Een boek dat een compleet beeld verzamelt van de grote sciencefictionschrijver Arthur C. Clarke. Sinds het verschijnen van: 2001 Een ruimte-odyssee in 1968 tot het laatste vervolg: 3001 Laatste Odyssee gepubliceerd in 1997 beschouwen we een hele creatieve evolutie van een van de meest transcendentale schrijvers.
Transcendentaal omdat Arthur C. Clarke in zijn toewijding aan Science Fiction de verbeeldingskracht projecteerde op de zoektocht naar antwoorden over die kosmos die onze wereld en ons bestaan wiegt.
We herinneren ons bijna allemaal die monoliet die werd ontdekt door enkele mensachtigen uit onze proto-wereld, en de literaire omzwervingen die van daaruit worden geprojecteerd. Binnen de erkenning van onze rede als een beperkt instrument en gedreven naar het gestructureerde en ordelijke, tuurde Clarke in de donkere chaos daarbuiten en nodigde ons uit op de literaire reis bij uitstek in het sciencefictiongenre.
Odyssee is de meest geschikte term voor een nieuw soort episch gedicht van de sterren.
Om de waarheid te zeggen, de eerste van de romans in dit deel is voor mij het meest interessant, degene die het meeste gewicht uitstraalt en degene die de authenticiteit van het verbeelde verhaal behoudt vanaf het eerste moment dat het naar de bioscoop wordt gebracht. Maar het is ook waar dat de rest van de romans die intentie behouden om ons mee te nemen op een reis op zoek naar exo-intelligentie, naar nieuwe sterren en hun noodzakelijke licht, naar zwarte gaten vol wijsheid die voor een oneindige tijd worden geabsorbeerd en enorme hoeveelheden onbereikbare ruimte, misschien zelfs van God. ...
Het begon allemaal met die monoliet ... met het symfonische gedicht van Strauss.
De referentiejaren zijn 2001, 2010, 2061 en 3001. En door al die jaren wordt het eigen mysterie gewekt dat ons verlangen naar kennis zich ontvouwt zodra dit interstellaire epos ons wordt voorgesteld.
Volgens dit uitgangspunt behandelt Clarke vooral één aspect dat alles triggert: suggestie. Het is duidelijk dat onze rede het onbekende, het immense, de kosmos niet kan bereiken tot aan de kloof waar de bekende ruimte eindigt in het niets, maar de suggestie komt om iets aan te raken, om te voelen dat je echt een moment van helderheid kunt krijgen waar je onderbewustzijn begint de controle over te nemen...
Wij zijn HALL 9000, een machine die miljoenen gegevens kan verwerken. En toch zijn we een verouderde computer zodra we in de zwarte kaken van de nacht stappen. Maar Clarke geeft zich niet over aan deze perceptie, in elk van deze vier romans biedt zijn verbeelding ons authentieke literaire orgams die perfect compatibel zijn met het cinematografische.
Als afsluiting van dit boek zal 3001 Final Odyssey u natuurlijk niet alle antwoorden bieden, maar het zal een interstellaire reis afsluiten die op zijn beurt veronderstelt een blik op het verleden, op onze geschiedenis, op de wetenschappelijke vooruitgang in de ruimte vanaf de Jaren 70 tot 90. Frank Poole is de laatste protagonist die de wereld bedreigd zal zien en op zoek gaat naar David Bowman, de eerste reiziger in de saga, degene die vastzat in een achttiende-eeuwse kamer met witte en lichtgevende muren. Misschien weet hij al wat de monoliet waarmee het allemaal begon betekent.
Je kunt het boek kopen Een ruimte-odyssee, de complete saga, Arthur C. Clarke's meesterwerk, hier: