3 najlepsze książki Fernandy Melchor

W najnowszej partii konsolidujących meksykańskich pisarzy, Fernanda Melchor stawia bezpośrednie przejęcie pokoleniowych narratorów jako John Villoro o Laurę Esquivel. Niewielu z tych urodzonych w latach 70. i 80. dostaje poziomy błyskotliwości, które Melchor osiąga z ledwo rozczochranym w każdej nowej powieści. Ten autor wykazuje precyzyjną naturalność, naturalność pisarzy-kołysanki, tych obdarzonych czasownikiem jako cudem bardziej niż jakimkolwiek wyuczonym tropem.

Z jego dziennikarską stroną zawsze interweniującą, jego powieści stają się kronikami przetrwania, wizyt w dzikich miejscach, gdzie życie pulsuje niepokojącym rytmem imperatywu. I tak autentyczność prozy i akcji przelewa się i przekracza.

Literatura w przypadkach takich jak Fernanda wskazuje na odpoczynek i pauzę w oczekiwaniu na doświadczenia, które ozdobią młodzież literaturą bardziej przystosowaną do życia i oczekiwanie na tę dojrzałość, która wróży narracyjne przysmaki pierwszego rzędu. Ponieważ obecna rzeczywistość, taka jak Fernanda, może opierać się tylko na większej liczbie prac o wielkiej głębi. Od czasu do czasu…

3 najlepsze polecane książki Fernandy Melchor

Sezon huraganów

Są miejsca, w których zawsze jest pora huraganów, trzęsień ziemi i wszelkich innych nieszczęść, których epicentrum jest niesprawiedliwością, wykorzenieniem i porzuceniem oraz przyszłością jako czarny wicher, który nie tylko prześladuje, ale także nieubłaganie zaprasza wszystkich mieszkańców tych przestrzeni. zdewastowany przez najgorszą bezwładność.

Surowa i rozdzierająca serce powieść, w której czytelnik zostanie otulony, uwięziony w słowach i atmosferze straszliwej, ale radosnej, fatalności. Grupa dzieci znajduje ciało unoszące się w mętnych wodach kanału irygacyjnego w pobliżu rancza La Matosa. Okazuje się, że to ciało wiedźmy, kobiety, która ten zawód odziedziczyła po zmarłej matce i której mieszkańcy tej wsi szanowali i której się bali.

Po makabrycznym odkryciu podejrzenia i plotki padną na grupę chłopców z miasteczka, których sąsiad widział kilka dni przed ucieczką z domu czarodziejki, niosąc coś, co wyglądało na bezwładne ciało. Stamtąd bohaterowie zamieszani w zbrodnię opowiedzą nam swoją historię, podczas gdy czytelnicy zanurzą się w życie tego miejsca nękanego nędzą i opuszczeniem, gdzie zbiegają się przemoc najczarniejszego erotyzmu i plugawych relacji władzy.

Zatrzymać

Najgorsze wydarzenia są wynikiem najbardziej złych synergii, wymuszonych przez samego diabła. Między lenistwem a nihilizmem młody umysł może w końcu oddać się najbardziej złowieszczym, jeśli tylko niewielkie wzmocnienie daje mu odpowiednią informację zwrotną.

W luksusowym kompleksie mieszkaniowym dwa Nastolatki Odmieńcy zbierają się w nocy, aby potajemnie się upić i podzielić się swoimi dzikimi fantazjami. Franco Andrade, otyły i samotny, uzależniony od pornografii, marzy o uwiedzeniu sąsiadki z sąsiedztwa – atrakcyjnej mężatki, matki rodziny – na punkcie której rozwinął niezdrową obsesję; podczas gdy Polo, jego niechętny partner, fantazjuje o porzuceniu wyniszczającej pracy ogrodnika w ekskluzywnym osiedlu i ucieczce z domu, jego wioski opanowanej przez narcosi z jarzma swojej dominującej matki. W obliczu niemożności zdobycia tego, na co każdy wierzy, że zasługują, Franco i Polo opracują plan równie dziecinny, co makabryczny.

Paradais, napisany przez Fernandę Melchor, jedną z najwybitniejsi współcześni pisarze meksykańscy, bada łatwość, z jaką pożądanie może przerodzić się w obsesję, a co więcej, w Violencia, opowiadając o sojuszu między przeciwnymi biegunami współczesnego społeczeństwa meksykańskiego.

Fałszywy zając

Ciemność portu spowija wszystko. Pachi i Vinicio idą na plażę, są w drodze na zaimprowizowane przyjęcie; szukają czegoś, co otępi ciało, czym mają się wymazać. Lato było długie, a dzień znacznie gorszy.

Niedaleko stamtąd Zahir fantazjuje o swojej kolejnej podróży do stolicy lub na północ Meksyku, poza zasięgiem ciotki, która żąda od niego pieniędzy, bije go i zmusza jego młodszego brata Andrika do ucieczki z pospolitego ruszenia domu, by trafić do innego: człowieka, który pieści i bije tą samą ręką. Teraz musi tylko przekonać Andrika, by zaczął nowe życie i upewnił się, że znajdzie wyjście z tej plaży, która wydaje się nie mieć końca.

Fałszywy zając to historia, która fascynuje i przeraża, od której trudno się oderwać ze względu na rytm prozy, potrafiący także wciągnąć w głębię bohaterów na krawędzi, doświadczających przemocy i opuszczenia. To pierwsza powieść Fernandy Melchora, który zajął ważne miejsce w literaturze hiszpańsko-amerykańskiej.

Inne polecane książki Fernandy Melchor

Tu nie ma Miami

Miami jest dla marzycieli z makaronem i wizą. Miami jest sprzedawane z drugiej strony jako Itaka Ameryki. Nowe złoto, do którego możesz przyjechać mówiąc po hiszpańsku i odnieść sukces, gdy tylko masz szczęście, a przynajmniej tak widzą ci, którzy nie mają dokładnie pieniędzy lub wizy. Zresztą, między marzeniami a frustracjami, życie toczy się na piasku za granicą...

Kroniki Fernandy Melchor opisują ludzką degradację w jednym z jej najbardziej plugawych aspektów. Twoja książka pokazuje hańbę w całej tej niegrzeczności.

W czasie niewyraźne granice między prawdą a kłamstwem, chaosem a porządkiem, grozą a lenistwem, zorganizowaną przestępczością a państwem pojawia się To nie jest Miami księga opowieści hybrydowych, stop pomiędzy dziennikarstwo i literatura, który w przejrzysty sposób odnosi się do warunków, które kiełkowały terrorem tzw Wojna z handlem narkotykami w stanie szczególnie dotkniętym tą klęską, podobnie jak Veracruz.

Poza intencją dostarczenia twardej liczby danych, Melchor oferuje nam historie o ludziach: ofiary y przestępcyTak, ale przede wszystkim zwykli mężczyźni i kobiety oddani walce o przetrwanie, z tym jego głębokim i współczującym spojrzeniem, ale surowym i bezpośrednim, z którym nieuniknione jest zaangażowanie i wzruszenie.

El Veracruz Fernanda Melchor to nie tyle sceneria, co postać na fali przemocy. Bliskość autorki z opowiadanymi przez nią historiami i zawsze ryzykowne posługiwanie się językiem to największe atuty tego ponowne wydanie nowej edycji który ma nową kronikę. I choć te historie oprawione są w czasowość, wciąż są odbiciem kraju, którego piaski wciąż się poruszają.