Literatura jest świadkiem najbardziej soczystych historii w każdym rozwoju historycznym, naznaczonym bieżącymi wydarzeniami geopolitycznymi. Dzisiejsza Korea przetrwała podzielona na dwie części dzięki zimnej wojnie, z której Niemcom udało się uciec w 89 r., ale która utrzymuje szczególną żelazną kurtynę na tym półwyspie azjatyckim.
Osobliwości, które lubi doświadczony autor Hwang Sok-yong może zaświadczyć na podstawie swojej literatury zaangażowanej w ideę dotarcia przesłania do dowolnego innego obszaru świata, który nie jest tak dotknięty kontynentalnymi wpływami Chin i Rosji. I być może, gdyby Korea została ponownie zjednoczona, można by powiedzieć, że ta niedokończona wojna, będąca podstawą II wojny światowej, w końcu zamknęła swój ostatni rozdział. Oczywiście nie oznacza to, że nowe obecne napięcia zostaną rozwiązane. Kwestią ściśle literacką jest to, że ten romantyczny punkt zjednoczenia jako pojednania i ożywienia, który w naturalny sposób jednoczy obu mieszkańców obu stron, stanowi u tego autora powracające tło pasjonujących historii.
Bo Sok-Yong rozkoszuje się tym melancholijnym urokiem. Oprócz szczerego zamiaru dotarcia do nas jako narratora na rozdrożu między jego najgłębszymi motywacjami literackimi a imperatywem sumienia, by oddać się przekazaniu tego, co dzieje się w tym kraju dusz i serc podzielonych między okupujące je imperium japońskie i Chińskie wybrzeża, gdzie czekali nowi ukryci wrogowie. Kraj na nieustannym rozdrożu, który potrzebował autora takiego jak Sok-Yong, wyposażonego w jego broń realizm bardziej sumienne oczekiwanie na rozwiązanie.
Top 3 polecane powieści Hwang Sok-yong
Wszystkie rzeczy w naszym życiu
Sok-Yong uczestniczy w tym ujmującym punkcie o pokrzywdzonych postaciach, które interweniują jako wierne odzwierciedlenie surowej rzeczywistości. Jeongho ma czternaście lat i ma koci wygląd. Nazywają to Googly Eyes. Brak dochodów jego matki zmusza ich oboje do przeniesienia się na Nanjido, Wyspę Kwiatów, ogromne wysypisko na zachód od Seulu, gdzie orchidee ustąpiły miejsca śmieciom, a tysiące ludzi mieszka w chatach połączonych z górami nieczystości. Bardzo zhierarchizowane i skodyfikowane społeczeństwo, w którym wszystko, od pracy po odzież i konserwację, pochodzi z wysypiska śmieci, a kto lepiej sobie radzi w odzyskiwaniu śmieci, zarabia więcej.
Googly Eyes odnajduje w Trasquilón półłysego chłopca, przyjaciela, który pokaże mu sekrety tak podłego i przyprawiającego o mdłości miejsca, gdzie alkohol, hazard i przemoc są na porządku dziennym. Ramię w ramię z Trasquilonem i gangiem zmarginalizowanej młodzieży uda się na spotkanie z duchami starożytnych mieszkańców, gdy miejsce to było żyzną ziemią uprawną, na której czczono tradycje szamańskie. Niewidzialny świat, w którym panuje harmonia, której brakuje w świecie rzeczywistym.
Hwang Sok-yong, osadzony w Korei, w okresie ekonomicznego startu lat siedemdziesiątych, naznaczonym przez zdehumanizowaną i pozbawioną skrupułów modernizację, ujawnia drugą stronę postępu, tę zmarginalizowaną i wykluczoną, tę z ludzkich odpadów żyjących z odpadów konsumenta społeczeństwo. Hwang Sok-yong łączy rzeczywistość, fikcję i fantazję w powieści z Dickensowskim wydźwiękiem, która pomimo surowości życia, które opisuje, emanuje liryzmem, emocjami i sporą dawką humoru. Optymistyczna i pełna nadziei powieść, która podkreśla piękno życia, nawet w środowiskach, które do niego nie zachęcają.
Bari, porzucona księżniczka
Realizm Sok Yonga przesiąknięty jest także legendą, mitycznym. Ponieważ sama rzeczywistość jest również zbudowana wokół wyobrażeń usianych zwyczajami, które przekazują fantastykę. Dziwne korzenie między prymitywną codziennością a wyobraźnią niezbędną do radzenia sobie z egzystencją składają się w tej opowieści na fascynującą opowieść o codziennym heroizmie, z jakim rozwijają się ci, którzy przetrwali okoliczności narzucone przez najbardziej nierozważną władzę z ludźmi.
Cheong Jin, Korea Północna. Dziewczynka, siódma córka rodziny urzędnika, zostaje porzucona wkrótce po urodzeniu, ponieważ nie jest chłopcem. Uratowana przez babcię nadaje jej imię Bari, jak księżniczka ze starożytnej legendy, która podzieliła ten sam los i udała się na krańce ziemi w poszukiwaniu eliksiru, który przyniesie pokój i spokój duszom żywych i zmarłych.
Arbitralność reżimu komunistycznego i głód rozbijają rodzinę. Bari nie ma innego wyjścia, jak przeprawić się przez rzekę Duman i uciec do Chin, gdzie przyszłość nie jest jaśniejsza. Po serii dramatycznych przygód jej odyseja kończy się w Londynie, gdzie jako tajna imigrantka, zbyt młoda na prostytutkę, będzie musiała rozpocząć nowe życie w dziwnym społeczeństwie, w którym ludzie, języki i wyznania ze wszystkich na całym świecie, zjednoczcie się. Jej moc przewidywania, odziedziczona po babci, pozwalająca wykryć ból i koszmary innych, pomoże jej niczym legendarnej księżniczce w jej podróży do zaświatów, aby uzyskać odkupienie przez ducha. «Bari.
Księżniczka porzucona” to powieść o uczeniu się, o trudach wygnania, samotności emigracji, zderzeniu kultur, nietolerancji politycznej i religijnej, wyzysku ludzi..., o nędzy i złu naszych czasów. Hwang Sok-yong, podobnie jak w niektórych swoich wcześniejszych pracach, zaadaptował do naszych czasów starą koreańską legendę, która w tym przypadku podkreśla fundamentalny element ich tradycyjnej kultury, taki jak znaczenie nadprzyrodzonego i związek między kobiecością. i poza nią. Rezultatem jest powieść o niezwykłej urodzie i wrażliwości, ujmująca, w której magia, oniryczność i rzeczywistość przeplatają się w całkowitej harmonii, czyniąc nadprzyrodzone czymś całkowicie naturalnym.
O zachodzie słońca
W wizji krytycznego bohatera, która zostaje wysłuchana, jest wystarczająco dużo sprzeczności. Ten, który jest przyjmowany na najlepszych forach, aby opowiedzieć, co dzieje się w dowolnym zakątku świata. Ponieważ kiedy osiągniesz ten poziom, możesz wpaść w pułapkę ukrywania się między słowami, które wzbudzają krytykę bez echa, bez pogłosu między pustymi sumieniami. Sok-yong może być świadom takiego podejścia i za pośrednictwem literatury zawsze wraca do miejsc, w których dochodzi do niesprawiedliwości, o których trzeba wszystkim opowiadać.
Pod koniec konferencji młoda kobieta podchodzi do Minwoo Park, dyrektora dużej firmy architektonicznej, i wręcza mu notatkę z nazwiskiem i numerem telefonu. Młoda kobieta to Woohee Jeong, reżyserka teatralna mieszkająca w zatęchłej piwnicy, która co wieczór pracuje w supermarkecie, aby związać koniec z końcem i je przeterminowane jedzenie, które musiałaby wyrzucić.
U schyłku życia Minwoo Park ma satysfakcję, że odniósł sukces, przyczyniając się do modernizacji swojego kraju, mimo że urodził się w ubóstwie. Ale wraz z notatką powracają wspomnienia z przeszłości, zapraszając go do zanurzenia się w świecie, o którym zapomniał. Jest wtedy zmuszony zakwestionować panującą w budownictwie korupcję, własną odpowiedzialność za szpecenie miejskiego krajobrazu i przemoc wobec wywłaszczonych. Hwang Sok-yong to jeden z najsłynniejszych pisarzy w Korei Południowej, bardzo wrażliwy na problemy społeczne i polityczne swojego kraju, za co trafił do więzienia i wygnania.
