3 najlepsze książki Johna Edwarda Williamsa

El Escritor Johna Edwarda Williamsa to kolejny w sumie przykładów pisarzy, którzy odkrywają powołanie do opowiadać historie z sumy doświadczeń. I to ci pisarze stają się wolnymi wierszami, które piszą, kiedy chcą i jak chcą.

Digamos que cuando en Estados Unidos lo que se llevaba en los cincuenta y sesenta del siglo XX era leer a la Pokolenie beat, (że literatura w poszukiwaniu hedonizmu, w zgodzie z brudnym realizmem Bukowski i spadkobiercą utraconego pokolenia Hemingway o Faulkner), inni pisarze lubią Truman Capote lub sam Williams mówił o fakcie pisania dla niego samego, aby złagodzić lub przekazać doświadczenia, wrażenia lub idee.

I oczywiście, John Edward Williams wskazał sposoby od bardzo młodego wieku, ze swoim krnąbrnym charakterem i spotkanie z szeregami armii jako jedyna opcja, aby spróbować channelingu z tym utrwalonym nawykiem zaciągania się, aby spróbować zrobić z chłopca mężczyznę.

Nigdy w pełni nie wiedząc, czy służyło to maceracji bardziej dojrzałej woli, służyło przynajmniej do tkania wikliny pisarza. Wśród swoich odległych miejsc docelowych jako sierżant nakreślił swoje pierwsze historie. Po powrocie John Edward dał sobie nową szansę, aby zostać doktorem literatury angielskiej.

Su bibliografia beletrystyczna no es muy extensa. Pero cada una de sus novelas es una oda a la perfección. Realismo, ficción histórica o hasta existencialismo antropológico. Siempre resulta gratificante entregarse a la lectura de cualquiera de sus libros para descubrir el intenso compromiso literario de, como decía antes, este verso suelto de la historia de la literatura.

Top 3 polecane powieści Johna Edwarda Williamsa

Stoner

No cabe duda de que se disfruta más aún de lo sencillo cuando uno está asediado por el ruido generalizado, las altisonancias o grandilocuencias narrativas. Y esta es una novela de trama sencilla. Pero con esa elegancia que acaba dotando de alas al existencialismo que subyace en lo cotidiano.

Spotkanie z Williamem Stonerem to zmierzenie się z najważniejszymi i jednocześnie najbardziej uniwersalnymi decyzjami. William Stoner prowadzi nas przez swoje życie tak, jakby w tym tranzycie wyjaśniono również naszą przyszłość, a ciężar winy, który kończy się ładowaniem całego ważnego bagażu.

Ale także w tych codziennych szczegółach jest dużo odporności, przezwyciężenia najbardziej niefortunnego wróżby, że być może nic nie ma sensu, a raczej, że nic nie jest w naszych rękach, gdy wybierzemy opcję. Stoner i jego nieudane małżeństwo, Stoner i jego pasja do uniwersytetu, którą jego ojciec wysłał tęsknotę za jego szybkim powrotem. Nigdy nie jest łatwo zapracować na tak upragniony spokój w życiu.

Ale wśród burz, które pojawiają się na horyzoncie Stonera, w końcu odkrywamy ten sam aromat wilgoci, która zbliża się do nas, to samo uczucie kropli, które zaczynają moczyć naszą koszulę tuż przed zanurzeniem w realizmie, który przenika nas w głąb .

Stoner

Przeprawa Rzeźnika

Amerykański Zachód żył w połowie XIX wieku procesem dzikiej kolonizacji, który w jakiś sposób zawsze był wymyślany, a nawet uzasadniony w zachodnim kinie.

Literatura również zrobiła to samo, wskazując na przybycie na drugą stronę Stanów Zjednoczonych jako konieczny proces. Ale w tym przypadku Williams ucieka z tych scenerii i wykorzystuje scenerię przestrzeni wciąż wolnej od zachodniego stylu życia, by przedstawić genialną fabułę.

Se trata de un viaje iniciático, una búsqueda existencial de Will Andrews de un lugar mejor en el que vivir en mitad de la naturaleza. Entre los forajidos que poco a poco van ganando terreno a los indios. Will conoce al cazador de búfalos Miller. Y juntos van adentrándose entre los valles fértiles de ese espacio idílico.

Will parece sentir su sueño palpable. Pero cuando la climatología se vuelve adversa, precisamente esa naturaleza apabullante se tornó exigente para poder sobrevivir. Miller, Will y los otros dos compañeros de viaje se enfrentarán entonces, sobre todo, a ellos mismos.

syn Cezara

W nieprzewidywalnej karierze literackiej Williamsa znajdujemy tę powieść historyczną o jednym z najbardziej burzliwych czasów w starożytnym świecie. Słynne idy marcowe, dni przed zamknięciem planu na Juliusza Cezara.

Las ansias de poder de tantos hombres próximos a los escenarios más altos de poder para una república que todavía se mantenía en su máximo esplendor, pero de la que muchos pretendían levantar un imperio con un emperador único.

I to właśnie syn Juliusza Cezara mógł wreszcie stanąć twarzą w twarz z mordercami swojego ojca, by zostać cesarzem.

Ale proces nie był taki prosty, przejście z Republiki do Cesarstwa pod tą samą pieczęcią spadkobierców Juliusza Cezara zostało osiągnięte tylko przez rozlew krwi, wśród samych wielkich rzymskich ludzi, czego nigdy nie widziano.

syn Cezara
4.8 / 5 - (5 głosów)

Zostaw komentarz

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, jak przetwarzane są dane komentarza.