Indywidualizm pisarza w dobie cyfrowej: przeciw obojętności i rezygnacji




Wiedza opinii publicznej nieco ponad rok temu o sytuacji, w jakiej znaleźli się niektórzy twórcy na emeryturze za pogodzenie kolekcji emerytalnej i autorskiej, umieściła na tablicy debaty kulturalnej, być może po raz pierwszy, warunki życia i pracy większości pisarzy naszego kraju. I pośrednio uwydatniła potrzebę, która tylko sporadycznie jest zaspokajana lub po prostu wyłączana z katalogu celów pisarza: mam na myśli obronę własnych interesów, pozycjonowanie się jako istotne podmioty procesu redakcyjnego ("przemysłu"). ) i jako główne, na które wpływ miały zmiany, niektóre radykalne, jakie generuje ekspansja świata cyfrowego, nie wspominając o innych wyzwaniach, które nie są tak nowatorskie, ale o niewątpliwym znaczeniu, które znalazły się w katalogu twierdzeń autorów przez dekady. W XXI wieku rzeczywistość pisarza Jest mało znany społeczeństwu. Jest to ignorowane nawet przez samych czytelników, którzy zwykle nie zastanawiają się nad okolicznościami, w jakich powstają książki, które kupują lub wypożyczają w bibliotece, ani nad warunkami „pracy” i życia ich twórców.

(...)

źródło: nuevatribuna.es

oceń post

Zostaw komentarz

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, jak przetwarzane są dane komentarza.