Nie ma więcej rajów niż zagubionych, jak powiedziałby John Milton. Ani rzeczy cenniejszych niż te, których już nie masz i których nie możesz obserwować. Prawdziwymi cudami świata są zatem bardziej te, które w końcu tracimy lub niszczymy, niż te, które dzisiaj zostałyby wymyślone jako takie, dodając niezbędne „współczesnego świata”. Bo piramidy, mury, gigantyczne rzeźby czy inne ocalałe konstrukcje chciałyby nieść ten melancholijny blask znikłego.
Zawsze dobrze jest przeprowadzić inwentaryzację zaginionych. Tak jak w tym przypadku Judith Schalansky zrobiła z mistrzowską intencją powiększenia mitu i dodania do tej oficjalnej liczby 7 innych mniejszych prac, ale o większym znaczeniu, gdy wreszcie zobaczymy zakres jej spuścizny między światłami i cieniami…
Historia ludzkości pełna jest rzeczy zagubionych, czasem odrzuconych w niepamięć, zniszczonych przez człowieka lub erozję dni. Niektóre z tych odmiennych przedmiotów, rzeczywistych lub urojonych, zostały zebrane i zinwentaryzowane w tej książce: zagadkowe fragmenty, które przetrwały z wierszy Safony, Pałac Republiki w Berlinie, tygrys kaspijski czy rzekomy szkielet jednorożca.
Urzekające i niesklasyfikowane dzieło, które daje nam możliwość zastanowienia się nad sensem utraty i rolą pamięci poprzez przywołanie dwunastu skarbów, które świat na zawsze utracił, ale które dzięki śladowi, który pozostawili tak, w historii, literatura i wyobraźnia mają drugie życie.
Książkę „Inwentarz niektórych zgubionych rzeczy” Judith Schalansky można teraz kupić tutaj:
