Soms wordt de terugkeer naar de meest typische romans met een begin en einde in één aflevering (zeker na eindeloze sagen) een succes, een klinkende 10 voor dit verhaal dat bovendien een beetje misleidt in zijn overweging. zoals gewoonlijk romantisch verhaal.
Is dat niet Elisabet benavent is ontsnapt uit het genre naar andere soorten instellingen, maar de waarheid is dat de camperreis van de bende vrienden in dit verhaal iets van speciale connotatie heeft, buiten het simpele idee van het vrijgezellenfeest dat ten grondslag ligt aan de plot. Ik weet niet of het komt door die gemakkelijke karakterisering waarmee iedereen zijn personage kiest, zijn reflectie in de geschiedenis (persoonlijk blijf ik achter met Coco, de hoofdpersoon); of als het dat vleugje avontuur is dat de plot lijkt te schrijven ver boven liefdesaffaires, liefdesverdriet en andere zaken van het hart.
Of misschien is het juist dat, het avontuur (ook met zijn problemen als het gaat om het ontdekken van anderen) is wat uiteindelijk het hart bereikt. Sommige reizende vrienden genieten ervan, maar ze hebben ook hun momenten van confrontatie (een camper biedt niet de nodige leefruimte, hoezeer ook wordt aangenomen dat het een stipt rondzwerven is). En soms worden we geconfronteerd met de spanning van vriendschap, geconfronteerd met de meest onverwachte details ...
Maar buiten de wrijving blijft de positieve smaak, en we vonden zelfs een warme aanraking, subtiel geïntroduceerd (bedoelde woordspeling) zodat onze geile geesten ook die doses passie hebben tussen het onverwachte van een weg zonder een duidelijke horizon.
Het beste van alles is echter de behandeling van vriendschap, van dat ideaal dat we soms vertrappen, onderschatten of verlaten. Op reis leidt coëxistentie ons naar een veel sterkere vriendschap, zoals transhumane zielen die het gevoel hebben dat ze tot dezelfde stam behoren. En daar wordt die magie van authentieke broederschap geboren zonder onze gebruikelijke levensomstandigheden. Begrijp: beperkte tijd, dagelijkse afgunst en andere maars... Ik bedoel niet dat het verhaal ons naar een geïdealiseerde vriendschap leidt. Zoals ik al had verwacht, zullen er ook leugens en spanningen verschijnen onder de reizigers op deze unieke reis, maar uiteindelijk proberen personages als Coco of Marín alles weer in elkaar te zetten ...
Een roman die zich over vele pagina's uitstrekt om soms van te genieten, om van deze roman een nachtboek te maken voor vele dagen. Een verhaal dat grote emoties en intense sensaties weet te verzamelen rond liefde, vriendschap en ook de grofste leugens, terwijl de wereld voorbij de ramen van de camper verandert.
Je kunt nu de roman Alle waarheid van mijn leugens, het nieuwe boek van Elisabet Benavent, hier kopen: