewnić dziecku opieki. Tak naprawdę matka jest lekkim ciężarem, tłem, które czyni życie braci w odległym miasteczku w głębi Stanów Zjednoczonych jeszcze bardziej tragicznym.
Gilbert musi przesunąć dom do przodu, a przynajmniej nie poddawać się ciężarowi dachu, który grozi mu spadnięciem (jestem metaforycznie). Bo powinien żyć innym życiem i wie o tym. Ale najpiękniejsza i melancholijna forma miłości, samozaparcie, ciąży na nim zbyt mocno. Gilbert ma romans z zamężną kobietą i zaczyna poznawać miłość, która skłania go do myślenia o przyszłości, której nie może pojąć ze swoimi ciężarami.
W środku, obracając się przede wszystkim, wyróżnia się Arnie. Już nie taki mały Arnie, który może przesiedzieć w wannie całą noc, jeśli Gilbert choć raz zapomni go zabrać po prysznicu. Arniego, który kocha, pomiędzy duszącymi uściskami, które przylegają do Gilberta, do miejsca, w którym jego życie płonie równie wolno, jak jest mocne. Niepełnosprawność chłopca jest realna, absolutnie realna w spojrzeniu DiCaprio, w jego gestach, w jego chodzie. DiCaprio zamieszkuje swoje własne ciało, jakby był prawdziwym Arniem, który zastąpił go bez żadnych pozostałości. Fascynujący efekt, który zadziwia mnie do dziś.
Shutter Island
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Zacznijmy od końca. Po całym burzliwym rozwoju fabuły jest straszna scena (nie będę wdawał się w szczegóły na wypadek, gdybyś jej nie widział). Chodzi o to, że DiCaprio pali papierosa u stóp kamiennych schodów w starym szpitalu psychiatrycznym. Dzień jest łagodny, a czarne chmury wydają się mieć dobrą porę roku. W tym momencie DiCaprio w ostateczności wyjaśnia powody swojej interpretacji. Ponieważ opowiada o tym, czego musiała doświadczyć jego postać. Ale jednocześnie w jego raniącym spojrzeniu odkrywamy pełne przekonanie o jego roli... «To miejsce każe mi myśleć. Co jest gorsze? Umrzeć jak potwór czy umrzeć jak dobry człowiek?
Kolejny fascynujący film, w którym DiCaprio osiąga poziom tragikomicznej interpretacji z sejsmicznymi konsekwencjami dla duszy. Śledztwo powierzone Edwardowi Danielsowi (DiCaprio) prowadzi go do szpitala psychiatrycznego, gdzie w dziwnych okolicznościach zniknęła kobieta. Wśród końcowych scen Edward wskazuje na niezwykle niepokojącą wizję szaleństwa. Rzeczywistość i fikcja jako przestrzenie, w których żyje się najwygodniej, aby przetrwać nieszczęścia, które mogą się wydarzyć. Sam fakt zamieszkiwania naszego świata zależnego od całkowitej podmiotowości napawa nas intencją ujawnienia, że nie ma nic bardziej prawdziwego niż to, co sobie wyobrażamy.
Przerażająca sceneria z lokalizacją szpitala psychiatrycznego pomiędzy wąwozami i klifami, która wskazuje na strome sytuacje, przez które muszą przejść bohaterowie tej historii. Magnetyczne śledztwo w sprawie zaginionej kobiety, które prowadzi nas do sennej wizji szukającej pewnego rodzaju psychicznego oczyszczenia. Bardziej mroczna sceneria, burzliwa klimatycznie i jednocześnie niepokojąca, gdy kilka szczelin światła otwiera się, by wskazać prawdę, która nigdy nie była poszukiwana w śledztwie.
Wilk z Wall Street
DOSTĘPNE NA KAŻDEJ Z TYCH PLATFORM:Film, w którym DiCaprio pokazuje nam, jak człowiek może przejść swoją najgłębszą przemianę. Od skromnego chłopca, który szuka sposobu na prosperowanie, po bezwzględnego i niemoralnego wilka, który ostatecznie zamieszkuje jego duszę. W tym paradoksalnym wejściu na szczyt, gdzie odkrywa się zejście do jego piekieł, Leonardo DiCaprio uczy nas, że zamiłowanie do luksusu i hazardu na giełdzie. Zbliżający się do bankructwa we własnej osobie Wilk z Wall Street w owczej skórze DiCaprio wygląda jak współczesny Dorian Gray. Przykład, do którego dążą zwycięzcy obecnego wolnego rynku, mając za cel jedynie nadmierną ambicję.
Reszta filmu to szybka przygoda na najbardziej kreskówkowej Wall Street i nie mniej prawdziwa. Gdy pieniądze napływają, DiCaprio i jego towarzysze stają się coraz bardziej mroczni i oddają się różnego rodzaju występkom. Chemiczne i seksualne ekscesy i oczywiście plama, która rozprzestrzenia się, aby ich życie straciło pod nogami, co nagle wydaje się powodować upadek.
10 komentarzy w temacie „Trzy najlepsze filmy bestialskiego Leonarda DiCaprio”