Trzy najlepsze książki Normana Mailera

Na całym świecie można z łatwością mówić o literaturze żydowskiej, ponieważ było i jest wielu wspaniałych gawędziarzy o żydowskich korzeniach, które łączą wielkich i odmiennych autorów, takich jak Asimov, Paul Auster, Philip Roth (wśród wielu innych) i a Norman Mailer przyniesione tutaj dzisiaj jako sprawiedliwe uznanie dla intensywnej, zróżnicowanej i obszernej bibliografii.

La Pasja Mailera do biografii uczynił go literackim głosem postaci transcendentalnych XX wieku. Od tych, którym udało się wydobyć ten epicki punkt w kierunku hagiograficznym, ale także przemieniającym w najciemniejszej przeszłości lub okolicznościach bohatera na służbie, czasem poprzez bardzo kontrowersyjne rewizje.

Ale może właśnie tego potrzeba, aby zatrudnić powieściopisarza w roli biografa. Pióro najbardziej kreatywnego narratora ostatecznie podejmuje fikcyjne życie, na dobre i na złe.

Oprócz aspektu biograficznego Mailer napisał także świetne powieści, które stały się klasyką XX wieku. Chodźmy z tym...

Top 3 polecanych powieści Normana Mailera

Nadzy i umarli

Facet taki jak Mailer, który nigdy nie chciał wstąpić do wojska, odzyskuje gorycz czasu na tyłach po drugiej wojnie światowej. Wszystko zostało wygrane, a ich misją było okupowanie terytorium Japonii aż do całkowitej porażki.

Opierając się na swoich doświadczeniach rzutowanych wykładniczo na nagość najgorszych nieszczęść wojny, Mailer zabiera nas na swoją wyspę Anopopei, gdzie sierżant Croft i żołnierze Hearn, Ridges, Red i Gallagher wykonują rozkazy generała Cummingsa, zdeterminowanego wykonywać rozkazy. tę wyspę nawet za cenę przekraczania pól minowych i stawiania czoła niebezpieczeństwom na wysepce, która może mieć niewiele wspólnego z jądrem, na którym można odnieść ostateczne zwycięstwo. Każdy bohater obciążony duchową prawdopodobieństwem pomiędzy światłami i cieniami ludzkiej kondycji stawia czoła, najlepiej jak potrafi, trudnej egzystencji tamtych czasów, pomiędzy niemożliwą równowagą pomiędzy moralnością, niezbędnymi instynktami przetrwania, wrogością i nadzieją.

Walka

Nie, to nie jest powieść. Albo nie było tak na początku, kiedy Mailer udał się do kraju znanego niegdyś jako Zair, aby śledzić mecz bokserski pomiędzy Foremanem i Muhammadem Alim.

Jednak z biegiem czasu kronika tej wielkości staje się opowieścią o niezrównanych przygodach. I tak to jest dzisiaj odczytywane, z posmakiem wspaniałych chwil z przeszłości ze świata sportu, ludzi, a nawet społeczno-politycznych. I nic wam nie powiem, jeśli osobą odpowiedzialną za pisanie tej kroniki jest pełen pasji Mailer, przekonany o swojej roli niezbędnego kronikarza życia i przyszłości, przesiąknięty aktualnością wydarzenia mającego na celu wyłonienie najsilniejszego człowieka na świecie na dwunastu strunach jako walkę przewyższającą rzeczywistość, fikcję, a nawet życie.

Akt finałowy odbył się 30 października 1974 roku. Nazywano ją „walką w dżungli”, a walka toczyła się na korzyść Alego przez KO w ósmej rundzie. Mailer był tam przed, w trakcie i po, podchodząc do obu bokserów i dopasowując wszystko do kontekstu, wyrażając swoje zainteresowanie ulepszaniem rzeczywistości przy użyciu najpełniejszego smaku literatury.

Twardziele nie tańczą

Pisarz przed lustrem. Przedstawienie zwykłej równowagi pomiędzy stworzeniem i zniszczeniem jako biegunów ścierających się w ich naturalnym współistnieniu.

Tim Madden to pisarz, który kieruje się iskrą, która pobudza go do najbardziej błyskotliwej kreatywności. Zagubiony w pierwszych dniach porzucenia małżeńskiego, Madden odkrywa siebie, gdy budzi się w makabrycznej scenie krwi i śmierci. W najdłuższych nocach oddanych pożądaniu i nadmiarowi nie ma całkowicie pewnych wspomnień. Madden podejrzewa, że ​​mógł to być pan Hyde tuż przed tym, jak zapadł w sen.

Ogarnia go strach, ale wątpliwości skłaniają go do próby odtworzenia tego, co wydarzyło się poprzedniej nocy. Tyle że kroki wstecz prowadzą go do obskurnych przestrzeni pełnych postaci nieodwracalnie skazanych na ciemność, potrzebujących jedynie narkotyków i seksu, aby dalej pogrzebać swoje istnienie. Testując klasyczne sposoby ucieczki od moralności, autor, a właściwie jego bohater Madden, proponuje nam spacer po dzikiej stronie życia.