De biologische dreiging, hetzij als een vooraf ontworpen aanval, hetzij als een ongecontroleerde pandemie, blijft een onderwerp dat, omdat het met een zekere zekerheid en verdriet wordt waargenomen, zoveel apocalyptische verhalen in de literatuur of in de bioscoop ondersteunt.
Maar om in fictie te worden gegoten, moet een plot van deze aard om op te vallen tussen vele andere, iets anders bijdragen, ontsnappen aan het typische infectie-gevecht-extreme oplossingsformaat.
In dit geval boek Zone één, met zijn neiging naar het zombie-genre, bereikt het dat punt van terreur waarmee het de plot kan kruiden met die kilte van angst. Maar ook in het lezen worden verrassingen, mysteries, wendingen voorspeld. Een soort zwart voorgevoel vergezelt ons als we met Mark Spitz en zijn brigade door Manhattan trekken.
In extreme gevallen is de waarde van het leven erg relatief. Het hangt er allemaal van af of je besmet bent of niet. Waar het om gaat is het uitroeien van het kwaad dat ernaar verlangt de hele soort over te nemen met de klap van bacteriën. Tot zover het typische in deze verhalen over infecties en de levende doden.
Zone One is het epicentrum, het verdedigingsbolwerk van het kwaad, de moedercel van de pandemie die wordt beschermd door zijn zombies als koppige mieren. Wat daar verborgen kan zijn, is iets dat Spitz en zijn mensen zich nooit hadden kunnen voorstellen.
En dat is waar het verhaal verrast en fascineert, waar je dankbaar bent dat je jezelf hebt ondergedompeld in nog een zombieverhaal dat een uniek zombieverhaal wordt. Het breekpunt met zoveel eerdere romans en films heeft te maken met een soort dubbele visualisatie van de geschiedenis. Wat er gebeurt in de straten van Manhattan en wat de zombies, omgezet in symbolen, kan gaan betekenen in een consumptiemaatschappij en grotendeels misvormd op principes en realiteit.
Het klinkt misschien transcendent, maar er is iets van deze sociologische benadering tussen de levende doden en degenen die verantwoordelijk zijn om het te laten verdwijnen ...
U kunt nu de boek Zone één, de nieuwe roman van Colson Whitehead, hier: