To, że psychologia idzie daleko w thrillerze lub powieści kryminalne, jest oczywiste w emblematycznych przypadkach, takich jak: Thomas Harris i jego Hannibal lub Jan Katzenbach z jego psychoanalitykiem ponownie. Więc po raz pierwszy Helene Flood od pierwszej powieści Czerń, na którą można przelać swoją wiedzę na temat wykonywania zawodu psychologa, dodaje wiele punktów wejścia.
Pozostaje jeszcze kwestia rozpoczęcia od odpowiedniego rytmu, budzącego typowe obawy czytelnika thrillerów. Nie ma nic lepszego niż przedwczesne zniknięcie, które wywraca życie Sary do góry nogami, bohaterka nagle staje się centrum makabrycznego żartu.
Ponieważ nikt nic nie wie o dziwnych wymówkach jej męża Sigurda, by zniknąć. A jej wiadomość przez telefon obróciła się przeciwko niej. Bo jeśli wychodził ze znajomymi i nigdy nie przyszedł...
Policja widzi to zupełnie inaczej niż Sara nam to przedstawia. A my, cóż, staramy się zaufać Sarze, żeby uwierzyła. Ale trzymające w napięciu wątki zawsze mogą mieć nieoczekiwane zwroty akcji. I nikt lepiej niż psycholog nie będzie udawał, kim nie jest.
Ale nie, nie wierzymy, że Sara jest ta zła. Ona wprowadziła nas w historię i to Ona ma nas doprowadzić do światła Jej prawdy.
Wszystko musi być sprawą Sigurda, zdolnego do ułożenia planu ze złośliwością i zdradą, zostawiającego wiadomość na telefonie, bo wiedział, że we właściwym czasie ona nie będzie w stanie jej odebrać…
Ale oczywiście potem całkowicie się przemieściliśmy. Bo biedna Sara wygląda na cel Bóg jeden wie jakiego szalonego planu. Kamery, mikrofony, cały skomplikowany system do szpiegowania jej, który ogłusza gliniarzy, Sarę i nas.
Bez Sigurda nie ma jak znaleźć kluczy do sprawy. A znalezienie go żywego wydaje się niezbędne. Bo nie ma innej wskazówki, nawet najmniejszego śladu kogoś, kto tak skrupulatnie prześledził życie Sary, jak identyfikowalność wysoko cenionego celu, jakim, do diabła, był…
Powieść „Psycholog”, książkę Helene Flood, możesz teraz kupić tutaj: