als toneelschrijver, Sam Shepard Hij wist de mooiste kunst van de monoloog op deze roman over te brengen. De geschiedenis van het theater als toneelkunst wordt bepaald door grote monologen die verwijzen naar de onsterfelijkheid vanuit de eenvoud van het karakter, van de mens die geconfronteerd wordt met zijn lot.
Van de Grieken tot Shakespeare, Calderon de la Barca Valle Inclán of Samuel Beckett; De grootste glorie van het theater is te danken aan een eenzame protagonist die rechtstreeks de tragedie oproept...
Het gaat over het verheerlijken van ons belachelijke bestaan ten opzichte van een onbegrijpelijke wereld, een kosmos die oneindigheid biedt als elk antwoord op een simpele blik op de hemelkoepel. Het theater heeft geprobeerd een stem en interpretatie te geven aan die kleine vragen over ons die we diep van binnen graag zouden willen lanceren in de onmetelijkheid die ons omringt, voor het geval iemand aandacht zou kunnen besteden aan de claim van onze tegenstrijdigheden en fouten. Onsterfelijkheid is een kleine tekst die een eenvoudige vraag blootlegt die in miljoenen vragen wordt blootgelegd over wat we zijn.
Het beste aan dit boek is dat de hoofdpersoon op wie de focus valt in de stille scène wijzelf zijn. Want Sam Shepard nodigt ons ook uit om te genieten van zijn vak als acteur.
We worden acteurs in de huid van een ander. Zodra we empathie hebben bereikt met de man die in bed blijft liggen, in de greep van een verontrustende slaperigheid, verdiepen we ons in die zoektocht naar wat we zijn, vanuit de eenvoudigste en meest alledaagse, vanuit onze diepgewortelde conflicten die het moeilijk maken om te herstellen. de gemakkelijke droom van een kind dat we ooit koesterden.
En zelfs als ik metafysisch word, gaat het niet om het vinden van grote lucubraties in deze roman, misschien om droomachtige benaderingen van liefde, familie, schuldgevoelens.
Het geval van de hoofdpersoon van de roman is waar dat het over een bepaald leven gaat, maar de schaduwen van zijn gedachten tussen bewustzijn en onbewustheid gaan ons allemaal aan.
De bijzondere monoloog uit een half slapende periode laat ons kennismaken met een droomeigenaar die waarschijnlijk van de verkeerde persoon hield, wat hem kostte om de figuur van zijn vader op te geven, die ook van diezelfde vrouw hield: Felicity. Een terugkerend aspect binnen het hele verhaal, een rode draad die alles verenigt, zoals vader- en moederschap altijd samenkomen.
Sam Shepard is bedlegerig en probeert van zijn schuldgevoel en wrok over te gaan naar een rustgevende slaap. Sam Shepard terug op het podium van het theater waar hij zo van hield. Een roman veranderde in de herder die er ooit van droomde Hamlet te zijn.
Je kunt nu de roman Inside Me, het nieuwste boek van wijlen Sam Shepard, hier kopen: