Długie tytuły nabierają w przypadku pisarzy norweskich szczególnego smaku między komercyjnym roszczeniem a zamiarem wywarcia wpływu na umysł czytelnika. Przynajmniej tak się wydaje w tego rodzaju dość wymownych wypowiedziach na temat tego, co może zaoferować fabuła jego powieści.
To już się stało ze zniknięciem Larsson róża i jej kontynuatorzy w sadze Millennium. I to się powtarza w przypadku Jonas jonasson że w swojej ostatniej powieści «Dziadek, który wrócił, by uratować świat«, Nie robi nic innego, jak tylko dopełnia to, co już jest sporym dziełem literackim rozpoczętym przez tego samego dziadka, który w dniu młodzieńczego buntu trwającego ponad 10 lat od jego publikacji «wyskoczył przez okno i wystartował».
Tymczasem, więcej powieści z tym zainteresowaniem parodią co widać już po wskazanych tytułach, zawsze na usługach sarkastycznego, z punktem refleksji i krytyki, która pojawia się od razu po tym, jak daliśmy się ponieść pierwszej stronie.
Kakofoniczny pseudonim autora Ma tę zaletę, że szczerze odwraca się do każdej historii, podpierając jej wątki między aspektami sennymi lub surrealistycznymi, ale zawsze z horyzontem kwaśnego humoru na temat życia, rozsądku, etykiet społecznych, przyszłości naszej cywilizacji.
Tłum literackie aromaty, które rozkwitają dzięki postaciom zawsze wrzucanym do otwartego grobu na zboczu życia, bez obawy o konsekwencje, doprowadzony do tego celu zraniony konwencjami, rutyną, a nawet śmiertelnością tych, którzy nie potrafią pozostać nieustraszeni w ogólnej maskaradzie.
Nordycki humor ze swoimi światłami i cieniami, być może egzystencjalizm, ale zawsze przygody o głębokim osobistym znaczeniu, o bohaterach, którzy urzekają nas swoimi zawsze nieoczekiwanymi ruchami, ale niezmiennie wiernymi swojej istocie.
3 najlepsze polecane książki Jonasa Jonassona
Dziadek, który wyskoczył przez okno i wystartował
Jest więcej niż prawdopodobne, że 100-letni facet, któremu cała społeczność przychodzi pogratulować stulecia życia, gdyby tylko mógł, wstałby przy najmniejszym przeoczeniu zgromadzonych na jego stulecie i wyszedł srając z tego miejsca oszustwo życia z zapachem końca i porozumiewawczym spojrzeniem przebudzenia.
I choć może się to zdarzyć tylko w literaturze, kiedy to nastąpi, wszyscy uśmiechamy się i świętujemy tę decyzję strona po stronie. Weźmy wszyscy wiatr. Allan uciekł z rezydencji jak z więzienia, dzięki zaniedbaniom swoich strażników i przez okno, z którego reszta dziadków patrzy teraz tylko na czekającą ich wieczność.
Do konkretnego przypadku ucieczki Allana trzeba dodać przyzwolenie samej Opatrzności i samego Boga, zafascynowanego sprawą. Ponieważ w swojej ucieczce Allan odnajduje łatwą drogę do nowego, improwizowanego życia.
Wśród humorystycznego charakteru sprawy fabuła budzi przez cały czas nie wiem jakie emocje Big Fish, autorstwa Tima Burtona, a także akcenty tego surrealizmu, który żyje i który w przypadku Allana prowadzi go przez wspomnienia wielkich momentów historycznych przeżywanych w pierwszej osobie.
Z tej okazji jego najnowsza przygoda nie umniejsza reszty jego doświadczeń. A my będziemy cieszyć się przygodą w najbardziej intensywnym epickim stylu, tej niepokonanego końca naszych dni.
Analfabeta, który był geniuszem liczb
Wygląda na to, że Jonasson zawsze szuka bohaterów, których przyczyny są najbardziej zagubione. Od stuletniego dziadka buntującego się przeciwko wszystkiemu w swoich ostatnich dniach, po, tym razem, młodą czarnoskórą kobietę wychowaną w jednej z najbardziej napiętnowanych dzielnic Johannesburga.
Błyskotliwość, istota, która oznacza, że wśród straconych spraw zawsze jest ten promyk nadziei, pochodzi z wyjątków, z przypadków, które z jakiegoś powodu kończą się odwróceniem.
Przyszłość Nombeko Mayeki wskazuje na żałosne życie w nieoficjalnym getcie, ale Nombeko ma w sobie ten blask, który wkrótce odkryjemy.
Prawdopodobieństwo geniuszu rodzi się bardziej (przynajmniej na razie, o ile manipulacja genetyczna nie dyktuje inaczej) z kostek rzuconych przez Boga niż z woli człowieka.
Nombeko wykorzystuje swoje wybitne zdolności intelektualne i daje się ponieść zabawnym zbiegom okoliczności, które prowadzą ją do bardzo odległego marzenia o najpełniejszym spełnieniu, jakie może mieć człowiek.
Bandyta, który marzył o miejscu w raju
Kiedy twórcza formuła działa, nie jest łatwo kontynuować drogę sukcesu, obfitując w nią. Ale posunięcie Jonassona nie wydaje się przemyślane. W jego literaturze płynie humor zrodzony z wyobcowania, surrealizmu, od fragmentarycznej rzeczywistości, aby na nowo odkryć jej naturę.
Tym razem wszystko zaczyna się od niepożądanego mordercy Andersa, który wraca na ulice, by kontynuować swoją drogę zła, tylko w bardziej zakopany sposób, by nie wsadzić ponownie swoich kości do więzienia. W najbardziej improwizowany sposób Anders tworzy nowy zespół przestępczy z dwoma towarzyszami czystymi od sądowej plamy, ale tęskniącymi za wzrostem gospodarczym, znienawidzonymi przez ich pozbawioną wszystkiego egzystencję.
Nowy biznes zaprojektowany przez tę trójkę działa świetnie, więc wielebna wydaje się być w stanie uwolnić się od głoszenia swoich kłamstw, a szara recepcjonistka w obskurnym hotelu może przemyśleć nowe cele.
Dopóki Anders nie ujrzy światła, swojej prawdziwej drogi do wiary, która uniemożliwi mu dalsze czynienie zła. Problem w tym, że jego dwaj towarzysze nie chcą pozwolić, aby Jezus Chrystus lub sam Bóg odebrał im przywódcę.
Powieść rewizjonistyczna w czasach religii, jej paradoksów, jej luk, ale zawsze z sarkazmem, humorem, który wszystko parodiuje i z fundamentalnym punktem krytycznym dla czasów, w których żyjemy.
Otros libros recomendados de Jonas Jonasson
La pitonisa y el idiota
El apocalipsis nunca nos pilla bien del todo. Algo así vimos ya en la película «No mires arriba», con DiCaprio y Jennifer Lawrence. La cosa es que lo del fin del mundo también puede abordarse con humor. Porque es lo que hay, o lo que puede haber. Y los científicos son entonces agoreros desubicados a los que nadie atiende.
De ahí que en esta historia quijotesca pase por momentos de delirante certidumbre. Donde las conspiraciones se asoman a la única realidad de lo que nos puede tocar a todos y cómo afrontarlo de la mejor manera, con bien de risas…
Petra, una astrofísica autodidacta, ha calculado que la atmósfera colapsará dentro de unas semanas, poniendo fin al mundo tal como lo conocemos.
Sin embargo, no tendrá que cargar sola con esta terrible noticia durante mucho tiempo. El destino interviene, poniéndola en la órbita de un par de improbables compañeros: Johan, un hombre cuya destreza intelectual se ve notablemente eclipsada por sus habilidades culinarias, y Agnes, una viuda de setenta y cinco años que ha hecho fortuna haciéndose pasar por una joven influencer en las redes sociales.
Con la esperanza de hacer del mundo un lugar más justo, Petra, Johan y Agnes se embarcan en una alocada aventura que los llevará desde sus hogares en Suecia, a través de Europa, hasta su destino: Roma.
To jest czyste złoto. Dziewczyna, która uratowała króla Szwecji, jest dobrą lekturą. Nie mogę tego odłożyć. Ale czasami zatrzymuję się na głębokich pytaniach. Czy ma rację, że Booth był dobrze wykształconym człowiekiem, Voster był naprawdę zaangażowanym rasistą. Książka przedstawia mroczną teorię, którą trudno zignorować. I pytania, których czytelnicy boją się zadać. Jaki był wpływ rządów białej mniejszości na czarnoskórych w RPA? Gdy historia się rozwija, widzimy, że autor używa humoru, aby odpowiedzieć na te istotne pytania. Pytania, na które świat nie odważy się odpowiedzieć, ponieważ pokazuje nasze prawdziwe oblicze. Zwierzę ludzkie jest dzikim i dzikim pozostaje, pomimo wszystkich postępów w nauce. Kto powie cesarzowi pompatycznemu, że nie ma szat.