Od lat osiemdziesiątych rozpowszechnił się ciekawy nurt literacki i krytyczny afroamerykański. Toni Morrison została uznana za genialną narratorkę, jaką jest, w tej hybrydzie fikcji i realizmu, która wita powieściowe życia w wysoce rozpoznawalnych środowiskach i sferach społecznych, w których pojęcia dyskryminacji, ksenofobii i ten stary cień najbardziej destrukcyjnego strachu przed współistnieniem wciąż żyją z intensywnością.
Pułkownik Whitehead Jest jednym z najwybitniejszych młodych spadkobierców tego afroamerykańskiego nurtu, pogrupowanych bardziej według tematyki swoich dzieł niż własnej kondycji rasowej. Chociaż wypady Whiteheada są bardziej sporadyczne i obejmują bardziej intensywne podejście do fikcyjnych podejść.
A w trzeciej generacji przybywa teraz do Hiszpanii Oddział Jesmyna, młody autor, ale z tym samym pragnieniem dalszego pozostawienia świadectwa ostatnich horrorów dyskryminacji i nienawiści do koloru skóry. Ponieważ cała praca na rzecz równości nie została jeszcze wykonana w najtępszych umysłach głębokiej Ameryki lub jakiegokolwiek innego głębokiego miejsca.
W tej historii o sugestywnym tytule „Pieśń żywych i umarłych” znajdujemy powieść drogi, która ma wszystkie składniki, aby wyruszyć w jedną z tych inicjacyjnych podróży dla wszystkich bohaterów i dla nas samych. Kiedy pisarzowi udaje się skłonić nas do siedzenia w tym samym samochodzie co bohaterowie, zadając te same pytania i dzieląc te chwile ciszy, kontemplując zmieniający się krajobraz, zwycięstwo jego przesłania jest pewne.
Jojo i Kayla, dwoje nastolatków mulatów, podróżuje z matką Leonie do więzienia, w którym więziony jest ich ojciec. Leonie nigdy nie była idealną matką, ponieważ zawsze żyła między melancholią a mglistą nadzieją na chwałę, jak złudzenie sfrustrowanej gwiazdy bluesa.
Trzy kobiety wyruszają na poszukiwanie białego mężczyzny, który powinien być ojcem i mężem. Tymczasem bliskość nakreśli pierwszą próbę stworzenia rodziny między nimi trzema, do tej pory rozdzielonymi przez dziadków ze strony matki odpowiedzialnych za wychowywanie dziewcząt u ujścia Mississippi. Pojawienie się nowych postaci w tej podróży do starego więzienia Parchman Farm, na którym napisano jeden z bluesów, które najczęściej odbijają się echem w okolicy, wnosi nowe tony do powieści, która brzmi jak próba komponowania między życiami ostatecznej symfonii, która może brzmieć jak nowe życie, stare długi rasowe lub rozczarowanie i śmierć.
Możesz teraz kupić powieść The Song of the Quick and the Dead, nową książkę Jesmyna Warda, tutaj: