3 najlepsze książki Elif Shafak

Kariera dyplomatyczna i literatura wydają się magiczną konsekwencją, pochodną, ​​która sprawia, że ​​aż do dojrzałości podróżują dzieci tych międzynarodowych profesjonalistów, gawędziarzy i kronikarzy z tą podpuszczką migracji. Z Isabel Allende w górę Symbol zastępczy dla Carmen Posadas...

W przypadku Elif shafak to samo się dzieje. Przeszedł przez pół świata i zdobył narodowości jak ktoś, kto zbiera pamiątki. A w tym kosmopolitycznym życiu, z którego można wydobyć tak wiele rzeczy do opowiedzenia, pozostaje pragnienie pisania i kontynuowania podróży.

Mając swoje pierwsze tureckie korzenie, Elif narracyjnie zmieszała się ze Stambułem, stolicą osmańską, pełniącą funkcję pomostu między obydwoma światami, wschodnim i zachodnim. Jego literatura jest syntezą i błyszczy błyskotliwym wykonaniem, tym humanizmem, który zaczyna się od liryki tego, co małe, a kończy na wznoszeniu się, od postaci zanurzonych w codziennym życiu swoich kultur, do tego, co najbardziej transcendentalne.

3 najlepsze polecane powieści Elif Shafak

Moje ostatnie 10 minut i 38 sekund w tym dziwnym świecie

To nie jest kapryśny tytuł w swojej długości. W Elif wszystko ma sens. W rzeczywistości wszyscy prawdopodobnie spędzamy dziesięć minut więcej niż oczekiwano na tym świecie, gdy silnik się zatrzyma.

Bo serce przestanie bić i w związku z tym nasze ciało przestanie mieć swobodę wyrażania gestów i ruchów, ale nasz mózg pozostaje jakby zamykający sesję i przez te ostatnie 10 tajemniczych minut nie sposób powiedzieć, co się wydarzy. . O naszym wyjściu ze sceny krążą różne mity i legendy. Wszyscy rozmawialiśmy o światełkach w tunelu lub utracie 21 gramów, która następuje w naszym organizmie zaraz po ostatnim uderzeniu serca, o ciężarze duszy, który się podnosi…

Chodzi o to, że wiemy niewiele i wiele więcej, co skłania nas do skupienia się na tym, co powyżej, na milionach uderzeń, które przy odrobinie szczęścia mogliśmy zostawić… Mózg Leili wszedł w te dziesięć minut dogrywka po ostatnim uderzeniu serca.

W tym okresie, gdy jego ciało leży w kontenerze na śmieci na obrzeżach Stambułu, czas płynie i minuta po minucie przynosi mu nowe wspomnienie: dzieciństwo spędzone z ojcem i dwiema matkami w dużym, starym domu w spokojnej okolicy. miasto w Turcji; plotki kobiet, gdy mężczyźni są w meczecie; lot do Stambułu, aby uciec przed przemocą w rodzinie, kłamstwami i zaaranżowanym małżeństwem; miłość odnaleziona niespodziewanie w burdelu Mamy Amargi... I pięciu przyjaciół, których poznaje po drodze, to „jej prawdziwa rodzina”, którzy w chwili jej śmierci desperacko próbują ją odnaleźć.

Drań ze Stambułu

W swoim szalonym życiu zaułków Stambuł ma coś z autentycznego miasta, w którym istnieją, miasta, które nie zostało jeszcze podbite dla dekadenckiej jednorodności miast zachodnich.

Nic dziwnego, że ktoś tak dobrze podróżujący jak Elif odkrywa, że ​​w jej pochodzeniu kryje się część uroku człowieczeństwa, której nigdy nie należy wymazywać z miejskiego życia. Taka historia nabiera intensywności dzięki oprawie i konotacjom. Odwiedź Stambuł! Coś obowiązkowego. Spod ręki jednego z najbardziej uznanych na arenie międzynarodowej tureckich autorów wyszła powieść opowiadająca historię dwóch rodzin. Dla Armanoush, która niedawno przybyła z Arizony w poszukiwaniu swoich korzeni, Stambuł jest jak duży statek płynący niepewną trasą.

Ta młoda Amerykanka pochodzenia ormiańskiego, prowadzona przez rodzinę ojczyma, odkryje tajemnice dwóch rodzin, które połączyła tragedia, która na początku XX wieku rozdzieliła Turków i Ormian. Ekscytująca saga rodzinna o jednym z najbardziej mrocznych epizodów w historii Zachodu: wielokrotnie zaprzeczano ludobójstwu Ormian.

Architekt wszechświata

Elif Shafak również odważyła się w tym czasie na fikcję historyczną. Jak nie z jego namiętnie ubóstwianym Stambułem. Bo jeśli Rzym jest miastem wiecznym, o podobnej nieśmiertelności to miasto wzniesione między dwoma światami.

Są miasta, w których kamienie zawierają historię całego świata i pasje, które żyją z naszej wyobraźni. Jahan wiedział, że jego miłość może unosić się tylko w powietrzu, ale to nie miało dla niego znaczenia. Młody człowiek przybył z Indii, gdy miał zaledwie dwanaście lat, na początku XVI wieku, aby pracować w służbie wielkiego architekta Sinana i budować najlepsze pałace i meczety w Stambule. Zabrał ze sobą wiernego przyjaciela, białego słonia, który olśnił dwór, aw egzotycznych ogrodach cesarskiej rezydencji Jahan spotkał Mihrimah, córkę sułtana.

Rada Sinana, wiedzące spojrzenie słonia i pragnienie pięknej kobiety podążały za mężczyzną przez wiele lat, gdy gromadził projekty i wspomnienia. Teraz, na krótko przed śmiercią, starzec Jahan w końcu opowiada nam swoją historię: dowiemy się, jak żył swoją miłością i jak zachowywał tajemnice, których nauczył się od swojego nauczyciela, kilka słów, które przeniosą nas do centrum wszechświata, tego miejsca gdzie wszystko jest możliwe, nawet szczęście…