Recenzje powieści kryminalnych
Od wszechstronnego Jo Nesbo zawsze można spodziewać się zmiany rejestru między jego sagami a niezależnymi powieściami, pewnego rodzaju alternacji, dzięki której norweskiemu pisarzowi udaje się zmienić koncentrację i zakłopotać różnorodnością wątków i postaci. Tym razem opuściliśmy Harry Hole i...
Wielu z nas czekało na powrót Joela Dickera z Baltimore, a nawet Harry'ego Queberta. Bo z pewnością poprzeczka została nieco obniżona w jego powieści o zniknięciu Stephanie Mailer. Był posmak próby pokonania niemożliwego, poprawy napięcia na zakrętach i…
Kiedy druga część może być czytana niezależnie, oznacza to, że mamy do czynienia z serią otwartą, z wielką projekcją i nieskończonymi możliwościami dla powieściopisarki kryminalnej, takiej jak Ana Lena Rivera. W tych przypadkach sag, które mają na celu rozciągnięcie przez dużą część literackiej ewolucji ...
Istnieje śródziemnomorska powieść kryminalna, która jak prąd płynie między Grecją, Włochami i Hiszpanią. Na ziemiach helleńskich mamy Petrosa Markarisa, we Włoszech repliki Andrea Camilleri, a po jego zachodniej stronie czekał na nich do niedawna niezmierzony Váquez Montalban. Więc każda powieść jednego z ...
Jeśli nie mieliśmy dość intrygującej pisarki Carmen Mola, znamy teraz Gretę Alonso, która również jako dziwną cnotę wyciąga anonimowość w zmowie z czarnym gatunkiem, w którym pogrąża się dzieło. Logicznie nieznane pióro, które śledzi tylko cechy imienia ...
Nowej powieści Andrei Camilleri nigdy nie można nazwać typowym komercyjnym chwytem, takim jak „powrót…”, ponieważ prawda jest taka, że Camilleri nigdy nie kończy odchodzenia. Jeszcze po latach 90. ten emblematyczny włoski autor czarnego gatunku nie zwalnia tempa swojej twórczości.
Sam szwedzki pisarz Henning Mankell, w dużej mierze twórca wielkiej vitoli nordyckiego noir, byłby zaskoczony mnożeniem się nowych synów literackich, którzy falami atakują gatunek noir. Ze szczególnym uwzględnieniem narratorów, takich jak Camilla Lackberg czy Mari Jungstedt. W przypadku Liny Bengtsdotter…
Dysponując już pokaźną bibliografią czarnego gatunku, katalońska pisarka Rosa Ribas bada nowe i interesujące opcje. W tym przypadku na koniec opowiedzieć o tych najbardziej rozpoznawalnych plamach ciemności, w których układają się projekty zła, z jego liniami, już nieodwracalnie powykręcanymi. Każdy …
Po raz kolejny Jo Nesbo wpisuje się w paradygmat powieści kryminalnej, w którym własne burze i ciemne chmury jakiejś sprawy, która wydaje się wkraczać jak wirus, aż do ostatniej komórki społecznego splotu. Ale jest też to, że Joy projektuje wszystko…
Najlepszy przedstawiciel skandynawskiego gatunku czarnego, wersja wyspiarska, powraca z jednym ze swoich wątków maksymalnego napięcia psychicznego w kierunku tego totalnego thrillera, który łączy się z lękami zrodzonymi z telluryku, korzystając z ogromnej samotności Islandii zadomowionej nie tylko sam autor, ale także jego ...
W Césarze Pérezie Gellidzie wszystko nabiera tego kinematograficznego punktu, tej gorączkowej akcji, która zmienia jego thrillery w niepohamowane, porywiste fale czytania. Tak więc każda nowa fabuła zostaje pochłonięta przez czytelników w tym samym oszałamiającym tempie jej propozycji narracyjnych. Tym bardziej w tej oczywistej kontynuacji ...
Najlepszy Claudel powraca z jedną ze swoich typowych powieści kryminalnych z nieoczekiwanym składnikiem mieszania, który może zadziałać tylko dzięki zdolnościom twórczym tego francuskiego autora. Smak czarnego gatunku częściowo tłumaczy się jego związkiem z tą atawistyczną i mroczną częścią…