ਹਾਰੂਕੀ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਦੀਆਂ 3 ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਿਤਾਬਾਂ

ਜਾਪਾਨੀ ਸਾਹਿਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਿਣੀ ਰਹੇਗਾ ਹਾਰੂਕੀ ਮੁਰਾਕੂਮੀ su ਮੌਜੂਦਾ ਪੱਛਮੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ, ਮਨੋਰੰਜਨ ਲਈ ਮੰਗਾ ਤੋਂ ਪਰੇ ਜਾਂ ਸਵੈਚਲਿਤ ਇਤਿਹਾਸਕ-ਥੀਮ ਵਾਲੀ ਮੋਨੋਗਾਟਾਰੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਲੇਖਕ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਘਰੇਲੂ ਖਪਤ ਲਈ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਰੁਝਾਨ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਰਾਮ ਸੀ, ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਿਲੱਖਣ ਨਿੱਜੀ ਮੋਹਰ ਦੇ ਨਾਲ ਚੰਗੇ ਨਾਵਲਾਂ ਨਾਲ ਜਾਪਾਨੀ ਬਿਰਤਾਂਤ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣਾ.

ਇਹ ਉਹ ਲੇਖਕ ਨਹੀਂ ਹਨ ਜੋ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਾਵਾਬਟਾ ਜਾਂ ਇਕਵਚਨ ਕੋਬੋ ਆਬੇ (ਜੋ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ) ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਉੱਤਮਤਾ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੇ, ਪਰ ਇਹ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਹੈ ਜੋ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੀ ਜਾਪਾਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵੰਸ਼ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਬਾਕੀ ਦੁਨੀਆ ਤੱਕ ਕਿਵੇਂ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਬਿਹਤਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਟਿਨ ਕਰਨਾ ਹੈ.

ਅਤਿਅੰਤਵਾਦ ਅਤੇ ਹੋਂਦਵਾਦ ਦਾ ਮਿਸ਼ਰਣ (ਦੀ ਨਿਰਵਿਵਾਦ ਛੋਹ ਕਾਫਕਾਜੀਵਨ ਨੂੰ ਆਮ, ਵਰਤਮਾਨ ਮਾਮਲਿਆਂ, ਸਮਾਜ ਜਾਂ ਜੋ ਵੀ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਘਾਤਕਤਾ ਦੇ ਬਿੰਦੂ ਨਾਲ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਨਾ ਜਿੱਥੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਉਮੀਦ ਵਧੇਰੇ ਚਮਕਦੀ ਹੈ, ਆਮ ਹਨੇਰੇ ਦੇ ਉਲਟ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਧੰਨਵਾਦ.

ਅਜਿਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਦਿਲਚਸਪ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਜੋ ਬੇਹੂਦਾ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ ਸਿਰਫ ਸੁਪਨੇ ਤੋਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਹਕੀਕਤ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਜੋੜ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਗੁਣਾ ਮੋਜ਼ੇਕ ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਰੌਲੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪ੍ਰਮਾਣਿਕ ​​ਸਿਰਫ ਉਮੀਦ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.

ਉਹ ਸਧਾਰਨ ਲੇਖਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਡੂੰਘੇ ਦਰਸ਼ਨ ਬਾਰੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਸਾਨੂੰ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਣਾ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਜੋ ਗਲਪ, ਇੱਕ ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਗਲਪ ਦੁਆਰਾ ਹਕੀਕਤ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਹਿਤ ਲਈ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਉੱਤੇ ਉੱਡਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਦ ਸਾਹਿਤ ਲਈ 2023 ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਆਫ ਅਸਟੂਰੀਆਸ ਅਵਾਰਡ ਇਹ ਟਰਕੀ ਬੂਗਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਹਾਰੁਕੀ ਮੁਰਕਾਮੀ ਦੁਆਰਾ 3 ਸਿਫਾਰਸ਼ੀ ਕਿਤਾਬਾਂ

ਟੋਕਿਓ ਬਲੂਜ਼

ਜੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਜਾਪਾਨੀ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਵਰਤਾਰਾ, ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਸਥਾਨ ਤੇ ਲਿਆਉਣਾ ਉਚਿਤ ਹੈ. ਉਸਦਾ ਧੰਨਵਾਦ, ਇਸ ਲੇਖਕ ਨੇ ਪੱਛਮ ਦੇ ਲੱਖਾਂ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜਾਪਾਨੀ ਲੇਖਕ ਦੇ ਨਵੀਨਤਾਕਾਰੀ ਇਰਾਦੇ ਬਾਰੇ ਸ਼ੱਕੀ ਸਨ.

ਇੱਕ ਯੂਰਪੀਅਨ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਤੇ ਉਤਰਦੇ ਸਮੇਂ, 37 ਸਾਲਾ ਕਾਰਜਕਾਰੀ, ਟੋਰੂ ਵਤਾਨਬੇ, ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਬੀਟਲਸ ਗਾਣਾ ਸੁਣਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, XNUMX ਦੇ ਅਸ਼ਾਂਤ ਟੋਕੀਓ ਵਿੱਚ. ਉਦਾਸੀ ਅਤੇ ਬੇਚੈਨੀ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਟੋਰੂ ਫਿਰ ਅਸਥਿਰ ਅਤੇ ਰਹੱਸਮਈ ਨਾਓਕੋ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕਿਸ਼ੁਕੀ ਤੋਂ ਉਸ ਦੇ ਸਰਬੋਤਮ ਅਤੇ ਇਕਲੌਤੇ ਦੋਸਤ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਹੈ.

ਉਸਦੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਨੇ ਟੋਰੂ ਅਤੇ ਨਾਓਕੋ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਲ ਲਈ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਗੂੜ੍ਹਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਟੋਰੂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਔਰਤ ਦੀ ਦਿੱਖ ਉਸਨੂੰ ਚਕਾਚੌਂਧ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਅਰਥ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: ਸੈਕਸ, ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਮੌਤ। ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਪਾਤਰ ਜਵਾਨੀ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ ਲੱਭਣ ਦੀ ਲੋੜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਨਾਜ਼ੁਕ ਸੰਤੁਲਨ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ।

ਸਪੁਟਨਿਕ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ

ਸੈਟੇਲਾਈਟ ਬਿਨਾਂ ਔਰਬਿਟ ਦੇ ਸੰਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਲੱਭ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ, ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਲੱਭ ਰਹੇ ਹਨ। ਨੀਓਨ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਰਗਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸ਼ਹਿਰ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਰੂਸੀ ਉਪਗ੍ਰਹਿ ਸਪੁਟਨਿਕ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਵਿੱਚ, ਕੁੱਤਾ ਲਾਈਕਾ ਧਰਤੀ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਨਿਗਾਹ ਨੂੰ ਅਨੰਤ ਪੁਲਾੜ ਵੱਲ ਸੇਧਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਟੋਕੀਓ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਪਾਤਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਇਕਾਂਤ ਦੀ ਸਦੀਵੀ ਚੱਕਰੀ ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।

ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ, ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਐਲੀਮੈਂਟਰੀ ਸਕੂਲ ਅਧਿਆਪਕ, ਸੁਮੀਰੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਹੈ; ਪਰ ਉਹ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਖਰੀ ਵਿਦਰੋਹੀ ਮੰਨਦੀ ਹੈ, ਦਾ ਇੱਕ ਹੀ ਜਨੂੰਨ ਹੈ: ਇੱਕ ਨਾਵਲਕਾਰ ਹੋਣਾ. ਸੁਮੀਰੇ ਮਿû, ਇੱਕ ਮੱਧ-ਉਮਰ ਦੀ ਵਿਆਹੁਤਾ meetਰਤ ਨੂੰ ਮਿਲੇਗੀ, ਜਿੰਨੀ ਕਿ ਇਹ ਰਹੱਸਮਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਯੂਰਪ ਦੀ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਨਿਕਲਣਗੇ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੁਝ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ.

ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਸਮਾਨਾਂਤਰ, ਕੁਝ ਨਾ ਭੁੱਲਣਯੋਗ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਰੂਪਕ ਜਿਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਉਸ ਭਾਵਨਾ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਪਣਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਜਹਾਜ਼ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੇ ਨੈਵੀਗੇਟ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ.

ਪੰਛੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ

ਇਸ ਸਿਰਲੇਖ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਪਹਿਲਾ ਵਿਚਾਰ ਇੱਕ ਕੋਇਲ ਪੰਛੀ ਦਾ ਹੈ ਜੋ ਚਿੰਤਨਸ਼ੀਲ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਲਾਮਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਮੈਕਾਨੋ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ; ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਜੋ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਘੜੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ.

ਯੰਗ ਟੂਰੂ ਓਕਾਡਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਹੁਣੇ ਹੀ ਇੱਕ ਲਾਅ ਫਰਮ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਇੱਕ womanਰਤ ਦਾ ਅਗਿਆਤ ਕਾਲ ਆਇਆ. ਉਸ ਪਲ ਤੋਂ, ਤੂਰੂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਤਬਦੀਲੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਰਹੀ ਹੈ. ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਰਹੱਸਮਈ ਕਿਰਦਾਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨੀਵਾਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਭੂਤਵਾਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ.

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੁਪਨੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹਕੀਕਤ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੂਰੂ ਓਕਾਡਾ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਝਗੜਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁਲਝਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੌਰਾਨ ਖਿੱਚਿਆ ਹੈ.

ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਦੁਆਰਾ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਹੋਰ ਕਿਤਾਬਾਂ…

ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਇਸਦੀਆਂ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕੰਧਾਂ

ਹਕੀਕਤ ਤੋਂ ਪਰੇ ਇੱਕ ਸੱਦਾ. ਸ਼ਹਿਰ ਮੈਟਾਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਸਭ ਕੁਝ ਚੰਗਾ ਬਾਰ ਬਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਿ ਸਾਡੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੇ ਪੈਗੰਬਰ ਵਰਗੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕਰਨਾ, ਇੱਕ ਇਸ਼ਾਰੇ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰਿਤ, ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਰੋਮਾਂਟਿਕਵਾਦ ਵਿੱਚ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਹੀ ਉਸ ਥਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਕੇਵਲ ਉਸਦੇ ਪਾਤਰ ਹੀ ਸਾਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਸਭ ਤੋਂ ਤੀਬਰ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਰੱਸੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਥਾਹ ਕੁੰਡ ਦੇ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਵਧਦੇ ਹੋਏ.

ਇਸ ਨਾਵਲ ਦਾ ਨੌਜਵਾਨ ਪਾਤਰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਉਹ ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਹੈ। ਉਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੌਰਾਨ ਮਿਲੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਵਿਸਟੇਰੀਆ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠੀ ਜਾਂ ਇੱਕ ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਤੁਰਦੀ ਹੋਈ, ਮੁਟਿਆਰ ਉਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਕੰਧ ਵਾਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ; ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਅਸਲੀ ਸਵੈ ਉਸ ਰਹੱਸਮਈ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ, ਪਤਝੜ ਵਿੱਚ, ਪਾਤਰ ਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਚਿੱਠੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਵਿਦਾਈ, ਅਤੇ ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਡੂੰਘੇ ਉਦਾਸੀ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕਿਸੇ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੀ ਝਲਕ ਪਾ ਸਕੇ, ਕਈ ਸਾਲ ਲੰਘਣੇ ਪੈਣਗੇ।
ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ, ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਸਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਮੌਜੂਦ ਹੈ. ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਅਦਭੁਤ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਸੰਭਵ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਅਸਲੀਅਤ, ਪਛਾਣ, ਸੁਪਨੇ ਅਤੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਉਤਰਾਅ-ਚੜ੍ਹਾਅ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤਰਕ ਦੀਆਂ ਸਖ਼ਤ ਸੀਮਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਇਕਵਚਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਵਿਅਕਤੀ

ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੁਹਾਰਤ ਦਾ ਬਹੁਤ ਹਿੱਸਾ ਕਿਸੇ ਕਲਾ ਜਾਂ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨ ਮੁਹਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ. ਸੰਖੇਪ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਆਪਣੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਚਕਾਚੌਂਧ ਨਾਲ ਚਲਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਲਾਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਂਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਦੋਂ ਇਹ ਮਾਮਲਾ ਜੋ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਸ 'ਤੇ ਉਦਾਸੀ ਭਰੇ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਸਮੇਂ ਦੇ ਬੀਤਣ ਦੇ ਨਾਲ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਜੀਵਨ ਦੇ ਜੋੜ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ, ਪਹਿਲੇ ਅਵਸਰ' ਤੇ ਆਪਣੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਬਿਨਾਂ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜੇ ਦੁਬਿਧਾ ਵੱਲ ...

ਕਿਸ਼ੋਰ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਨੋਸਟਲਜੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਉਭਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਝਲਕ, ਅਸੰਭਵ ਰਿਕਾਰਡਾਂ ਬਾਰੇ ਜੈਜ਼ ਸਮੀਖਿਆ, ਇੱਕ ਕਵੀ ਜੋ ਬੇਸਬਾਲ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਜੋ ਇੱਕ ਮਾਲਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੁੱ oldਾ ਆਦਮੀ ਜੋ ਕਈ ਕੇਂਦਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚੱਕਰ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ... ਪਾਤਰ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਉਡੀਕੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਅਤੇ ਅਸਲ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਨੂੰ ਉਡਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ.

ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਵਾਪਸ, ਅਟੁੱਟ, ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਪਿਆਰ, ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਰਿਸ਼ਤੇ ਅਤੇ ਇਕੱਲੇਪਨ, ਕਿਸ਼ੋਰ ਅਵਸਥਾ, ਪੁਨਰ -ਮੁਲਾਕਾਤ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਪਿਆਰ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ - ਕੋਈ ਵੀ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਜਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਖੋਹ ਸਕਦਾ. ", ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਪਹਿਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ, ਜੋ ਕਈ ਵਾਰ ਖੁਦ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਤਾਂ ਕੀ ਇਹ ਇੱਕ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਹੈ, ਸਵੈ -ਜੀਵਨੀ ਸੰਬੰਧੀ ਕੁਝ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜਾਂ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਲਪਨਿਕ ਖੰਡ? ਪਾਠਕ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਾ ਹੈ.

ਕਮਾਂਡਰ ਦੀ ਮੌਤ

ਮਹਾਨ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਜਾਪਾਨੀ ਲੇਖਕ ਹਾਰੁਕੀ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਅਸੀਂ ਇਸ ਲੇਖਕ ਦੁਆਰਾ ਹਰੇਕ ਨਵੇਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਰੀਡਿੰਗ ਥੈਰੇਪੀ ਦੀ ਵਿਲੱਖਣ ਇੱਛਾ ਦੇ ਨਾਲ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਾਂ, ਬਿਰਤਾਂਤਿਕ ਹਿਪਨੋਸਿਸ ਦਾ ਇੱਕ ਸੈਸ਼ਨ ਜੋ ਸਾਡੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਮਲੀ ਤੌਰ ਤੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ.

ਲੰਮੇ ਨਾਵਲ ਦੀ ਆਮਦ ਕਮਾਂਡਰ ਦੀ ਮੌਤ ਪੜ੍ਹਨ ਦੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਇੱਕ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲਾ ਮਲਮ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱੇ ਗਏ ਪਾਤਰਾਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਵਿੱਚ ਬਦਲਦਾ ਹੈ, ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰੇਕ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਸੰਕਲਪ ਨੂੰ ਖੋਜਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਵਾਲੇ ਪਾਠਕਾਂ ਲਈ ਆਤਮਾ ਦੀ ਵਿਯੂਰਿਜ਼ਮ.

ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਸਾਨੂੰ ਦੁਨਿਆਵੀ ਅਥਾਹ ਕੁੰਡਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਖਾਲੀਪਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਰਫੀਲੇ ਇਕਾਂਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਜੋ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਰੁਕਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ. ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੀ ਉਮੀਦ ਦੀ ਪਲੇਸਬੋ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਜੀਵਨ ਦੇ ਬਣੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਪੈਮਾਨੇ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

1 ਦੀ ਕਿਤਾਬ XNUMX ਵਿੱਚ, ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਕਮਾਂਡਰ ਦੀ ਮੌਤ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਨਾਵਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਨਿਰਧਾਰਤ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਤਾਬ 2 ਵਿੱਚ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਇੱਕ ਬੁਝਾਰਤ ਨੂੰ ਸਮਾਪਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਇਹ ਹੁਣ ਇਸਦੇ ਅੰਤਮ ਹੱਲ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪਾਗਲਪਨ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ.

ਇਸ ਮੌਕੇ ਤੇ, ਕਲਾ ਨੂੰ ਕਲਾਤਮਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਅਤਿਵਾਦੀ ਲੋੜ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਲਾ ਇੱਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਦਲੀਲ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਨਾਵਲ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਇੱਕ ਭੁਲੱਕੜ ਦੇ ਪਲਾਟ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਹਨ ਡੋਰਿਅਨ ਗ੍ਰੇ ਅਤੇ ਉਹ ਪੇਂਟਿੰਗ ਇੱਕ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਭੁੱਲ ਗਈ ...

ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਉਹੀ ਹੈ, ਦੀ ਖੋਜ ਕਮਾਂਡਰ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲਾ ਕੈਨਵਸ, ਜੋ ਕਿ ਨਾਇਕ ਦੇ ਪਰਿਵਰਤਨ ਵੱਲ ਇੱਕ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਬਿੰਦੂ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕਾਰਜ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਹਕੀਕਤ ਦਾ ਜਾਦੂਈ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਕਿਸਮਤ ਵਜੋਂ ਜੋ ਮੌਕਾ ਖੋਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੱਭਿਆ ਗਿਆ ਹੈ. .

ਨਾਵਲ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਦਿਲਚਸਪ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਨਾਟਕ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਜੋ ਅਸਫਲਤਾਵਾਂ ਦੇ ਜੋੜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੜਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ, ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਅਤਿਅੰਤ ਹਵਾ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਰਹੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਨਾਇਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਗੁਆਂ neighborੀ ਉਸ ਘਰ ਦਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਾਇਕ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ. ਪਾਤਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਮਨਮੋਹਕ ਤਿਕੋਣ ਜੋ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡਾ ਸਾਰਾ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦਾ ਹੈ.

ਵੰਨ -ਸੁਵੰਨੀਆਂ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਦੋਹਰੀ ਅਤੇ ਤੀਹਰੀ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਪਲਾਟ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਕਲਾ ਦੇ ਅਰਥਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ. ਸਾਰੀ ਕਲਾਤਮਕ ਵਿਆਖਿਆ ਦਾ ਲੋੜੀਂਦਾ ਦੋਹਰਾ ਅਤੇ ਧਰੁਵੀਕਰਨ ਇਰਾਦਾ: ਇੱਕ ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਇੰਦਰੀਆਂ ਤੱਕ ਹੀ ਸੀਮਿਤ ਨਹੀਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਾਰਨਾਂ ਦੀ ਸਵੈ -ਪੜਚੋਲ ਤੱਕ ਜੋ ਸਾਡੀ ਇੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ "ਸਾਡੀ ਤਸਵੀਰ ਅਤੇ ਸਮਾਨਤਾ ਵਿੱਚ" ਬਣਾਈ ਗਈ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ. ਹਾਂ, ਸ਼ੁੱਧ ਮੇਗਾਲੋਮੇਨੀਆ, ਸਾਡੀ ਇਕੱਲਤਾ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਦੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਵਜੋਂ.

ਕਮਾਂਡਰ ਦੀ ਮੌਤ (ਕਿਤਾਬ 2)

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਠੋਸ ਬਲਾਕ ਕਾਰਜਾਂ ਲਈ ਇਸ ਸੀਰੀਅਲ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੀਆਂ ਤਾਰੀਖਾਂ ਇੱਕ ਹੀ ਖੰਡ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਬਚਦੀ ਹੈ, ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ.

ਸੱਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤਾਲ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਖੰਡਨ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਨਿਰੰਤਰ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ, ਲੇਖਕ ਦੁਆਰਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ਤੇ ਵੱਖਰੀ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਦੂਜੇ ਕੋਰਸ ਜਾਂ ਦੂਜੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਮਝਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. orgasm ....

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਬਿੰਦੂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਕ ਪੜ੍ਹਨ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਪਹਿਲੇ ਹਿੱਸੇ ਤੋਂ ਅਤੇ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਵਿਕਾਸ ਵੱਲ ਵਧਦੇ ਹਾਂ. ਰਹੱਸਮਈ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦਾ ਪਲਾਟ ਬਹਾਨਾ ਜੋ ਪਹਿਲੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਨਾਇਕ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਹੁਣ ਕੈਨਵਸ ਦੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰ, ਮੈਨਸ਼ਿਕੀ, ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਦੇ ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਗੁਆਂ neighborੀ ਅਤੇ ਖੁਦ ਨਾਇਕ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਣੀ ਤਿਕੋਣ ਦੇ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਸਥਿਰਤਾ ਵੱਲ ਮੁੜਦਾ ਹੈ.

ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨਸ਼ਿਕੀ ਨਾਟਕ ਅਤੇ ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਕਰਨ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਲਾਸ ਦੇ ਹਰ ਦਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲੰਘਦੀ ਹੈ. ਮੈਰੀ ਅਕੀਕਾਵਾ ਨਾਂ ਦੀ ਮੁਟਿਆਰ, ਆਪਣੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵਿਕਲਪਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੀ ਰੂਪਰੇਖਾ ਵਿੱਚ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਰੀ ਅਲੋਪ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਅਲੋਪਤਾ ਅਚਾਨਕ ਮੇਨਸ਼ਿਕੀ ਦੁਆਰਾ ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਇੱਕ ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਯਾਦ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਐਲਿਸ ਬਾਰੇ ਜੋ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅਯਾਮ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੈ.

ਮੈਰੀ ਦੀ ਖੋਜ ਅਸਲ ਅਤੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ, ਤਰਕ, ਪਾਗਲਪਨ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੁਵਿਧਾ ਦਾ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖੀ ਸਮਝ ਦੇ ਇੱਕ ਅਤਿ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਤੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਕਲਾਤਮਕਤਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ.

ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਨਿਰਾਦਰ, ਜੋ ਸੁਪਨੇ ਵਰਗੀ ਪਰਸੰਨਤਾ ਦੇ ਪੜ੍ਹਨ ਦੇ ਤਜਰਬੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਟੁੱਟਦਾ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭੇਦਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਿਆਉਂਦਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਮਹਾਨ ਰਹੱਸਾਂ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਭਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਸਿਰਫ ਇਸ ਵਾਰ ਇਹ ਇੱਕ ਸੂਝਵਾਨ ਦੀ ਗੰਭੀਰ ਭਾਵਨਾ ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਹੈ. ਇੱਕ ਅੰਤਮ ਪ੍ਰਭਾਵ ਜੋ ਇੱਕ ਬੇਨਾਮ ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਮੰਗੇ ਗਏ ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਜਵਾਬਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ ਜਿਸਦੀ ਅਗਿਆਤਤਾ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਨਕਲ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ.

ਸੰਗੀਤ, ਸਿਰਫ ਸੰਗੀਤ

ਸ਼ਾਇਦ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਰਕਮੀ ਦੇ ਚਾਵਲ ਸਾਹਿਤ ਨੋਬਲ. ਇਸ ਲਈ ਮਹਾਨ ਜਾਪਾਨੀ ਲੇਖਕ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਬਾਰੇ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ, ਉਸ ਬਾਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚੇ ਬਗੈਰ ਜੋ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ 'ਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਭੁੱਲਦੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਜੋ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਲਈ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ...

ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਟਾਕਹੋਮ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸੁਆਦ ਤੋਂ ਪਰੇ, ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਪਾਠਕ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਭੇਜੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਉਸਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਅਸਤਿਤਵਵਾਦੀ ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇਕ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਤੁਲਿਤ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੱਜਦੀਆਂ ਹਨ. ਅੱਜ ਸਾਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਘੱਟ ਨਹੀਂ.

ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਾਰੁਕੀ ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਆਧੁਨਿਕ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਜੈਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਭਾਵੁਕ ਹੈ. ਇਸ ਜਨੂੰਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੈਜ਼ ਕਲੱਬ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਬਲਕਿ ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਾਵਲਾਂ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਸੰਦਰਭਾਂ ਅਤੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ. ਇਸ ਮੌਕੇ 'ਤੇ, ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਜਾਪਾਨੀ ਲੇਖਕ ਆਪਣੇ ਪਾਠਕਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ, ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਇੱਕ ਕਲਾ, ਸੰਗੀਤ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨ ਦੀ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਸਾਂਝੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਦੇ ਲੱਖਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਦੀ ਹੈ.

ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮੁਰਾਕਾਮੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਸੇਜੀ ਓਜਾਵਾ, ਬੋਸਟਨ ਸਿੰਫਨੀ ਆਰਕੈਸਟਰਾ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਸੰਚਾਲਕ, ਬ੍ਰਹਮਸ ਅਤੇ ਬੀਥੋਵਨ ਦੁਆਰਾ ਮਸ਼ਹੂਰ ਟੁਕੜਿਆਂ, ਬਾਰਟੋਕ ਅਤੇ ਮਾਹਲਰ ਦੁਆਰਾ, ਲਿਓਨਾਰਡ ਵਰਗੇ ਸੰਚਾਲਕਾਂ ਬਾਰੇ ਇਹ ਦਿਲਚਸਪ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ. ਬਰਨਸਟਾਈਨ ਅਤੇ ਗਲੇਨ ਗੋਲਡ ਵਰਗੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਇਕੱਲੇ ਕਲਾਕਾਰ, ਚੈਂਬਰ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਅਤੇ ਓਪੇਰਾ ਤੇ.

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਰਿਕਾਰਡਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ 'ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਪਾਠਕ ਰਸੀਲੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਅਤੇ ਉਤਸੁਕਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੇਅੰਤ ਉਤਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਕੰਨਾਂ ਨਾਲ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਣ ਦੇ ਅਨੰਦ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰੇਗਾ.