Gatunek misteryjny (z wydźwiękiem thrillera i wielokrotnie przesycony fantastyką naukową) zyskuje w dziedzictwie literackim Ira Lewin specjalny wymiar. Być może chodziło o jego zamiłowanie do dramaturgii, chodzi o to, że jego bohaterowie poruszają się pomiędzy niepokojącymi wątkami proponowanymi jako dusze uciekające od lektury, by momentami inscenizować przed czytelnikiem przerażające monologi, które zgłębiają zagadki przede wszystkim własnego człowieczeństwa stan : schorzenie.
Ale też wpadamy na jej fabuły, te węzły, które chwytają od pierwszej strony w stanie oryginalności i urzekającej mieszanki psychologicznego napięcia, tajemnicy i maksymalnego napięcia, które nawet Stephen King określany jako dzieło szwajcarskiego zegarmistrza w świecie gatunku.
Oczywiście z tymi składnikami kino zapukało też do drzwi Iry Levin wielokrotnie. I nawet dzisiaj możemy cieszyć się tymi replikami przeniesionymi na duży ekran ku chwale niezniszczalnej bibliografii.
Najlepsze powieści Iry Levin
Nasienie diabła
Obecnie mnożą się domowe thrillery, które wstrząsają nami z tą inwazyjną intencją na kultowy obraz domu. Nie ma nic lepszego niż dotarcie do ostatniego schronienia i zaszczepienie najgłębszego strachu.
Mam na myśli emblematyczne przypadki, takie jak autora Shari Lapeña. Pochodzenie jest niewątpliwie w tej powieści pierwotnie nazwanej Baby Rosemary.
W fabule poznajemy parę utworzoną przez Guya i Rosemary, przesiedloną do serca Nowego Jorku w poszukiwaniu szukanego dla niego łutu szczęścia, aktora poszukującego upragnionej chwały.
W nowym mieszkaniu starają się stworzyć to zagłębie, w którym będą mogli szerzyć szczęście i nadzieję, zwłaszcza po ciąży Rosemary, która wydaje się być pobłogosławiona szczęściem także dla swojego przyszłego ojca. Ale wkrótce odkrywamy, jak koszmar unosi się nad młodą parą Woodhouse.
Przyjaźnie wyglądające wizyty w sąsiedztwie, nowi znajomi chętni do integracji nowo przybyłych… małe szczegóły dotyczące tych nowych ludzi, które wkrótce budzą w Rosemary szóste poczucie zagrożenia, zwłaszcza jako matki projektu. Facet ma się dobrze, a Rosemary pogrąża się w strachu, obawach i kryzysie.
Ale wiemy już, że jej instynkt wskazuje na zgubną przepowiednię, która ma tendencję do samorealizacji, jeśli nie działa z determinacją. Problem polega na tym, że nie wie, czego oczekiwać od Guya, osoby, z którą do tej pory dzieliła wszystko.
Dzieci Brazylii
Najczarniejsza historia Europy jest naznaczona nazizmem. A literatura obfitowała w tym czasie jako argument za mnóstwem powieści. Sam stawiałem pierwsze kroki z uchronem o Hitlerze: «Ramiona mojego krzyża".
Tym razem chodzi też o uchronia. Ponieważ ucieczka Mengele po upadku Trzeciej Rzeszy jest długa, jeśli chodzi o wszelkiego rodzaju założenia.
Badania nieszczęsnego lekarza na ludziach mogą mu dać niewyobrażalną wiedzę. Tu zaczyna się wątek, który przenosi nas do kryjówki Mengele w Brazylii w 1973 roku, 6 lat przed jego śmiercią.
Jego plan podzielają inni wielcy uciekinierzy przed nazizmem. Odrodzenie imperium i jego ostateczne rozwiązanie jest nadal możliwe, jeśli uda im się zrealizować szalony plan.
Wszystko zaczyna się dobrze dla celów grupy Mengele. Śmierć następuje zgodnie z planem. Ofiarami muszą być 94 bardzo jasne cele, rozproszone po połowie świata.
Z przeskokami między dystopijnym science fiction a najbardziej niepokojącym thrillerem, Levin zwraca się do prawdziwej postaci Simona Wiesenthala i przekształca go w niejakiego Yakova Liebermanna, jedynego zdolnego stawić czoła tej organizacji, aby świat nie powrócił poddawany cienie i strach.
Pocałuj mnie zanim umrzesz
Z tak romantycznym, epickim tytułem wyłania się powieść, która obfituje w coś przeciwnego, w okrucieństwo ambicji, w możliwość zbrodni w namiętności, w dostrzeżenie upadku pragnień najbardziej nieprzyzwoitego wzrostu.
Facet taki jak Bud Corliss studiował swoją drogę do dobrobytu gospodarczego, posługując się skrótami swoich uroków oszusta. Oprócz wizerunku idealnego chłopca rozwija się w nim psychopatia zdolna do wszystkiego.
Najpierw było Dorothy Kingship jako obietnica sukcesu od jej wspaniałej rodziny. Kiedy wszystko poszło nie tak, zabił ją nawet z jej nowo poczętym przyszłym dzieckiem.
Nie ma lepszego morderstwa niż takie, które kończy się samobójstwem. Po niej przyjedzie jej siostra Ellen. A Bud nadal będzie miał trzynaście lat, zdobywając łaski córki i ojca. Tylko druga szansa nigdy nie pójdzie tak dobrze. Pytanie brzmi, jak daleko zajdzie Bud w swoim przewrotnym spojrzeniu na życie.
