Kiedy doświadczasz wojny, nie zawsze uciekasz przed nią opuszczając strefę konfliktu. W aseptycznym rozważaniu tego ostatniego terminu istniały wcześniej inne pojęcia, takie jak: dom, dzieciństwo, dom czy życie…
Heda opuściła dom lub strefę konfliktu w towarzystwie rodziny. Obietnica życia w pokoju wydawała się rozwiązaniem wszystkich jego problemów. Ale przyszłość jest masą zardzewiałych wspomnień, ciągnących się ku ostatecznej przyszłości: śmierci.
Ponieważ są ludzie, którzy wędrują martwi za życia, dusze zombie, które już nigdy nie będą w stanie poczuć żadnego uczucia. Środowisko rodzinne Hedy towarzyszy jej melancholijnej ewolucji na całym świecie. Cała jego rodzina, ojciec, matka i brat to tylko fizyczny wygląd tego, co kiedyś było jego domem.
Europa jako dzieło narracyjne podchodzi do Hedy i reszty postaci z hermetycznej perspektywy. Niektóre postacie pogrążone w bólu nie mogą otwarcie zaprezentować się ze swoimi smutkami i nadziejami. Ich dusze są zamknięte lub złamane, zachowują się jak wyobcowane istoty i dopiero po kilku chwilach pojawia się poczucie człowieczeństwa. Wystarczająco, aby postać, o której mowa, budziła wyjątkowy blask, dostarczając doznań pomnożonych przez jej prosty, ale wieczny blask.
To, że narracja przekazuje tak wiele ukrytego bólu, jest osiągnięciem, które może osiągnąć tylko dobre pióro. Zrozumienie Heldy, naśladowanie jej tragicznej egzystencji usprawiedliwia wszelkie lektury.
Powieść pozornie mówi o wielkim problemie uchodźców, o tym, co oznacza (i nie zawsze rozumiemy) opuszczenie domu. Na skazanych na emigrację pada wina, nienawiść i złe traktowanie.
Wszystko, co czyta się, aby wczuć się w konkretne przypadki, w ogólności, może zrobić tylko dobro w czytelniku. Być może zaszczepić inne uczucia, aby zrozumieć, co to znaczy opuścić dom.
Możesz teraz kupić powieść Europa, najnowszą książkę Cristiny Cerrady, tutaj: