3 najlepsze książki Primo Levi

Lata temu poszedłem zobaczyć sztukę, która zagłębiła się w postać Primo Levi y jej fatalne okoliczności związane, jak w makabrycznym losie, z narodzinami nazizmu i faszyzmu. Każda ideologia takiego wolnomyśliciela jak on zostałaby pobita i odciągnięta przez cierpienie, które znosił z powodu narodzin, jak stwierdza ten wizjonerski werset Calderona de la Barca: największą zbrodnią człowieka jest urodzenie się...

Ponieważ Primo Levi miał pecha, że ​​urodził się w czasach, gdy połowa Europy oszalała, którego jednym z głównych ognisk jest szaleństwo na narodzie żydowskim. A Primo Levi, oczywiście, musiał także urodzić się jako Żyd, aby wziąć na swoje barki całą ofiarę, logicznie rzecz biorąc, nie ze względu na swój stan, ale z powodu nienawiści skierowanej do tej odczłowieczającej etykiety rasy, która stała się piętnem. Ze zbiegów okoliczności kumulujących się w hańbie nie może wyniknąć nic dobrego. W każdym razie błyskotliwe i przejrzyste, wręcz ślepe, świadectwo pisarza bardziej niż zaangażowanego, mimo wszystko zaangażowanego w życie.

Primo Levi przeżył pola zagłady chyba tylko po to, by opowiedzieć to z głębią głębszą niż strach, jako eccehomo odpowiedzialny w swoich tekstach za ostatnie tchnienie człowieka ukrzyżowanego na nowo przez swoich bliźnich. Odnośnie tej idei eccehomo dostosowanej do czasów nazizmu, być może zainteresuje Was krótka powieść, którą wtedy napisałem...tutaj link do książki Ramiona mojego krzyża, więc możesz na to spojrzeć.

3 najlepsze polecane książki Primo Levi

jeśli to jest mężczyzna

Primo Levi miał to zdobyć. Od pierwszego zastraszenia Żydów do jego jawnego ludobójstwa upłynęło nieco ponad dekada między 1935 a 1945 r. Aresztowano go w 1943 r., gdy tylko rzucił pracę jako górnik (praca jako chemik była dla niego niemożliwa we Włoszech, biorąc pod uwagę jego status żydowski), na front antyfaszystowski.

Stamtąd prosto do Monowic, filii Oświęcimia, kiedy złowrogi hotel główny miał już pełno gości stale uzupełnianych z innych frontów dalej na zachód...

Świadectwo opowiedziane na tych stronach jest uważane za najbardziej transcendentne, aby odzwierciedlić i dać to pełne zaangażowania świadectwo, o którym mówiliśmy wcześniej o idei dehumanizacji, irracjonalności, a raczej rozumu zanurzonego w garnku przedwczesnej nienawiści.

Razem z pamiętnikiem Anny Frank książka ta wprowadza nas w horror bez cienia fikcji, w to, co możemy osiągnąć ponad wszelkimi wypaczeniami, którymi jako ludzie byliśmy w tych pamiętnych dniach.

Klucz gwiazdy

Kiedy autor poso zaczyna pisać powieść, która w zasadzie wskazuje tylko na osobistą przygodę, na osobliwą podróż wokół dowolnej postaci, w końcu fabuła kończy się poruszaniem tego egzystencjalnego punktu szczegółu, przeładowanych doświadczeń transcendentnej medytacji, osadu i mądrość.

Postać Libertiniego Faussone jest jednym z wielkich techników, których pół świata wymaga od zaprojektowania i wdrożenia wspaniałych mechanizmów świata, który zmierza w kierunku technyfikacji. Swoje wielkie podróże przeżywa z intensywnością i poświęceniem dla swojego zawodu, ale nie odwracając uwagi od wielu innych szczegółów i ujawniając się jako ocalały z pomysłowości w kierunku przyjemności życia.

Mentalność łacińska przesiąknięta ideałem wielkiego niemieckiego inżyniera, charakteru pomiędzy dwoma prototypami XX-wiecznego Europejczyka z północy i południa, a w końcu także kogoś oddanego życiu i jego odmiennym aspektom...

Historie przyrodnicze

Ta historia jest zawsze wyzwaniem dla autorów bardziej oddanych wielkiej mnogości pomysłów opracowanych w celu ostatecznej syntezy. Sam Primo Levi stwierdził kiedyś, że pisanie opowiadań czy opowiadań jest aktem swoistego wyzwolenia, w którym wie, że nie może się rozwijać ani robić wielkich notatek, a jedynie dać się ponieść narracyjnemu impulsowi, który uśmierzy chwilę niekontrolowanej inspiracji.

I tak narodził się ten tom, w którym Primo Levi wykorzystuje swój najbardziej pomysłowy dar w stronę historii, których ostateczny morał może nie być zamierzony lub bezpośrednio świadomy, ale który ostatecznie w przypadku piętnastu zaprezentowanych opowiadań stanowi zaproszenie do dalszych rozważań. naturalne tego, czym jesteśmy i co robimy w świecie, który jest czasami surrealistyczny, zawsze tragiczny i pełen magicznych chwil humoru i nadziei.