Miasto świateł produkuje w konsekwencji również swoje cienie. Dla bohatera tej historii Paryż staje się miejscem wspomnień, na melancholijnym pustkowiu w środku wielkiego miasta, tego samego, w którym niegdyś znajdowało się szczęście i miłość.
Dla wielkich romantyków pisanych wielkimi literami w historii romantyzm był zawsze tym, kompendium miejsca takiego jak Paryż i jego unoszącego się piękna plus pewność, że nic nie jest wieczne. Tak więc w tej powieści chwile powracają do pisarza, który stracił podstawową część inspiracji, tę, która posłużyła mu do napisania własnego życia.
W poszukiwaniu niemożliwej miłości, z bagażem rozczarowań zawsze u boku, pisarz znajduje nowe lekkie miłości, w których może się trochę przebrać, gdzie czuje, że Paryż wita go ponownie wśród prawdziwego śmiechu, kołysze go w nowych łóżkach, do których on nigdy nie wraca, ta pasja porównywalna z niczym.
Miłość niemożliwa, miłość romantyczna, po raz kolejny zmienia tego czołowego pisarza w kogoś wyjątkowego, w osobę, którą wszyscy możemy się stać, jaką być może kiedyś byliśmy. Prosty fakt przedstawienia tej historii, z niewątpliwym pragnieniem wywołania tej przemieniającej miłości, oznacza gotowość autora do nasycenia nas wszystkich witalizmem, tym wszystkim, co bycie witalistycznym pociąga za sobą w świecie, który, mimo że świeci jak Paryż, zwykle płaci cieniami za każdą próbę przedłużenia regenerującego efektu światła, metaforycznego światła Paryża czy autentycznego światła życia.
Możesz kupić teraz Ukryta część góry lodowej, powieść Maxìm Huerta poniżej, z Amazon:
2 komentarze do „Ukryta część góry lodowej, autorstwa Màxima Huerty”