Wielki pisarz australijski Colleen McCullough natknęła się na literaturę z tym czynnikiem nieprzewidywalności dla takiego lekarza jak ona. Zaczął pisać około czterdziestki. Ale w końcu, biorąc pod uwagę jego wielką karierę i obszerną bibliografię, bez wątpienia można go uznać za jedno ze źródeł inspiracji dla swojego rodaka, dziś triumfującego powieściopisarza: Kate Morton.
Ponieważ echo jednego i drugiego, z wyjątkiem odpowiadającej im epoki, jest całkowicie porównywalne. Collen przeniósł wszystkich ze swojego ciernistego ptaka, a Kate na nowo odkrywa siebie jako wielkiego bestsellera, którym już jest, z podobnymi niesamowicie emocjonalnymi historiami.
Ale przypadek Collena nie jest dokładnie przypadkiem autora, który wykorzystuje receptę na sukces. Kiedy czytasz pierwsze powieści romantycznych ewokacji w historycznych sceneriach, a potem odkrywasz Collen XXI wieku, zdolny proponować nam wątki czarne lub science fiction lub rozciągnąć się w genialną historyczną sagę starożytności, nie ma innego wyjścia, jak rozpoznać smak poszukiwania nowych horyzontów narracyjnych, tak godny pochwały u każdego twórcy.
Tak więc czytanie Collena McCullougha jest zawsze satysfakcjonującą niespodzianką, która nieustannie zmusza nas do zmiany chipa, ale to przekonuje w jego ponad dwudziestu książkach.
Trzy najczęściej polecane powieści Collen McCullough
Pierwszy człowiek Rzymu
Z absolutną wiernością i historycznym rygorem Collen rozpoczął swoją powieścią fascynującą heptalogię dotyczącą przyszłości Cesarstwa Rzymskiego.
Na początku tak rozległa i udokumentowana firma, skoncentrowana na postaciach Cayo Mario i Sila, z ich epickimi konfrontacjami o kontrolę nad imperium, które rządziło projektami znanego świata. Dzięki szczegółowemu podejściu autora do życia tych dwóch wielkich cesarstwa zanurzamy się w tę politykę rzymską nie pozbawioną krwawych zmagań.
Swoim rozsiewającym zainteresowaniem autorka ceni mapy i realne odniesienia do ewolucji świata w tamtych czasach. W ten sposób osiąga ten magnetyzm miłośników tego istotnego dla Zachodu okresu, do którego w aspekcie fikcyjnym przyciąga wielu innych czytelników, którzy w natłoku szczegółów znają lepiej i cieszą się niezbędną wiernością gatunkom prozy historycznej.
Ale poza tymi wszystkimi podstawami, które w pełni uzasadniają lekturę, introspekcja w Cayo Mario i Sila, z ich bardzo różnymi sposobami widzenia świata i różnymi ścieżkami, które doprowadziły ich na szczyt, nabierze szczególnej wartości, aby docenić ten okres historyczny z odcieniami intrahistorii z pierwszego wiersza.
Włącz, wyłącz
Początek wielkiej sagi między czarną powieścią a thrillerem naukowym. Wiele lat po odejściu z zawodu neurologa Collen odważyła się pójść w ślady Robina Cooka przenieść swoją wiedzę naukową na trzymającą w napięciu intrygę.
I oczywiście neurologia jest jednym z tych obszarów, w których tyle, a może mniej, wiadomo o tym, co ostatecznie jest w istocie tych transcendentnych komórek w ludzkiej ewolucji. Ofiarą, od której zaczyna się śledztwo porucznika Delmonicco, jest kobieta, która zmarła w centrum medycznym do badań neurologicznych. Podejrzenie wisi nad wszystkimi, którzy pracują w tym ośrodku. Powody zakończenia życia kobiety wskazują na jakiś ukryty aspekt tego planu śledztwa.
I z tego, co się wydaje, wszystko wskazuje na to, że zbrodnie dopiero się zaczęły. Śledztwo Delmonicco w sprawie próby czasowej sprawia, że ścigamy się w kierunku wielkiej tajemnicy, którą ktoś próbuje na zawsze ukryć, stosując śmierć jako metodę.
Cierniowy ptak
Moja matka była jednym z stałych bywalców serialu telewizyjnego, który napisał scenariusz do tej powieści. A prawda jest taka, że właśnie z powodu tego łatwego skojarzenia z telenoweli miałam swoje uprzedzenia do tej fabuły.
Ale powieść to coś innego. Bo podejmujemy się znacznie bogatszej lektury w jej kontekstualizacji, w prezentacji postaci. Żyjemy w czasach, u progu XX wieku, w których normy moralne są wciąż bardzo surowe. I oczywiście, gdy moralność jest napięta, wzrasta potrzeba buntu i najintensywniejsze emocje, ale niezadowolone z panującej etyki. Głęboka Australia jest jeszcze bardziej obca wszelkim przekształceniom w społeczeństwie.
Postać tego proboszcza, Ralpha de Bricassarta, brzmi znajomo dla nas wszystkich, którzy mają już kilka lat, rozdartych między błyskotliwą karierą duchowną a niezaprzeczalną miłością do Meggie. Odkrywanie tej relacji i wszystkich innych szczegółów to zawsze wielka przyjemność. Bo bez wątpienia znajdziemy powieść, która, pomijając gatunki i gusta, jest już klasycznym dziełem autentycznych kulotek.
