Onze angsten zijn ongetwijfeld ook somatiseerd. Werkelijk alles is somatiseerd, het goede en het slechte. En de weg is een eindeloze lus heen en weer. Door emotie maken we interne fysieke sensaties. En vanuit dat ongemakkelijke gevoel dat we zelf genereren, vanuit angst, kunnen we onszelf opheffen in een vreemd mechanisme waarbij we ons bewustzijn opzij moeten zetten, het indien nodig blokkeren om de wil om niet te doen te rechtvaardigen ...
De angst die alles kan verlammen. De angst die de wil tot zachtmoedigheid en verzaking kan maken. Als de mensheid had geweten hoe ze angst het hoofd moest bieden met de zekerheid niets te verliezen te hebben behalve de overgave van een stukje ziel bij elke berusting.
Het punt is dat die overgave aan angsten, van atavistische tot angsten die historisch geschonden zijn door autoritarisme op alle niveaus, er misschien ook in geslaagd is om zichzelf te doen herleven in een soort evolutionaire verbetering. Geconfronteerd met allerlei sociale, politieke, economische of technologische vooruitgang, is onze angst zelfs gegroeid onder het mom van een gebrek aan zelfgenoegzaamheid.
Omdat de geavanceerde wereld ons positioneert als onderling verbonden wezens, ja, gevestigd in verondersteld welzijn (alles kan worden genuanceerd) en exclusieve bewoners van concrete werelden waar waarden en principes ver van de natuurlijke omgeving die ons uiteindelijk omvat, heersen.
In de dissonantie die dit alles veroorzaakt, nemen de angsten toe omdat we ze niet kunnen verbergen in onwaarheden en schijn die als wondermiddelen van de moderniteit worden aangenomen. Het is waar dat angst ook in ons is geïnstalleerd als een waarschuwing, alert. Maar begrijpen we het grote verschil tussen deze natuurlijke betekenis van alertheid en het waanachtige gevoel van buitengesloten te leven van wat ons omringt?
Raphael Santandreu Hij spreekt tot ons in dit boek over herconfiguratie van het brein, een zeer geschikte term om te beginnen met een herstart, een herstart die ons dichter bij de eerste startpunten brengt waar we kunnen zien wat ons omringt met een voller en meer bevrijdend perspectief, zonder zoveel " geladen" kunstgreep al in onze huidige configuratie van het leven. De manifestaties van angst zijn momenteel verschillende vormen van fobieën die in de wetenschap zijn ontwikkeld. Ze onder ogen zien is weten, in de mate dat ieder van ons moet doen, hoe beïnvloed we zijn en hoe we onszelf kunnen bevrijden ...
Je kunt het boek «Zonder angst» van Rafael Santandreu nu hier kopen: