Z ewokacją stylu wielkich bestsellerów tajemnic (wersja fikcji historycznej). Dan Brown o Javier Sierra, Kate Mosse znalazł swoją powieśćLabirynt» nowe podejście, które osiągnęło ten sam efekt transcendentnej zagadki naszej cywilizacji.
Y claro, como en los buenos trucos de magia, todos estamos deseando ser embaucados hacia verdades ocultas que avanzan paralelas al devenir histórico. Porque, lo creamos o no, nasza wyobraźnia potrzebuje wsparcia i pożywienia w takim samym stopniu jak nasze ciało.
Poza Labirynt i reszta trylogii (a la espera está aún de publicar en español el final «Citadel»), Mosse también ha escrito otras novelas dentro del mismo género, además de libros de no ficción tipo coaching o de crónica social.
Ale jeśli chodzi o fikcję, jak mówimy, Mosse zawsze udaje się zapłodnić wyobraźnię dobrymi tajemnicami, które w niektórych jego dziełach są ozdobione upiornym, widmowym dotykiem. Kwestia awansu w tej linii bestsellera z propozycji z haczykiem.
Top 3 polecanych powieści Kate Mosse
Labirynt
Si los templarios acabaron siendo acusados de sacrílegos o hasta de sodomitas por rencores y sospechas de acopiar tesoros, lo de los cátaros con más razón incomodaba a la Iglesia desde su irrupción y propagación. Porque esos sí que nacieron como némesis directa contra el catolicismo.
Así que Kate Mosse en esta novela nos invita a conocer acerca de estos protegidos de algunos señores feudales de los que se sospecha que supieron moverse sibilinamente entre el poder, recurriendo incluso a artes oscuras que hoy se nos escapan.
En las montañas de Carcasona, la tierra de los cátaros, un secreto ha permanecido oculto desde el siglo XIII. En plena cruzada contra los cátaros, la joven Alaïs ha sido designada para proteger un antiguo libro que contiene los secretos del Santo Grial.
Ochocientos años después, la arqueóloga Alice Tanner trabaja en una excavación en el sur de Francia y descubre una cueva que ha ocultado oscuros misterios durante todos estos siglos. ¿Qué pasará si todo sale a la luz?
miasto ognia
Pese a no pertenecer a la trilogía del Languedoc, seguimos en torno a la Carcasona que alumbró a los primeros cátaros y que en pleno siglo XVI estaba a punto de convertirse en esa ciudad del fuego más intenso del conflicto entre religiones, creencias, entre fe y superstición.
Carcassonne, ziemia katarów, 1562. Młody katolik Minou Joubert otrzymuje anonimowy list opatrzony emblematem potężnej sagi, składający się tylko z pięciu słów: ONA WIE, ŻE ŻYJESZ.
Antes de que Minou pueda descifrar el misterioso mensaje, el destino le pondrá delante al joven converso Piet Reydon, que cambiará su destino para siempre.
Piet tiene una peligrosa misión, y la necesita para salir vivo de La Cité.Y mientras, la fractura entre religiones se hace cada día más profunda, las líneas de batalla se tiñen de sangre y las conspiraciones están a la orden del día. La misteriosa señora del Castillo de Puivert, espera el momento perfecto para atacar…
Grób
Dla wielu ta druga część jest lepsza od pierwszej, ponieważ znacznie obniża poziom oprawy, tego punktu opisowego, który w „Labiryncie” zadbał o poprowadzenie nas do akcji z cenną dbałością o szczegóły gry fabularnej. Dla mnie nie jest to lepsza powieść, tylko bardziej dynamiczna, typowa dla już ukierunkowanej akcji, która woła, by iść naprzód w poszukiwaniu rozwiązania swojej wielkiej zagadki.
W Rennes-les-Bains, znanym małym miasteczku na południu Francji, z ust do ust rozprzestrzeniały się legendy o dziwnych istotach. Ale czy mówimy tylko o popularnych plotkach? Przebudziło się coś złego… nuty utworu Debussy'ego wznoszą się ze starożytnego grobowca, a duchy przeszłości tańczą w jego rytmie. Wszystko zaczyna się od rozłożenia kart Tarota, które zaznaczą przeznaczenie Léonie i Meredith, dwóch kobiet żyjących razem w dwóch różnych stuleciach... Dwa przeznaczenia, które są jednym, tak mówią karty.
Muzyka, niefortunne romanse, morderstwa, prześladowania, ezoteryzm i przeklęci autorzy splatają tajniki tej fascynującej powieści, w której w jej grobowcu znajdziemy odpowiedzi, którymi podążają jej bohaterowie, i które wyznaczą ścieżki, którymi muszą podążać.
